Πάντα θα σου λείπει το χωριό σου

Είμαστε κι εμείς που δεν μεγαλώσαμε σε μεγαλουπόλεις, αλλά σε μικρές επαρχίες κοντά στη θάλασσα ή δίπλα στο βουνό. Δεν έχουμε (και δυσκολευόμαστε ακόμα) να συνηθίσουμε τη βαβούρα και τους γρήγορους ρυθμούς της πόλης. Σίγουρα μια μεγάλη πόλη, σου προσφέρει πολλά καλά που μια επαρχία δεν μπορεί, αλλά δεν σου δίνει την ελευθερία και τον αυθορμητισμό που αποκτάς σε μια μικρότερη κοινωνία.

Τους ξέρεις και σε ξέρουν όλοι. Ό,τι και να χρειαστείς, οπουδήποτε κι αν είσαι, γνωρίζεις πως κοντά σου θα βρίσκεται κάποιος που σε ξέρει, ή αν δεν ξέρει εσένα, ξέρει τους γονείς σου και θα είναι διαθέσιμος να σε βοηθήσει. Σε αντίθεση με την πόλη που περιβάλλεσαι από ξένους.

Γι’ αυτό λοιπόν, από τα παιδικά κιόλας χρόνια, αποκτάς μια περιορισμένη (και προσαρμοσμένη στην ηλικία σου πάντα) ελευθερία. Κάνεις χωρίς φόβο ατελείωτες βόλτες με την παρέα σου σε όμορφα μέρη δίπλα στη φύση. Δεν φοβάσαι να κυκλοφορείς το βράδυ στους δρόμους ούτε να μιλήσεις στον διπλανό σου. Μερικές φορές είναι ωραίο να μπαίνεις σε ένα μέρος και να περιβάλλεσαι από γνωστά κι οικεία άτομα. Να βλέπεις ανθρώπους να σου χαμογελάνε και να σου μιλάνε χωρίς δισταγμούς.

Για να μη μιλήσω για το αίσθημα που νιώθεις όταν επιστρέφεις και μένεις ξανά, όπως παλιά, στο πατρικό σου. Αυτή τη ζεστασιά, την τρυφερότητα, τη θαλπωρή μόνο σ’αυτό το σπίτι θα τη νιώθεις. Ένα σπίτι γεμάτο αναμνήσεις. Όπου και να κοιτάξεις θα θυμηθείς και κάτι που είχες κάνει όταν ήσουν μικρότερος/η. Σ’ αυτό το σπίτι έχεις τον χώρο σου, την αυλή σου που ανά πάσα στιγμή θα βγεις κι αντί να βλέπεις μόνο νέες απρόσωπες πολυκατοικίες, θα βλέπεις δέντρα κι όμορφες-παραδοσιακές μονοκατοικίες. Κι αυτό αρκεί για να γεμίσεις ενέργεια και να συνεχίσεις τη μέρα σου με περισσότερη όρεξη.

Αυτοί που μεγαλώσαμε σε χωριό, ήμασταν πιο προστατευμένοι από όλα τα ακραία φαινόμεναπου συναντάμε στις πόλεις. Δεν είχαμε βρεθεί ποτέ μπροστά σε έναν τοξικομανή που αναζητά απελπισμένα την επόμενη δόση του. Ούτε σε βίαια περιστατικά. Δεν χρειάστηκε δηλαδή να μεγαλώσουμε απότομα. Ζήσαμε τα παιδικά μας χρόνια με την αφέλεια που τους ταιριάζει.

Όσα χρόνια και να περάσουν πάντα θα θέλεις να γυρνάς εκεί, στην παλιά γειτονιά σου με τους παλιούς σου φίλους. Είναι πολύ σημαντικό να νιώθεις οικειότητα με το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεσαι. Να νιώθεις ότι ανήκεις κάπου. Πως δεν είσαι απλά ένας από τους πολλούς αγνώστους μέσα στην πόλη.

Έλα πες την αλήθεια όσο και να διαμαρτύρεσαι για τις περιορισμένες δραστηριότητες που μπορείς να κάνεις εκεί, σαν το χωριό σου… πουθενά!