Τους ανθρώπους να τους μετράς στις πράξεις κι όχι στα λόγια.

Μάθε να μην είναι σημαντικό κομμάτι της καθημερινότητας σου.

Μάθε να μην είναι συνήθεια. Ότι δεν σε κάνει καλύτερο άνθρωπο, ότι δεν σου προσφέρει, χαρά, ηρεμία, επιτυχία, ότι δεν σου μαθαίνει κάτι, μην του δίνεις τόση αξία, τόση σημασία.

Έπρεπε να έχεις μάθει μέχρι σήμερα. Η ζωή σου είναι δική σου. Ότι σου αποσπά την προσοχή από τα πλάνα και τους στόχους σου με μόνο σκοπό να σε μειώσει, να σε κάνει να νιώσεις αρνητικότητα, μην του δίνεις άλλη πίστωση χρόνου. Γιατί χάνεις πολύτιμο χρόνο, ενέργεια και καλή διάθεση.

Είναι σημαντικό να μάθεις πλέον να ξεχωρίζεις την ποιότητα και όχι την ποσότητα. Να αναγνωρίζεις ποιοι είναι οι φίλοι σου. Ποιους ανθρώπους χρειάζεσαι στη ζωή σου. Ποιοι σε αποσυντονίζουν αρνητικά. Ποιοι δεν δίνουν παρά μόνο παίρνουν, ρουφούν τη θετική σου ενέργεια.

Να τους μετράς τους ανθρώπους από τις πράξεις και την καλοσύνη τους και όχι από τα λόγια τους. Γιατί κάποια στιγμή θα κουραστείς με τα πολλά, πολλά. Θα σε κουράσουν τα ίδια και τα ίδια,  θα νιώσεις να φθείρεσαι με τις δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες. Θα έχεις μάθει να ζεις για σένα και δεν θα ανέχεσαι τίποτα λιγότερο, παρά μόνο αυτά που σου παρέχουν χαρά, χαμόγελα και ηρεμία.

Για κάθε τι που σου έχει συμβεί θα λες «με γεια μου με χαρά μου». Θα το δέχεσαι και θα προχωράς. Γιατί έχεις κλείσει κάθε ανοιχτή πληγή με πολύ αγάπη και προσοχή. Γιατί έπαθες και έμαθες. Αλλά ο σημαντικότερος λόγος είναι γιατί για όσες φορές έπεσες, εμπιστεύτηκες, πληγώθηκες, βρήκες τη δύναμη και σηκώθηκες ξανά.

Κι αυτό δεν υπάρχει άνθρωπος που σε γνωρίζει και να μην στο αναγνωρίζει. Το σημαντικότερο όμως, είναι ότι το αναγνωρίζεις εσύ στον εαυτό σου. Και το μόνο σίγουρο είναι πως σου αξίζουν πολλά και άλλα τόσα!

Της Μαρίνας Αβραάμ.