Τα πιο δυνατά «μαζί» ξεκίνησαν μ’ αντικειμενικές δυσκολίες

Είναι αυτό που σε καθηλώνει, που σου δίνει δύναμη, όρεξη να ζεις και να αγαπάς όλον τον κόσμο. Είναι αυτό που ομορφαίνει την ύπαρξή σου και δεν είναι άλλο απ’ τον ίδιο τον έpωτα. Εκείνον που θα σε ταξιδέψει σε ονειρικούς προορισμούς σε στιγμές που βρίσκεσαι εγκλωβισμένος σε ένα γραφείο.

Σ’ ένα χώρο που επικρατεί πολυκοσμία και βαβούρα, εκείνος θα γίνεται η διέξοδός σου.

Όταν ερωτεύεσαι, οι γύρω σου, η δουλειά κι οι υποχρεώσεις σου, γίνονται απλά φασαρία στα αφτιά σου, ενοχλητικές φωνές που θέλουν να σε διακόψουν απ’ το όνειρο. Κι έτσι, εσύ τους αποφεύγεις κι όσο μπορείς τους αγνοείς. Προσπαθείς ύστερα να καταλάβεις τι ήθελαν, τι σου είπαν, να συγκεντρωθείς στην καθημερινότητα και τις απαιτήσεις της, μα μάταια, είσαι αλλού. Είσαι ερωτευμένος και φαίνεται.

Είναι γλυκός ο έpωτας κι όταν δεν το ζεις όπως τον θέλεις, τον επιθυμείς και τον λαχταράς, τότε τα μέσα σου ουρλιάζουν από πόθο και πόνο. Δεν υπάρχουν μόνο οι έpωτες που ξεκίνησαν ομαλά και παραμυθένια, αλλά κι εκείνοι που χρειάστηκαν μέρες, μήνες ίσως και χρόνια για να ανθίσουν. Κατατάσσονται σε εκείνους τους έpωτες που ξεκίνησαν με αντίξοες συνθήκες, με την απειλή αντικειμενικών δυσκολιών. Είτε γιατί ο ένας απ’ τους δύο όταν γνωρίστηκαν αρμένιζε σε άλλη θάλασσα, είτε γιατί υπήρχε μια χιλιομετρική απόσταση, είτε μια οικονομική στενότητα κι ένα επαγγελματικό ζόρι. Όπως και να ‘χει, οι λόγοι πάντα θα διαφέρουν, και δεν έχουν και πολλή σημασία οι ίδιοι αλλά οι δυσάρεστες συνθήκες που δημιουργούν. Για κάποιους θα ήταν απαγορευτικές, για άλλους απλώς μία ακόμα πρόκληση.

Εδώ το ζήτημα δεν είναι η ίδια δυσκολία αλλά το συναίσθημα, που ποτέ δεν είναι κι ακριβώς το ίδιο και για τις δυο πλευρές. Λένε πως στην αγάπη, που σαφώς έχει προέλθει από έναν έpωτα, ο ένας απ’ τους δυο πάντα νιώθει πιο πολύ. Ο ένας θα ‘ναι αυτός που θα δίνει πιο πολλά, θα παραμένει, και θα προσπαθεί και για τους δυο. Θα αγκαλιάσει τη σχέση, θα δώσει λύσεις και κουράγιο να αντέξουν, να προχωρήσουν και να απολαύσουν μαζί τη συνέχεια. Αυτός ο ένας έχει τα πάντα με το μέρος του. Ένα νέο ξεκίνημα, έναν φρέσκο ενδιαφέρων έpωτα, παραπάνω δύναμη κι υπομονή. Εκείνος ο άνθρωπος, ο πόθος κι η απίστευτη δίψα για ένα φιλί κι ένα άγγιγμά του γίνονται το κίνητρο του άλλου για να μη σταματήσει.

Δεν ξεκουράζεται ποτέ, παλεύει και διεκδικεί, γιατί ξέρει ότι το τέρμα θα τον βρει στον συναισθηματικό του παράδεισο. Έχει πίστη στον εαυτό του, δεν αμφιβάλει για όσα αισθάνεται. Νιώθει σιγουριά για τις πράξεις του κι είναι εκεί συνειδητά για να δώσει και να ξανά δώσει. Δεν υπάρχουν πισινές, μόνο το πείσμα κι η βεβαιότητα πως θα τα καταφέρει. Αυτό και μόνο αρκεί.

Στην αρχή, ίσως είναι η δύναμη του ενθουσιασμού, η τρέλας της καψούρας που τα θεωρεί όλα εφικτά. Δεν έχει λογική ο έpωτας, ένα θολωμένο μυαλό κι ένα μόνιμο καρδιοχτύπι τον κρατάει σε εγρήγορση. Θέλει, όμως, δυνατά να συνεχίσει, να φτάσει στο ευτυχισμένο τέλος του. Αυτό που βλέπει από απόσταση είναι η Ιθάκη του.

Δίνουν έτσι κι οι δύο μαζί τη μάχη τους, υποχωρούν κι αναθεωρούν για να αντιμετωπίσουν κάθε πιθανό εμπόδιο. Ο ένας ανοίγει το δρόμο κι ο άλλος ακολουθεί. Ίσως να μην έχει την ίδια ψυχική δύναμη, αλλά του αποπνέει γαλήνη κι εμπιστοσύνη πως όλο αυτό αξίζει, πως θα ‘χει ένα αίσιο τέλος. Αβέβαιη η εξέλιξη κι εκείνο το «όλα καλά θα πάνε» καθόλου εγγυημένο, αλλά δεν παύουν να το πιστεύουν. Όταν υπάρχει θέληση κ από τις δυο πλευρές, όταν τα συναισθήματα είναι αμοιβαία, τότε οι στιγμές καλλιεργούν το αύριο. Αυτό είναι το δικό τους δέσιμο κι όποιες δυσάρεστες στιγμές, όσες αντικειμενικές δυσκολίες κι αν τους βρουν, μαζί δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες για να τις αντιμετωπίσουν και να τις ξεπεράσουν.

Τίποτα δεν ξεκίνησε με τις καλύτερες προδιαγραφές και τίποτα δεν έρχεται εύκολα, στα μέτρα και στις επιθυμίες του καθενός. Κάθε σχέση θέλει δουλειά, αντοχή κι αγάπη, απλά κάποιες θέλουν περισσότερη προσπάθεια. Το πάθος ούτως ή άλλως θα εξατμιστεί στην πορεία, η ειλικρίνεια της αγάπης μόνο μπορεί να δώσει τη συνέχεια. Και τι πιο ειλικρινές απ’ το να επιλέγεις να μείνεις και να προσπαθήσεις εκεί που οι καταστάσεις δεν είναι υπέρ σου;