Να φεύγεις από τελειωμένες καταστάσεις.

Να φεύγεις από τελειωμένες καταστάσεις.

Από ανθρώπους που τους ανεβάζεις και αυτοί με τονισμένο το εγώ τους σε ρίχνουν.

Από αυτούς που δεν ρισκάρουν, αλλά βολεύονται.

Από ανθρώπους που δεν δίνουν παρά μόνο παίρνουν. Και αυτά που τους παρέχεις δεν τα εκτιμούν. Τα θεωρούν δεδομένα, απλά, αδιάφορα…

Από ανθρώπους που σε κοιτάζουν και ψάχνουν να βρουν στα μάτια σου κάποιον άλλον…

Από αυτούς που σου χαρίζουν στιγμές δανεικές, που περιμένεις να σου δώσουν σημασία με το σταγονόμετρο.

Να φεύγεις όσο είναι νωρίς από αυτούς που αντί για έpωτα σου πουλάνε εξυπνάδες.

Που σου προκαλούν ανασφάλειες και σκέψεις πολλές. Γιατί εάν στα αλήθεια σε ήθελαν στη ζωή τους, θα το είχες καταλάβει…

Να φεύγεις όσο είναι νωρίς από αυτά που σε πληγώνουν. Γιατί στο τέλος θα πληγωθείς περισσότερο.

Να φεύγεις με το κεφάλι ψηλά και να κλείνεις την πόρτα χαμογελώντας.

Γιατί εσύ  ένιωσες, δεν κρύφτηκες.

Γιατί εσύ ότι είχες να δώσεις το έδωσες.

Και γιατί, πολύ απλά, σε περιμένουν άλλα καλύτερα που μόνο όταν φύγεις θα τα συναντήσεις…

Μαρίνα Αβραάμ