Την ζωή μάτια μου πρέπει να τη ζεις, όχι να την φοβάσαι

Της Στεύης Τσούτση.

Φοβάσαι, παραδέξου το. Όταν όλα πάνε καλά, όταν η ευτυχία γεμίζει με φως τη ζωή σου, εσύ τρέμεις. Μια παγωνιά σφίγγει την καρδιά σου και βαθιά μέσα σου αναρωτιέσαι. Μέχρι πότε θαμαι ευτυχισμένη; Πότε θα μου χτυπήσει η κακοτυχία την πόρτα; Κι αν όλα τελικά πάνε στραβά; Το ρίγος γίνεται ολοένα πιο δυνατό. Σκέφτεσαι τους αγαπημένους σου. Κι είναι πολλοί. Δε θέλεις να πάθουν τίποτα. Δε θέλεις να τους χάσεις.

Σκέφτεσαι τη ζωή σου… Δε θέλεις τίποτα να στραβώσει. Όμορφη η ζωή αλλά με απρόοπτα κι εσύ τρέμεις μήπως και δε φανεί για καιρό απλόχερη μαζί σου. Φοβάσαι μήπως με μια ριξιά σου στερήσει ότι με κόπο απόκτησες.

Άλλες φορές κυλούν τα δάκρυα στα μάτια σου. Δεν μπορείς να σταματήσεις να κάνεις αρνητικές σκέψεις. Πιθανά κι απίθανα σενάρια… Κι αν μου τύχει αυτό, αν τύχει εκείνο, αν συμβεί το άλλο… Πανικός. Αδύναμη νιώθεις. Η αγάπη σε κάνει αδύναμη, αυτό πιστεύεις.

Αλλά είσαι βλάκας. Γιατί η αγάπη μόνο δύναμη δίνει. Δύναμη να αντέξεις τα πάντα, αναμενόμενα και μη. Η ζωή δεν πιάνεται φίλη. Κάθε στροφή της είναι και μια ανατροπή. Άλλοτε καλή κι άλλοτε κακή. Άλλοτε πάλι ουδέτερη. Και τι με αυτό; Θα πάψεις να ζεις; Ή μήπως θα κλαις τη μοίρα που δεν έχει έρθει μόνο και μόνο για το ενδεχόμενο του να έρθει; Χαλάρωσε λίγο. Δε χρειάζεται ο φόβος. Είναι υπερβολή.

Η ζωή μάτια μου δε θέλει να τη φοβάσαι. Θέλει απλά να τη ζεις. Να τις διεκδικείς τις ευτυχισμένες στιγμές σου και να παλεύεις να κρατήσουν. Σου το χρωστάς για όλες εκείνες τις μαυρίλες που έζησες στο παρελθόν. Σου το χρωστάς για όλα εκείνα τα όνειρα που είδες κάποτε να γίνονται κομμάτια. Δεν έχει μόνο μαύρο η ζωή. Έχει και το λευκό. Και το δικαιούσαι, όπως άλλωστε κι ο καθένας. Γι’αυτό όταν έρχεται, όταν ξανοίγει πια η μαυρίλα μην κοιτάς καχύποπτα πίσω από την πλάτη σου. Μην ψάχνεις αόρατους εχθρούς και κακοτυχίες. Μην γκαντεμιάζεις την ευτυχία σου.

Απλά απόλαυσέ την. Δίχως ο φόβος να σου μαυρίζει τα σωθικά. Μόνο με ελπίδα πως όλο αυτό θα κρατήσει. Πάλεψε για όσα αγαπάς. Πάλεψε για όσα θέλεις να έχεις. Κι αν είναι να μείνουν, θα μείνουν. Αν πάλι όχι, θα δεις πως θα το παλέψεις όταν κι αν συμβεί. Δεν έχει νόημα να το σκέφτεσαι νωρίτερα. Μην αφήνεις να σε βασανίζουν τα ενδεχόμενα. Είναι άπειροι οι συνδυασμοί τους άλλωστε, μπορούν να σε τρελάνουν. Απλά ζήσε με όλη σου την καρδιά γεμάτη φως. Κι αγάπα με όλη σου την καρδιά γεμάτη φως.Πάλεψε γι’αυτό το φως…γιατί δεν παλεύεται το σκοτάδι…