“Οι σχέσεις από απόσταση είναι πιο αληθινές”

Οι σχέσεις από απόσταση είναι για όλους μια περίσσια κατάσταση που θα τη δεχτείς μόνο αν πραγματικά θες να βρίσκεσαι κοντά στον άνθρωπό σου. Και ας είναι αυτό το κοντά χιλιόμετρα μακριά.

Και ας χρειάζεσαι τρένα, λεωφορεία και αεροπλάνα για να βρεθείς κοντά του. Το κοντά των σχέσεων αυτών βρίσκεται στο «Καλημέρα» και στο «Καληνύχτα». Στα μηνύματα, στα τηλέφωνα και στις αναπάντεχες συναντήσεις και επισκέψεις.

Δεν έχουν μόνο αρνητικά οι σχέσεις αυτές. Μπορεί να βρει κανείς όσα θετικά μπορεί να ανακαλύψει σε δύο ανθρώπους που ξεπερνούν το εμπόδιο της απόστασης και το περνάνε μαζί. Άπειρα λοιπόν.

Και αν λίγο τους ζορίζουν τα εμπόδια, δεν πειράζει. Τα περνάνε μαζί κι όχι χώρια. Και όταν βρίσκονται, ξεχνιούνται αυτά, δεν υφίστανται για αυτούς τους δύο. Ζουν στον κόσμο το δικό τους και όλα τα άλλα μοιάζουν περιττά.

Ίσως είναι η λαχτάρα να δείς ξανά τα μάτια και το κορμί που σου έχουν λέιψει. Να κάνεις όλα αυτά που σου απαγορεύει η απόσταση. Τόσο καιρό το θέλεις άλλωστε, για αυτό περιμένεις. Και η αναμονή προσδίδει περισσότερη αξία. Το φιλί γίνεται πιο έντονο και η αγκαλιά πιο ζεστή.

Είναι φόβος τα χιλιόμετρα και δε σε αδικεί κανείς. Μα καταλαβαίνεις πως αξίζει όταν βάζεις στην άκρη το φόβο αυτό για να είστε μαζί.

Οι στιγμές που έρχεται είναι μόνο για τους δύο σας. Δεν ταιριάζουν με τα περιστασιακά και τα εφήμερα, όχι.

Αυτές είναι ο λόγος που συνεχίζετε να είστε μαζί. Και ας είναι λίγες και σπάνιες. Μοιάζουν σίγουρα πιο όμορφες από όταν ήσασταν διαρκώς μαζί. Ίσως εκτιμάτε το χρόνο παραπάνω από ότι οι υπόλοιποι. Για εσάς είναι ελάχιστος, για τους άλλους άπειρος.

Πόση αγάπη μπορεί να βρει κανείς στα αεροδρόμια, στα λιμάνια και στους σταθμούς κανείς δεν μπορεί να απαντήσει. Η αναμονή που βιώνεις όταν ξέρεις πως έρχεται -επιτέλους- ίσως είναι η πιο γλυκιά αναμονή που θα βιώσεις ποτέ. Για να μην αναφερθούν οι αγκαλιές. Αυτές που σε κλείνουν ολόκληρο μέσα και δηλώνουν κτητικά και ανυπόμονα «Μου έλειψες».

Εσύ που δεν είχες εξαρτήσεις, δεν κοίταζες το κινητό και αδιαφορούσες για τη μητέρα σου που σε έπαιρνε πενήντα χιλιάδες φορές ανήσυχη για το πού είσαι, το κρατάς πλέον λες και είναι φυλαχτό. Σχέσεις σαν αυτές θα εκμεταλλευτούν ό,τι μέσο επικοινωνίας υπάρχει για να μιλήσουν.

Εσύ που το πρώτο πράγμα που έκανες το πρωί ήταν να στρίψεις τσιγάρο, κοιτάς το κινητό σου για μήνυμα.

Οι σχέσεις αυτές αξίζουν όλα τα σε αγαπώ που έχουν ειπωθεί. Όλες τις θυσίες που ξεπέρασαν και ξεπερνούν.

Οι σχέσεις αυτές έχουν την τρέλα αυτή που λείπει απ’ τις υπόλοιπες. Γιατί θα τρέξουν στου διαόλου τη μάνα για ένα ρημάδι σε αγαπώ. Μπορεί να περάσει καιρός, μέρες, μήνες άλλα στο τέλος αν τα καταφέρουν αυτοί οι δύο θα είναι καλύτερα από πολλούς.

Διαφέρουν από τους άλλους γιατί δεν είναι μαζί από ασφάλεια. Δεν είναι μαζί για έναν οργασμό. Είναι μαζί γιατί χώρια δεν μπορούν. Και αυτό τις κάνει γνήσιες και αληθινές.

Η απόσταση δοκιμάζει αλλά αν τη δαμάσεις, δεν υπάρχει λόγος να φοβάσαι πια. Ναι, αυτές οι σχέσεις αξίζουν τα χιλιόμετρα, τις ώρες, την αναμονή, τα εικονικά φιλιά και σε αγαπώ γιατί αυτοί οι δύο αναποδογυρίζουν το κόσμο τους και τα θέλω τους, για κάποιον άλλον.

Για αυτό η απόσταση δεν περιβάλλεται μόνο από αρνητικά. Ίσως να είναι και οι πιο όμορφες σχέσεις που θα δεις ποτέ.

Eπιμέλεια Κειμένου Χριστίνας Χατζηθεοδώρου: Κατερίνα Κεχαγιά