Πρόσεχε ποιον απομακρύνεις από τη ζωή σου, κάποιοι δεν γυρνάνε πίσω.

Γράφει ο Y Factor

Προσπάθησα.. να πεις ότι δεν προσπάθησα; Ξεπέρασα τα όρια μου και πήγα ακόμα παραπέρα. Και δεν έπρεπε να είναι έτσι. Για κανέναν από τους δύο. Πάλεψα με εσένα και με εμένα. Έσπασα και κόλλησα ξανά και ξανά. Προσπαθώντας να νικήσω τους φόβους σου. Και έχασα.

Όταν κάποιος σε κάνει να νιώθεις ανεπιθύμητος, απλά φεύγεις επειδή δεν έχεις λόγο να μείνεις. Δεν προσπαθείς να τον στεναχωρήσεις ή να τον κάνεις να αισθανθεί ένοχος με τη φυγή σου. Αν σε έκαναν να νιώσεις έτσι, σίγουρα δε θα τους κοστίσει καθόλου να σε χάσουν. Το να συμβιβαστείς σε κάτι που δε σε καλύπτει είναι μόνο χάσιμο χρόνου. Σημασία έχει να είσαι δίπλα σε έναν άνθρωπο που αγαπάει και σέβεται τόσο την ομορφιά σου όσο και τις πληγές σου, και τις δεύτερες πολύ περισσότερο από την πρώτη.

Σε τελική ανάλυση, στο τέλος της ημέρας, ένα είναι το άτομο στο οποίο θες να επιστρέφεις. Το άτομο που θες να πεις πώς ήταν η μέρα σου ακόμα και αν δεν το έχεις ανάγκη. Που θέλεις να μοιραστείς τα πάντα. Τις χαρές, τις λύπες, τις ανησυχίες, τους φόβους και τη νύχτα σου. Αν δεν είσαι εσύ ο προορισμός του όμως, λίγο πρέπει να σε ενδιαφέρει πού πηγαίνει.

Αν όμως είσαι, κράτησε τον. Κακόμαθε τον όσο μπορείς. Αφιέρωσε του το χρόνο σου. Δείξε με κάθε τρόπο ότι του ανήκεις και απαίτησε το ίδιο ακριβώς. Μη βολευτείς σε ημίμετρα. Άλλο είναι να λες σε έναν άνθρωπο ότι είναι όμορφος και άλλο να τον κάνεις να το νιώθει. Βγες από το βόλεμα και τη συνήθεια. Δεδομένο δεν είναι τίποτα και πολύ περισσότερο οι άνθρωποι. Αυτό που θα επενδύσεις, αυτό θα πάρεις και πίσω. Αν δε ρισκάρεις, δε θα κερδίσεις και τίποτα. Δε γίνεται να αναζητάς καινούργια πράγματα μένοντας ο ίδιος.

Για αυτό, πρόσεχε ποιον απομακρύνεις από τη ζωή σου, κάποιοι δεν γυρνάνε πίσω. Το να επιτρέψεις σε κάποιον να νοιαστεί για σένα δεν πρέπει να είναι προνόμιο που το παρέχεις, πρέπει να είναι ελεύθερη επιλογή. Προσωπική και συνειδητοποιημένη επιλογή. Όπως και το να μπορέσει να ανταπεξέλθει κάποιος σε κάτι τόσο μεγάλο. Οι περισσότεροι άνθρωποι όμως δε θέλουν να είναι ελεύθεροι. Η ελευθερία προϋποθέτει και ανάληψη ευθύνης και δεν είναι όλοι οι άνθρωποι φτιαγμένοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

Και είναι μεγάλη ευθύνη να επιτρέψεις σε έναν άνθρωπο να μπει μέσα σου. Να σε αγγίξει με τρόπο που δεν επέτρεψες σε κανέναν να σε αγγίξει. Να του δείξεις τα σκοτάδια σου, εκεί που και εσύ φοβάσαι να πας. Σημαίνει ότι αυτόν τον άνθρωπο έχεις δεχτεί ότι τον χρειάζεσαι και ότι και αυτός είναι διατεθειμένος να περπατήσει το δρόμο αυτό μαζί σου.

Πόσο υπέροχο είναι να βρεις έναν άνθρωπο που θέλει να μάθει τα πάντα που ταλαιπωρούν το μυαλό σου, να σου το λέει και να σου το δείχνει;