Οι κολλητοί που το πρώτο λεπτό αντιπαθήσαμε κατέληξαν οι πιο δικοί μας άνθρωποι

Ο σοφός λαός μας ισχυρίζεται ότι σε όλα τα πράγματα η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Είναι γεγονός πως μια πρώτη, καλή εντύπωση αποδεικνύεται καθοριστική για την εξέλιξη μιας οποιασδήποτε γνωριμίας, συνήθως δε, η πρώτη αίσθηση είναι κι η πραγματική. Καλά ως εδώ, μόνο που θα μου επιτρέψετε να επισημάνω ότι δεν ισχύει σ’ όλες τις περιπτώσεις.

Στις φιλικές μας συναναστροφές, ας πούμε, οι άνθρωποι που τελικά κάνουμε παρέα είναι πάντοτε κι αυτοί που συμπαθήσαμε απ’ την πρώτη στιγμή; Αντιθέτως. Είναι σημαντικά πολλές οι φορές που συναντάς νέους ανθρώπους κι απλώς ξενερώνεις με τη μία. Αυτούς που απ’ την πρώτη χειραψία αντιπαθείς. Εκείνους που σου τη σπάει η φάτσα τους, χωρίς απαραίτητα να σου κάνουν κάτι. Αρκεί μια κοφτή φράση, μια περίεργη χροιά φωνής, μια εκνευριστική χειρονομία, μια ευρύτερη στάση σώματος να σε κάνει να θες ν’ απομακρυνθείς χιλιόμετρα μακριά.

Είναι τα άτομα εκείνα που θα συστηθείτε μεταξύ σας και θα πεις από μέσα σου κατευθείαν «Εγώ παρέα μ’ αυτόν; Ποτέ» ή κι αντιστοίχως «Εγώ μαζί της στον ίδιο χώρο; Με τίποτα και για κανένα λόγο». Αυτοί που σου γυρνάνε τ’ άντερα κάθε φορά που συμπτωματικά τους συναντάς σε μια κοινή παρέα, δεν αντέχεις ούτε τη φωνή τους και με το ζόρι κρατιέσαι να μη γίνει μάχη μεταξύ σας. Εκείνοι που νιώθεις ότι σε καρφώνουν με το βλέμμα, ότι σε παρατηρούν απ’ την κορφή ως τα νύχια, εκείνοι οι τύποι με το άκρως επιδεικτικό ύφος, το επιτηδευμένο στιλ και που ακόμη κι ο τρόπος που αναπνέουν σ’ ενοχλεί.

Kάνε το εικόνα. Μέχρι εδώ αποκλείεται να μη σου ‘χει τύχει στη ζωή σου. Δεν ταιριάζουμε ρε παιδί μου με όλους, πώς το λένε; Με κάποιους ανθρώπους έχουμε χημεία εκπληκτική απ’ τα πρώτα κλάσματα του δευτερολέπτου που γνωριζόμαστε και με κάποιους άλλους δε θα αποκτήσουμε ποτέ, για την ακρίβεια δε θα προσπαθήσουμε καν.

Υπάρχει όμως κι ένα τρίτο σενάριο, δε συμβαίνει το ίδιο συχνά, όμως δεν είναι κι απίθανο: είναι η περίπτωση εκείνη που η πρώτη εντύπωση που σχηματίζεις για κάποιον δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Πες το βιαστική εκτίμηση ή εσφαλμένο ένστικτο, άνθρωποι είμαστε κι ενδέχεται μία κακή, πρώτη εντύπωση για έναν άνθρωπο να μην είναι κι η σωστή. Κάτι γίνεται, λοιπόν, στην πορεία κι αντιλαμβάνεσαι ότι έχεις πέσει έξω στις αρχικές πεποιθήσεις κι απόψεις σου. Είναι κι αυτά μέσα στις εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Ξαφνικά, συνειδητοποιείς ότι έχεις πολλά κοινά με τον άνθρωπο που στην αρχή αντιπαθούσες οικτρά. Κι αν δεν είχες την πρώτη βδομάδα, τα βρίσκεις στην πορεία, τα ανακαλύπτεις, τα μαθαίνεις. Και το γουστάρεις αυτό. Σχεδόν απορείς με τον εαυτό σου πώς είχες πέσει τόσο έξω. Τελικά, με το άτομο αυτό ταιριάζετε σημαντικά παραπάνω απ’ όσο πίστευες, συμφωνείτε και τα βρίσκετε σε πολλά, δίνεις μία δεύτερη ευκαιρία, τον βλέπεις πλέον με άλλο μάτι, με θετική διάθεση και κυρίως η γνωριμία μετατρέπεται σε φιλία κι η απλή φιλία μετέπειτα σε σχέση ζωής.

Κάπου εκεί μπαίνουν στη μέση και γεννιούνται τα συναισθήματα. Όχι απλώς ταιριάζεις μ’ αυτόν τον άνθρωπο λοιπόν, αλλά δένεσαι μαζί του. Αισθάνεσαι οικεία, αναζητάς την παρέα του με την πρώτη ευκαιρία, περνάς πολύ όμορφα, ανοίγεσαι και δίνεις ένα κομμάτι απ’ τον καλύτερό σου εαυτό. Γιατί αυτός στον βγάζει.

Τώρα πια, κάθε φορά που συζητάτε, τα θυμάστε όλα και ξεκαρδίζεστε στα γέλια. Ούτε εκείνος σε συμπαθούσε στην αρχή. Το ομολογεί για πολλοστή φορά. Καλό ε; Αμοιβαία τα αισθήματα τουλάχιστον. Ξέρεις πολύ καλά, όμως, ότι πλέον είναι ο πρώτος άνθρωπος που θα τρέξεις με το παραμικρό, στην πρώτη στραβή όπως και στο πρώτο χαρμόσυνο γεγονός.

Είναι ο κολλητός εκείνος που θα πάρεις τρεις η ώρα το ξημέρωμα γιατί θυμήθηκες κάτι να του πεις, που θα κάνεις μαζί του τις μεγαλύτερες τρέλες, τα καλύτερα μεθύσια, τις πιο όμορφες διακοπές, αυτός που έχεις να θυμάσαι δίπλα του τις πιο γελοίες και ταυτόχρονα τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής σου. Αυτός για τον οποίο αποκλείεται να μην ξεκλέψεις έστω λίγο χρόνο κάθε φορά που κάτι τον απασχολεί κι επιμένει να το μοιραστεί μόνο μαζί σου. Αυτός που ξέρει κάθε πτυχή του εαυτού σου, στις καλές και στις κακές σου, αυτός που ό,τι και να συμβεί θα το περάσετε μαζί.

Ομοίως, είναι η κολλητή εκείνη που σπαταλάτε ώρες ατέλειωτες στο τηλέφωνο και το κινητό, παρότι κανονίσατε να βρεθείτε μέσα στο επόμενο μισάωρο. Ο καλύτερος στιλίστας για να ψωνίσεις μαζί της ρούχα, η καλύτερη παρέα για καφέ και κουτσομπολιό, η πλέον εξειδικευμένη ψυχολόγος με τις πιο τρυφερές συμβουλές σαν να είχε ν’ αντιμετωπίσει και να επιλύσει δικό της πρόβλημα, το πρώτο σου γραπτό μήνυμα της ημέρας και το τελευταίο δικό της.

Με δύο λόγια, οι καλύτερές σου αναμνήσεις, η αδερφή ψυχή σου, το άλλο σου μισό αντικατοπτρίζονται στα μάτια αυτού του ανθρώπου. Είναι για σένα πολλά παραπάνω από φίλος, σχεδόν οικογένεια θα τον έλεγες -για την ακρίβεια άτυπα τον λες. Και για εκείνον το ίδιο ισχύει. Είπαμε, αμοιβαία τα αισθήματα. Κι αυτό είναι το πιο σπουδαίο που σας ενώνει.

Συντάκτης: Κάτια Σκίτσου
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου