Ο κάθε άνθρωπος που θα περάσει από τη ζωή σου κάτι θα σου διδάσκει.

Ήταν εκεί στην πιο δύσκολη στιγμή της ζωής σου. Ένας ζητιάνος στεκόταν εκεί. Το βλέμμα του, όμως, ήταν καθαρό, αγνό, σοφό. Δεν έμοιαζε με ζητιάνο.

Εσύ εκεί, καθισμένος στα σκαλιά της εκκλησίας, έκλαιγες με τα χέρια να κρύβουν το πρόσωπό σου. Ποτέ δεν άκουγες τους άλλους. Ένιωθες πως δεν είχαν τίποτα να σου πουν. Περηφάνια; Εγωισμός;

Μα εκείνη τη νύχτα είχες την ανάγκη ν᾽ ακούσεις μια λέξη, μια συμβουλή. Μια απλή συμβουλή.

Ήρθε κοντά σου. Ήταν ένας γεράκος γύρω στα 80. Με βλέμμα καθαρό σε κοίταξε και σου είπε: «Κανείς δε μας είπε ότι θα υπάρχουν και άσχημες μέρες στη ζωή μας. Δε μας προετοίμασε κανείς. Μα μη λυπάσαι. Στο τέλος θα τα καταφέρεις. Και να θυμάσαι πως όλα στη ζωή είναι εμπειρίες».

Σταμάτησες να κλαις. Αυτές τις λίγες λέξεις τις είχες τόσο ανάγκη. Σε ανακούφισαν.

Αυτή είναι η δύναμη του ανθρώπου. Κάθε ένας που περνάει από τη ζωή σου έχει κάτι να σε διδάξει. Διαβάζεις και ξαναδιαβάζεις βιβλία και άρθρα για τις ανθρώπινες σχέσεις. Προσπαθείς να ανακαλύψεις μέσα από αυτά το κλειδί για την επιτυχία μιας οποιασδήποτε είδους σχέσης.

«Πώς θα βρεις τον άνθρωπο που πάντα αναζητούσες», «πώς θα αποφύγεις έναν τσακωμό», «ποιο είναι το μυστικό ενός ευτυχισμένου γάμου».

Καμία συμβουλή δεν είναι σαν τη βίωση ενός γεγονότος που θα σου προκαλέσει διάχυτα, αλληλοσυγκρουόμενα πολλές φόρες συναισθήματα όπως θυμός, αγάπη, μίσος, οργή.

Αυτή η βίωση θα σε διοχετεύσει με εμπειρία κι ενδυνάμωση. Μην ξεχνάμε πως ό,τι δε μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς. Την πείρα δε θα μας τη δώσει κανένα βιβλίο.

Θα περάσουν τόσοι πολλοί άνθρωποι από τη ζωή μας. Θα τους συναντήσουμε στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στη δουλειά, σε ένα μπαρ. Από τον κάθε έναν από αυτούς θα εκλάβουμε κάτι.

Με κάποιους από αυτούς ίσως γίνουμε φίλοι, εραστές, συνάδελφοι ή ακόμα και εχθροί. Κάποιοι απλά θα περάσουν σαν ένα ήρεμο αεράκι και διόλου δε θα μας αγγίξει το πέρασμά τους. Κάποιοι θα μείνουν επίμονα στη ζωή μας κι άλλοι βιαστικά θα κάνουν ένα τσιγάρο και θα φύγουν. Όλοι όμως κάτι θα μας διδάξουν. Όλοι θα έχουν κάτι να μας πουν, όσο σύντομη και αν είναι η επίσκεψη τους.

Ένα δυνατό άγγιγμα στον ώμο, ένα ζεστό χαμόγελο, μια ιστορία που δε μοιάζει να είναι αληθινή, μια προδοσία, ένας έpωτας… Καθετί από αυτά θα προσδώσει μια πινελιά στο χαρακτήρα μας. Ίσως ακόμα και να μεταβάλλουν την άποψη μας για ένα θέμα. Ίσως και όχι.

Έpωτες που περάσανε σαν αστραπή από τη ζωή μας, μας έμαθαν πως είναι το φως τους. Όσο και αν βιαστικά έβαιναν, κατάφεραν να αφήσουν το σημάδι τους επάνω στο κορμί μας. Άλλοι επίμονοι εραστές μας έμαθαν πως η αληθινή αγάπη έρχεται για να μείνει και δεν τρέχει σαν αγρίμι να ξεφύγει.

Γνωρίσαμε φίλους και γνωστούς. Κάποιοι ήταν εκεί δίπλα σου σε κάθε χαρμόσυνη ή θλιβερή στιγμή της ζωής σου. Άλλοι όταν είχαν ανάγκη στέκονταν κοντά σου κι έπειτα αποχωρούσαν. Τους έμαθες, τους ξεχώρισες.

Τώρα μπορείς να διακρίνεις τους ανθρώπους. Απέκτησες εμπειρίες από «καλούς» και «κακούς».

Έτσι τίποτα δε σε φοβίζει. Μπορείς να αντιμετωπίσεις κάθε άνθρωπο που θα βρεθεί απέναντί σου. Αυτή είναι η διδαχή σου. Για αυτό μην ξεχνάς πως τα συναισθήματα, είτε είναι καλά είτε κακά, είναι για να τα αισθανόμαστε τουλάχιστον μία φορά στη ζωή μας.

Γράφει η Κυριακή Τσανικίδη