Όποιος νοιάζεται δε χάνεται

Το τέλος του καλοκαιριού είναι πλέον γεγονός και καθόλου απίθανο να έχεις ήδη αρχίσει να αναπολείς παραλίες κι εξωτικούς προορισμούς, στιγμές χωρίς υποχρεώσεις που σου έδωσαν τη δυνατότητα να ξεκουραστείς. Ο Σεπτέμβρης είναι ωστόσο μήνας απολογισμού κι επαναπροσδιορισμού στόχων.

Φοιτητές υποχρεωμένοι να ξαναγυρίσουν στις σχολές τους, μαθητές που δε χάρηκαν ιδιαίτερα με την επιστροφή στα θρανία κι όλα αυτά για την έναρξη μίας νέας σεζόν. Όπως η Πρωτοχρονιά σηματοδοτεί την έναρξη ενός νέου ημερολογιακού έτους, ο Σεπτέμβρης αποτελεί την έναρξη ενός νέου ακαδημαϊκού έτους.

Για να θέσεις νέους στόχους πάντα ξεκινάς απ’ το σημείο που βρίσκεσαι αυτή τη στιγμή. Τι ήθελες να πετύχεις που δεν τα κατάφερες και τι ήταν αυτό που δεν προσπάθησες καν, καθώς σου φαινόταν αδύνατον; Πάρε χαρτί και μολύβι. Γράψε, μη φοβάσαι να αποτυπώσεις με λέξεις τα σχέδιά σου, να τα κολλήσεις ακόμα και στον τοίχο για να τα βλέπεις και να τα ξαναβλέπεις, γιατί τα λόγια που θα πεις, μέρες μετά ίσως τα λησμονήσεις.

Τι γίνεται, όμως, με τους ανθρώπους; Εκείνους τους «φίλους» που αποφάσισαν σιωπηλά να αποσυρθούν το καλοκαίρι απ’ τη ζωή σου κάνοντας τις διακοπές τους κι αρκέστηκαν απλώς σε ένα τυπικό μήνυμα –συχνά ούτε και αυτό– για να δουν τι κάνεις. Άραγε ο Σεπτέμβρης είναι ικανός να μην αλλάξει τίποτα απολύτως στις σχέσεις ανάμεσα σε ανθρώπους που ασυνείδητα ή υποσυνείδητα επέλεξαν να χαθούν;

Το καλοκαίρι είναι μία αφορμή για όσους θέλουν να απομακρυνθούν. Ταξίδια, μετακινήσεις, διαφορετικό πρόγραμμα και διακοπές που δε συμπίπτουν. Κι όλα αυτές απλώς δικαιολογίες που μπορεί να μη λέγονται εσκεμμένα για να αποφύγεις κάποιον, αλλά να είναι απλώς ένδειξη αδιαφορίας. Μπορεί κάποιος, όμως, να είναι άλλοτε εντελώς αδιάφορος μαζί σου κι άλλοτε να βρίσκεσαι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός του;

Η απάντηση είναι όχι. Όποιος ενδιαφέρεται δε χάνεται και δεν εμφανίζεται κατά περιόδους. Κάνει την παρουσία του διαρκώς αισθητή στη ζωή σου κι ακόμα και σε φάσεις που είναι πιεσμένος δε σε αφήνει να αναρωτηθείς αν όντως υπάρχεις γι’ αυτόν. Γι΄ αυτό, λοιπόν, στο φετινό απολογισμό σου μην ξεχάσεις να συμπεριλάβεις και την παρουσία των ανθρώπων δίπλα σου.

Αν η συμπεριφορά κάποιων προσώπων δεν ήταν η αναμενόμενη, μην τους κρατήσεις απευθείας κακία. Είναι στο χαρακτήρα κάποιων ατόμων να χάνονται όταν περνάνε καλά με διαφορετικούς τρόπους. Κάποιοι υποστηρίζουν πως απολαμβάνουν τόσο έντονα τις στιγμές που δεν τους μένει χρόνος να σε σκεφτούν, να στείλουν, να τηλεφωνήσουν. Μη βιαστείς να το απορρίψεις απευθείας, έχουν απλώς μία μαγική ικανότητα να διαχωρίσουν ανθρώπους, καταστάσεις και στιγμές, να μην τα μπερδεύουν, πρεσβεύουν την άποψη: «Όταν βρίσκομαι κάπου είμαι εκεί και πουθενά αλλού».

Είναι στο χέρι σου ποιες συμπεριφορές μπορείς να ανεχτείς και ποιες όχι, τι σε πειράζει και τι όχι. Στους νέους στόχους σου, μην κάνεις περικοπές στις απαιτήσεις σου απλώς και μόνο επειδή ως τώρα κάποιοι δεν κατάφεραν να ανταποκριθούν σε αυτές. Οι νέοι στόχοι σου είναι δικοί σου και μόνο και για να τους πετύχεις να τους θέλεις πραγματικά.

Κι όταν τους πετυχαίνεις μη μένεις στάσιμος, θέσε καινούριους, ανώτερους, ζήτα κι άλλα απ’ τον εαυτό σου, απ’ τη ζωή σου και τους τον περίγυρό σου. Στη ζωή σου παθητικός θεατής μη γίνεις ποτέ, μη συμβιβάζεσαι, να διεκδικείς. Κι αν κάποιες στιγμές το ξεχνάς, να σου θυμίσω πως είσαι μοναδικός…

Συντάκτης: Βασιλική Γουγούλα
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη