Τα βράδια μου λείπεις πιο πολύ, μαμά…

Μου λείπεις, μαμά.  Η μυρωδιά σου μου λείπει. Ήρθαν και μου είπαν πως πήγες στον ουρανό. Μου είπαν πως θα μας προσέχεις από ψηλά.

Έλεγα στη Λία, μαμά, πως θα την προσέχω εγώ τώρα, θα την προστατεύω απ᾽ τους λύκους και τους κακούς. Και την προστάτευα, μαμά, πάντα την προστάτευα εγώ. Εσύ πήρες μαζί σου και τον μπαμπά και έγινα και μπαμπάς και μαμά.

Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολο. Μας πήγαν σ᾽ ένα μεγάλο σπίτι και μας είπαν πως είναι ωραία και πως θα μας προσέχουν. Αλλά δε μας πρόσεχαν πολύ. Ήμασταν τόσα πολλά παιδιά που δεν προλάβαιναν να μας προσέξουν.

Δεν προλάβαιναν να μας αγκαλιάσουν, να μας φιλήσουν τρυφερά στο μέτωπο πριν κοιμηθούμε, να μας πουν πως θα μας προστατεύσουν απ᾽ τους δράκους της ντουλάπας.

Έλειπες μαμά. Δεν ήσουν εκεί να χαϊδέψεις τα μαλλιά της Λίας. Δεν ήσουν εκεί να μας μαλώσεις και να μας πεις πως πρέπει να σταματήσουμε να παίζουμε και να διαβάσουμε, γιατί η δασκάλα θα θυμώσει αν είμαστε αδιάβαστοι.

Σ᾽ αυτό το μεγάλο σπίτι όλα ήταν αλλιώς. Δεν μπορούσα να ζητήσω το φαγητό που ήθελα, όπως τότε που σου έλεγα πως θέλω πατάτες τηγανιτές. Τώρα θα τρώμε ό,τι έχει εδώ και δεν μπορούμε να πούμε κάτι γιατί θα μας μαλώσουν πάλι.

Μου λείπεις. Μου λείπετε κι εσύ και ο μπαμπάς. Κάθε Σάββατο του έλεγα να πάμε να παίξουμε με την μπάλα. Θυμάσαι; Ήταν ωραία τότε, μαμά. Ήσασταν τόσο αγαπημένοι.

Σας θυμάμαι που αγκαλιαζόσασταν και μετά, όλοι μαζί, γινόμασταν μια αγκαλιά μεγάλη και δυνατή. Δυνατή σαν την αγάπη που μας έδενε, μαμά. Αλλά ξαφνικά σταμάτησες να μας αγαπάς. Κι εσύ και ο μπαμπάς σταματήσατε. Γιατί πήγατε στον ουρανό;

Δε θέλω να μας προστατεύεις από εκεί. Θέλω εδώ την μητρική αγκαλιά σου που τόσο μου λείπει.

Σ ‘αγαπώ μαμά. Στο είχα πει ποτέ; Ή όλο τσακωνόμουν μαζί σου κι απαιτούσα να μου πάρεις κι άλλο παιχνίδι; Δε θέλω άλλο παιχνίδι.

Εσένα και τον μπαμπά θέλω. Να είμαστε πάλι όπως παλιά. Αγαπημένοι όπως τότε.

Η Λία συνέχεια με ρωτάει πότε θα γυρίσετε, μαμά. Τι να της πω; Εγώ είμαι μεγάλος τώρα και ξέρω πως δε θα γυρίσετε. Είστε με τον Θεούλη και μας προστατεύετε απ᾽ τα σύννεφα. Το βράδυ γίνεστε αστέρια και φυλάτε. Αλλά στη Λία τι να πω; Να της πω την αλήθεια; Απάντησε μου.

Μαμά να ξέρεις πως σ᾽ αγαπάω πολύ κι ας μη στο έλεγα συχνά. Ήμουν μικρός τότε. Στον μπαμπά πες του πως τον θαύμαζα πάντα.

Όταν μεγαλώσω θα γίνω σαν κι εκείνον, δυνατός.

Να ξέρετε πως μου λείπετε κάθε μέρα και σας σκέφτομαι.

Σας αγαπάω.