Οι λάθος αποφάσεις είναι για τους τολμηρούς.

Της Στεύης Τσούτση.

Κανένα μυαλό δεν είναι αλάνθαστο. Καμία καρδιά δε δείχνει πάντα το σωστό το δρόμο. Κάνει λάθη ο άνθρωπος. Σκέφτεται, νιώθει, αποφασίζει. Βιώνει τις συνέπειες των όσων αποφάσισε. Λάθη ή σωστά, τα νιώθει στο πετσί του. Λένε πως τα λάθη δεν τ’αγαπά κανείς. Θα έπρεπε όμως. Βλέπεις τα λάθη είναι που θα έρθουν να αναδείξουν την αξία του κάθε σωστού. Είναι η πτώση που προκαλούν τόσο μα τόσο αναγκαία. Εκείνο το αίσθημα του να χάνεται η γη κάτω από τα πόδια, εκείνο το βίαιο τράβηγμα της βαρύτητας σαν δεν υπάρχει τίποτα στέρεο για να πατήσει κανείς. Πτώση.

Και μετά, εντελώς ξαφνικά, χώμα. Βρώμικο μα στέρεο. Αξία ανεκτίμητη κι αυτό. Όταν όλα γίνονται από ένα λάθος ρευστά, η πρώτη αίσθηση σταθερότητας μοιάζει θησαυρός. Και είναι. Τα φοβάται τα λάθη ο άνθρωπος. Νιώθει να του κόβει την ανάσα το άγχος της κάθε απόφασης. Θα είναι σωστή ή θα είναι λάθος; Παλεύει να μαντέψει σωστά. Δειλιάζει πολλές φορές να αποφασίσει από το φόβο της αποτυχίας, της απογοήτευσης, της συντριβής. Κάποιος μπορεί να διαλέξει να μην αποφασίσει ποτέ. Θα παραμείνει αιώνια δειλός κι αμέτοχος από το φόβο του λάθους. Και κάπως έτσι, δίχως καν να το καταλάβει, θα κάνει το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του. Δεν είναι λάθος να κάνεις λάθη. Λάθος είναι να επιλέγεις να μην τολμήσεις. Να μη ρισκάρεις έχοντας το φόβο τους. Οι λάθος αποφάσεις είναι για τους τολμηρούς. Είναι για εκείνους που δε θα διστάσουν να ζήσουν πληρώνοντας το όποιο τίμημα. Κι έτσι πρέπει να είναι. Η ζωή θέλει παράθυρα. Θέλει θέα. Θέλει να τολμάς να κάνεις κάθε σου βήμα όσο μετέωρο κι αν φαντάζει. Το να κλείνεσαι στην ψευδαίσθηση μιας ασφάλειας που στην ουσία είναι απλή δειλία, δεν είναι ζωή.

Είναι παραίτηση, είναι αδυναμία. Και δεν αξίζει σε κανένα. Ζήσε. Πάρε τις αποφάσεις σου.Κι αν είναι λάθος, λούσου το. Ζήσε με αυτό, μάθε από αυτό, ξεπέρασέ το. Κράτα ότι σε δίδαξε και καταχώρησέ το σε όσα καλό θα είναι να αποφεύγεις μελλοντικά. Θα το αποφεύγεις όχι επειδή κάποιος σου είπε ότι είναι λάθος. Όχι επειδή φοβήθηκες ότι δεν είναι σωστό. Θα το αποφεύγεις γιατί το τόλμησες κι έμαθες ότι όντως δεν έκανε για σένα. Θα έχει καταχωρηθεί στα λάθη σου.

Θα είναι μνήμη, βίωμα, δάκρυ. Ας είναι. Δικό σου θάναι και αυτό έχει σημασία. Τόλμα κι ας κάνεις λάθος. Τόλμα γιατί μόνο έτσι αξίζει η ζωή. Χωρίς καβούκια, χωρίς προστατευτικά κιγκλιδώματα.Με ρίσκο. Με θάρρος. Κι όπου σε πάει… θα τον βρεις το δρόμο, μην φοβάσαι…