Οι έξυπνοι άνθρωποι πάνε αργά στο κρεβάτι, είναι ακατάστατοι και βρίζουν

Αν περάσατε μια ολόκληρη ζωή, τρώγοντας κατσάδα για την ακαταστασία που επικρατεί στο γραφείο σας, τότε η επιστήμη έρχεται να επαναπροσδιορίσει τί σημαίνει αυτό για το μυαλό σας! Ρίξτε μια ματιά γύρω σας και πείτε ειλικρινά.

Επικρατεί χάος στο χώρο που περνάτε το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας σας;

Αυτό το χάος το επιδιώκετε οι ίδιοι και δεν θα μπορούσατε να βρείτε τίποτα αν κάποιος προσπαθούσε να το συμμαζέψει;

Μάλιστα, θα θυμώνατε και θα βρίζατε μέχρι αηδίας;

Επίσης, κοιμάστε αργά το βράδυ; Ήσασταν πάντα νυχτοπούλια;

Συγχαρητήρια, είστε μια μικρή διάνοια!

Ή τουλάχιστον, αυτό ισχυρίζονται επιστήμονες και ψυχολόγοι.

Οι έξυπνοι άνθρωποι χρησιμοποιούν συχνά βρισιές στο λόγο τους.

Η κοινή γνώμη υποστήριζε πάντα τη θέση ότι τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα και οι άνθρωποι χωρίς μόρφωση ή ευφυία είναι εκείνοι που βρίζουν περισσότερο, επειδή ίσως έχουν περιορισμένο λεξιλόγιο, οπότε καταφεύγουν στις βωμολοχίες.

Κι όμως, ένα ακαδημαϊκό πείραμα απέδειξε ακριβώς το αντίθετο.

Στο πείραμα ζητήθηκε από τα υποκείμενα της έρευνας να θυμηθούν όσες πιο πολλές βρισιές μπορούσαν. Τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά. Όσοι είχαν μετρηθεί με μεγαλύτερο δείκτη IQ ήξεραν και περισσότερες βρισιές, αλλά γενικότερα η ρητορική τους δεινότητα ήταν ακόμα καλύτερη. Βέβαια, αυτό που χαρακτηρίζει έναν έξυπνο άνθρωπο είναι επίσης και να ξέρει πότε πρέπει να σωπαίνει ή πότε πρέπει να χρησιμοποιήσει τις κατάλληλες λέξεις.

Οι ταλαντούχοι και έξυπνοι μένουν ξάγρυπνοι τα βράδια.

Για πολύ καιρό, οι ειδικοί παρακολουθούσαν περιπτώσεις ανθρώπων με εξαιρετικά ταλέντα, καταγράφοντας τις συνήθειές τους. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία, λοιπόν, φάνηκε πως οι ιδιοφυείς άνθρωποι κοιμούνταν πολύ αργά το βράδυ.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα ανάμεσά τους, ώστε να μην νιώθετε πλέον άσχημα για αυτήν την συνήθεια σας, ήταν ο Charles Darwin, ο Winston Churchill, και ο Elvis Presley.

Η ακαταστασία σημαίνει οξυδέρκεια μυαλού και δημιουργικότητα.

Το γραφείο του Albert Einstein.

Έρευνα που διεξήχθη στο πανεπιστήμιο της Minnesota κατέληξε σε ένα φοβερό συμπέρασμα.

Η χαοτική κατάσταση στο χώρο εργασίας κάποιου αποδεικνύει περίτρανα όχι τόσο ότι πρόκειται για ακατάστατο άτομο, όσο πιθανότερα για μια ιδιοφυία.

Το μυαλό των ακατάστατων ανθρώπων έχει την τάση να εστιάζει στην αληθινή ουσία, σε ό,τι έχει πραγματικά σημασία. Σκεφτείτε: πότε στρεφόμαστε στα μικρά και ασήμαντα;

Όταν δεν έχουμε κάτι σημαντικό να ασχοληθούμε, σωστά;

Ε, λοιπόν, φαίνεται ότι το μυαλό αυτών των ανθρώπων είναι υπερβολικά απασχολημένο με σημαντικά θέματα για να μπορεί να επενδύσει σε λεπτομέρειες, όπως η τάξη και η οργάνωση. Άλλωστε, αυτά τα άτομα, ακόμα και στο πιο ακατάστατο περιβάλλον εργασίας, έχουν την τάση να έχουν πλήρη επίγνωση της θέσης κάθε αντικειμένου που μπορεί να χρειαστεί να αναζητήσουν και ενώ γύρω τους όλοι αναφωνούν, “πώς ζεις εδώ μέσα” ή “πώς συγκεντρώνεσαι εδώ πέρα;”, εκείνοι δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν στο τυπικό αποστειρωμένο περιβάλλον εργασίας που όλοι έχουμε κατά νου…

Ακόμα περισσότερο, οι ψυχολόγοι συνεπικουρούν στην παραπάνω άποψη, τονίζοντας μάλιστα ότι ένα διαταραγμένο κι ακατάστατο περιβάλλον εργασίας μπορεί να είναι ακόμα και ο τέλειος τρόπος για να ερεθιστεί η δημιουργική διάθεση, να εμπνευστούν νέες ιδέες και να καταργηθούν τα όρια του μυαλού, τα οποία είναι τις περισσότερες φορές υπεύθυνα για το γεγονός πως δεν μπορούμε να σκεφτούμε έξω από το κουτί.

Αυτό ήταν, λοιπόν, αν η οργανωτικότητα δεν είναι το ατού σας, αν δεν έχετε συνεπές ωράριο στον ύπνο και αν διαθέτετε πλούσιο βρώμικο λεξιλόγιο…δεν αποκλείεται να είστε ένας από εκείνους που σκέφτονται έξω από το κουτί! Και πολύ καλά κάνετε, γιατί με τύπους σαν εσάς ο κόσμος πάει πιο μπροστά! Συνεχίστε έτσι!