Τα αδέλφια μπορούν να μαλώνουν όποτε κι όσο θέλουν

Αν είσαι μοναχοπαίδι μη προχωρήσεις παρακάτω.

Αδερφική σχέση. Η πιο ειλικρινής, ξεκάθαρη και αμοιβαία σχέση. Δεν αντικαθίσταται με καμία άλλη. Μόνο αν η τύχη χτυπήσει την πόρτα και σου στείλει φίλους που μπορούν να θεωρηθούν αδέρφια.

Πραγματικά αδέρφια.

Ξέρετε τι ξεχωρίζει τα πραγματικά από τ’ άλλα; Τα αληθινά αδέρφια μπορούν να μαλώνουν όποτε κι όσο θέλουν. Σα να είναι οι μεγαλύτεροι εχθροί, σα να μην πρόκειται να ξαναμιλήσουν ποτέ.

Απίστευτη εκτόνωση.

Να μιλήσω με παραδείγματα. Η αδερφή μου κι εγώ. Είκοσι εννιά ολόκληρα χρόνια μαλώνουμε σαν τα σκυλιά, σφαζόμαστε σαν τα κοκόρια και γενικά κάνουμε οτιδήποτε κάνουν τα πλάσματα όλου του ζωικού βασιλείου, που υποτίθεται δε διαθέτουν λογική.

Δεν υπάρχει περίπτωση να μη μαλώσουμε σε συγκεκριμένες μέρες όπως Μ. Σάββατο, Χριστούγεννα και Δεκαπενταύγουστο. Κάτι σαν τάμα, ας πούμε.

Δεν κοροϊδεύω. Μπορείτε να την ρωτήσετε.

Μαλώνουμε στο δρόμο, στο τηλέφωνο, με κόσμο μπροστά μας ή χωρίς. Δεν κάνουμε διακρίσεις ούτε μας απασχολεί.

Ξέρετε γιατί; Γιατί στα επόμενα πέντε λεπτά από τη λήξη του καυγά θα το ξεχάσουμε και οι δύο, πρώτα αυτή και μετά εγώ.

Οι λόγοι που μαλώνουν τα πραγματικά αδέρφια είναι ασήμαντοι.

Μπορούν ν’ ανταλλάξουν τις βαρύτερες κουβέντες του κόσμου, επειδή δεν κλείστηκε καλά ένα συρτάρι, επειδή δε βγήκε καλή η φωτογραφία, γιατί φόρεσε ο ένας την μπλούζα του άλλου και την ξεχείλωσε.

Υπάρχουν εκατομμύρια τέτοιοι λόγοι που οδηγούν σε ομηρικούς καυγάδες, γρατζουνιές, μελανιές, τούφες μαλλιών στις χούφτες.

Σημάδια που όταν διαπιστωθούν, δαγκώνεσαι. «Ωχ, κοίτα τι σου έκανα!»

Δεν έχει σημασία για τι ζευγάρι αδερφών μιλάμε. Μπορεί να είναι δύο κορίτσια, δύο αγόρια ή ένα κι ένα. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

Το πιο αστείο όλων είναι όταν προσπαθήσει κάποιος να χωρίσει αδέρφια που μαλώνουν. Ασφαλώς και βρίσκει τον μπελά του. Τ’ αδέρφια δε θέλουν ούτε δικηγόρους ούτε υπερασπιστές.

«Εσύ μην ανακατεύεσαι», θα πουν μ’ ένα στόμα και μια φωνή κι ας απειλούσαν ο ένας τον άλλον πριν δευτερόλεπτα ότι θα του πετάξει το κινητό στη μούρη.

Εκείνη τη στιγμή το μίσος μπορεί ν’ αναβλύζει από μέσα τους, αλλά κατά βάθος γνωρίζουν ότι είναι ζήτημα λεπτών ν’ αποκατασταθούν οι σχέσεις.

Είναι λες κι όλο αυτό γίνεται για να εκτονωθούν νεύρα συσσωρευμένα από άλλες καταστάσεις. Λες και κάποιος πατάει το κουμπί και δίνει την έναρξη του εμφυλίου.

Πόσο μαγικό είναι, όμως, το ότι όταν τελειώσει η εμπόλεμη κατάσταση θα κοιταχτούν και είτε θα ξεσπάσουν σε νευρικά γέλια, είτε θα κοιταχτούν με την απορία ζωγραφισμένη.

«Τώρα εμείς, θύμισέ μου γιατί μαλώνουμε;»

Ναι. Συνήθως η αφορμή κι η αιτία του καυγά ξεχνιούνται διότι, όπως ανέφερα ξανά, είναι οι πλέον άκυρες κι ασήμαντες.

Τα άλλα τα αδέρφια που δεν είναι αληθινά μαλώνουν γι’ άλλους λόγους. Μαλώνουν για περιουσίες, κληρονομιές και σου ‘πα, μου ‘πες. Φυσικά και δεν τα βρίσκουν αμέσως ή δεν τα βρίσκουν και ποτέ.

Για τέτοιους λόγους τα πραγματικά αδέρφια δε θα μαλώσουν επουδενί. Τα σοβαρά θέματα τα συζητάνε και ψάχνουν τις λύσεις.

«Όποιος αγαπάει, παιδεύει» λένε.

Σ’ αυτή τη σχέση αγαπάνε και οι δύο ή και οι τρεις και παραπάνω. Κι η αγάπη αυτή είναι η πιο ανιδιοτελής αγάπη.