Όταν χαιρόμαστε με το τίποτα, απολαμβάνουμε τα πάντα

Η πραότητα που αναφέρει ο Ιησούς είναι μια εξόχως ελκυστική ιδιότητα.

Όπως και η έκφραση «οι πτωχοί τω πνεύματι» σημαίνει απουσία εγωκεντρισμού, δηλαδή το αντίθετο της προσωπικότητας εκείνης που επιβάλλει την κυριαρχία της σε όλους και σε όλα.

Δεν θα κληρονομήσουν τη γη οι αλαζόνες, αλλά όσοι νοιάζονται για τα ενεργειακά της αποθέματα και για τα πλάσματά της.

Μη διεκδικώντας τίποτα για τον εαυτό τους έχουν τα πάντα, επειδή τα πάντα είναι στη διάθεσή τους να τα απολαύσουν εφόσον είναι μέρος του όλου.

Ο Άγιος Ιωάννης του Σταυρού, με όρους που θυμίζουν Ζεν, λέει:

Για ν’ απολαμβάνεις τα πάντα,
Πρέπει να χαίρεσαι με το τίποτα.
Για να φτάσεις να κατέχεις τα πάντα,
Πρέπει να μην κατέχεις τίποτα.
Για να είσαι τα πάντα, πρέπει να μην είσαι τίποτα.

«Για ν’ απολαμβάνεις τα πάντα, πρέπει να χαίρεσαι με το τίποτα».

Αν αυτό δεν ακούγεται και τόσο ελκυστικό, οφείλεται στο ότι δεν το κατανοούμε. Το κλειδί είναι οι επιθυμίες μας: επικεντρώνονται στο εγώ μας ή αφορούν όλους μας; Μη ζητάς από τη ζωή να σε ικανοποιεί, μας λέει ο Ιωάννης·να αναρωτιέσαι πώς μπορείς να προσφέρεις.
Τότε είσαι ελεύθερος να χαίρεσαι σε καλούς και κακούς καιρούς, όταν τα πράγματα πηγαίνουν καλά και όταν πηγαίνουν άσχημα, οτιδήποτε κι αν φέρνει η ζωή.

Μην επιθυμείς τίποτα για τον εαυτό σου· τότε όλος ο κόσμος θα είναι δικός σου.
Αυτό πολλαπλασιάζει ένα εκατομμύριο φορές τη χαρά και κανένας δεν έχει διατυπώσει αυτή τη χαρά καλύτερα από τον Άγγλο μυστικιστή Τόμας Τράχερν:

«Δεν απολαμβάνεις ποτέ τον κόσμο σωστά, αν δεν καταλαβαίνεις πως μια αμμουδιά εκδηλώνει τη δύναμη και τη σοφία του Θεού… αν δεν ξυπνάς κάθε πρωί στον Παράδεισο· δες τον εαυτό σου μέσα στο παλάτι του Πατέρα σου· βλέπε τους ουρανούς, τη γη και τον αέρα σαν Ουράνιες Χαρές…

Δεν απολαμβάνεις ποτέ τον κόσμο σωστά, αν η θάλασσα δεν αρχίσει να ρέει μέσα στις φλέβες σου, αν δεν ενδυθείς τους Ουρανούς και δεν στεφανωθείς με τ’ άστρα: και δες τον εαυτό σου σαν τον μοναδικό κληρονόμο όλου του κόσμου, και κάτι περισσότερο, επειδή οι άνθρωποι πουν τον κατοικούν είναι ο καθένας τους ο μοναδικός κληρονόμος, όπως κι εσύ….

Αν δεν γεμίσει το πνεύμα σου όλο τον κόσμο και τ’ αστέρια δεν γίνουν τα δικά σου κοσμήματα…
Αν δεν αγαπήσεις τους ανθρώπους τόσο ώστε να επιθυμείς την ευτυχία τους, όπως την επιθυμείς για τον εαυτό σου·
Αν δεν βρίσκεις αγαλλίαση στο Θεό επειδή είσαι καλός προς όλους, δεν θ’ απολαύσεις ποτέ τον κόσμο».

Απόσπασμα από το βιβλίο του Έκναθ Ησγουάραν «Η Αρχέγονη Καλοσύνη» από τις εκδόσεις Καστανιώτη