Τότε κατάλαβα πως ήταν τυφλή! Η ψυχή μου πλημμύρισε από συγκίνηση

Ο Γιάννης Μπεχράκης περιγράφει τον τρόπο με τον οποίον απαθανάτισε μία από τις πιο εμβληματικές φωτογραφίες του – «Ένιωθε ξανά ότι υπάρχει ελπίδα γι’ αυτήν, για τα παιδιά και τα εγγόνια της»

Η φωτογραφία της εν λόγω δημοσίευσης αποτελεί μία εκ των πλέον εμβληματικών του βραβευμένου με Πούλιτζερ φωτορεπόρτερ Γιάννη Μπεχράκη, που απεβίωσε πρόωρα το βράδυ του Σαββάτου.

Η φωτογραφία απαθανατίστηκε το καλοκαίρι του 2015, όταν στα νησιά του Αιγαίου κατέφθαναν πρόσφυγες από τις εστίες πολέμου σε Μέση Ανατολή και Αφρική.

Ο Γιάννης Μπεχράκης είχε πει για τη γυναίκα και τον τρόπο που απαθανάτισε τη στιγμή:

«Δεν θα ξεχάσω τον Αύγουστο του 2015 στην Κω, όταν είδα μια γυναίκα κάπως ηλικιωμένη να κάθεται στην αμμουδιά. Ο ήλιος μόλις είχε ανατείλει και της φώτιζε το πρόσωπο. Χαμογελούσε. Ήταν μια πολύ ήσυχη στιγμή.

Μη θέλοντας να καταστρέψω αυτή την αρμονία και τη γαλήνη, τράβηξα μερικές φωτογραφίες από κάποια απόσταση -στην παραλία πηγαινοερχόταν κόσμος, φωτογράφοι, πρόσφυγες- και κάποια στιγμή την πλησίασα και της έδωσα ένα γλυκό, έτσι σαν καλωσόρισμα ελληνικό.

Και τότε κατάλαβα πως ήταν τυφλή! Η ψυχή μου πλημμύρισε από συγκίνηση. Μου έπιασε το χέρι και, συνεχίζοντας να χαμογελά, άρχισε να μου λέει ότι ένιωθε ευγνώμων που είχε μπορέσει να φτάσει έως εδώ, που μπορούσε να νιώθει αυτό το αεράκι και τη μυρωδιά της θάλασσας. Ένιωθε ξανά πως υπάρχει ελπίδα γι’ αυτήν, για τα παιδιά και τα εγγόνια της.

Ήταν Παλαιστίνια και ήταν η δεύτερη φορά που ξεριζωνόταν, την πρώτη ως πρόσφυγας από την Παλαιστίνη στη Συρία και τη δεύτερη από τη Συρία στην Ευρώπη. Και παρ’ όλα αυτά δεν είχε χάσει την πίστη της στην ελπίδα και στην ομορφιά του κόσμου».