Μια ανάσα από την Αθήνα βρίσκεται μία από τις πιο όμορφες αλλά και πιο μυστηριώδεις πόλεις της χώρας

Μόλις 1 ώρα από την Αθήνα βρίσκεται μια όμορφη πόλη, θαλασσινή, με δυο γέφυρες και ένα μοναδικό φαινόμενο που δεν συναντάς σε άλλα μέρη του κόσμου!

Μια πόλη που ξεχωρίζει για την ομορφιά της αλλά και για το μυστήριο που κρύβουν τα «τρελά νερά» της.

Στη Χαλκίδα σε υποδέχεται η καλωδιωτή κρεμαστή γέφυρα για να σε μεταφέρει σε ένα από τα μεγαλύτερα ελληνικά νησιά: την Εύβοια.

Λίγο πιο πέρα όμως, στην παλιά γέφυρα, κρύβεται η πραγματική μαγεία: τα «τρελά νερά» του Ευβοϊκού κόλπου, είναι το πραγματικό αξιοθέατο. Αναδεύονται, φουσκώνουν και αλλάζουν κατεύθυνση κάθε λίγες ώρες. Ένα μοναδικό φαινόμενο παγκοσμίως.

Μύθοι και ψευδαισθήσεις μαγείας διατηρούνται στο χρόνο γύρω από το φαινόμενο του Πορθμού του Ευρίπου, προσδίδοντας στη Χαλκίδα μια μυστηριακή μοναδικότητα, που προκαλεί το θαυμασμό και το ενδιαφέρον των πολιτών καθώς και του επιστημονικού κόσμου. Άλλωστε δεκαετίες τώρα, πολλοί είναι αυτοί, που έχουν προσπαθήσει να δώσουν τη δική τους ερμηνεία στο φαινόμενο, εκφράζοντας απόψεις αστρονομικής, γεωφυσικής και φιλοσοφικής φύσεως.

Η εξήγηση του φαινομένου; Σχετικά απλή. Το «τρελό» αυτό παγκοσμίως μοναδικό φαινόμενο οφείλεται στην έλξη που ασκεί η Σελήνη, αλλά και στη διαφορά στάθμης μεταξύ νότιου και βόρειου Ευβοϊκού.

Τα νερά του διαύλου που έχει πλάτος 39 μέτρα και μήκος 40 μέτρα κάθε έξι ώρες αλλάζουν φορά και κινούνται μία προς το Βορρά και μία προς το Νότο. Ενδιάμεσα από την αλλαγή φοράς μάλιστα μεσολαβούν δέκα λεπτά κατά τα οποία τα νερά παραμένουν στάσιμα.

Εντυπωσιακό είναι, και μάλιστα δεύτερο μοναδικό παγκοσμίως, ότι κάθε 21 Μαρτίου και κάθε 22 Σεπτεμβρίου, οπότε και έχουμε ισημερία, τα νερά αλλάζουν αμέσως κατεύθυνση χωρίς να μένουν στάσιμα για δέκα λεπτά.

Δίπλα από την παλιά, η νέα γέφυρα -από το 1993- αποτελεί φαινόμενο τεχνολογίας: μια κρεμαστή-καλωδιωτή γέφυρα μήκους 694,5μ., από τα οποία τα 215 αιωρούνται σε ύψος 35,5 μέτρων. Όσο επιβλητική και αν είναι, η παλιά γέφυρα ακόμη διατηρεί την αίγλη της, καθώς είναι το σήμα κατατεθέν της Χαλκίδας, ένα κομβικό σημείο που οδηγεί κατευθείαν στην καρδιά της κοινωνικής της ζωής.

Στην πόλη η παραλία της Χαλκίδας, γεμάτη ζωή, σας καλεί να περπατήσετε στις προκυμαίες δίπλα σε ψαράδες και μικροπωλητές, σε πλανόδιους καλλιτέχνες, σε παρέες που γελούν.

Ο δρόμος γεμάτος ταβέρνες, η καθεμία με το δικό της στιλ. Το βράδυ, η παραλία φωτίζει τη θάλασσα με τη λάμψη της: κέφι, μουσική και ποτά σε όμορφα μπαρ με ωραίο «κλίμα».

Αυτό που τραβάει τα βλέμματα στην παραλία της Χαλκίδας είναι το λεγόμενο «Κόκκινο Σπίτι».

Ένα θαυμάσιο οικοδόμημα σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα Κωνσταντίνο Φλέγγα. Το πιο εντυπωσιακό όλων είναι ότι βρίσκεται προσαρμοσμένο πάνω στο βράχο και βρέχεται από τη θάλασσα και από τις τρεις μεριές.

Το σπίτι άνηκε στην οικογένεια Μάλλιου και χτίστηκε το 1884 στην θέση όπου παλιότερα υπήρχε οθωμανικός τεκές και αγοράστηκε από τον έμπορο Βασίλη Μάλλιο το 1890.

Λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουν ότι σε αυτό το σπίτι το έτος 1916 και για έξι μήνες ο βασιλιάς Πέτρος της Σερβίας με όλη την ακολουθία του λόγω του ότι η χώρα του ήταν υπό γερμανική κατοχή.

Μετά την αναχώρηση του άφησε στον Μάλλιο ένα σεβαστό χρηματικό ποσό το οποίο το δώρισε στον ιερό ναό του Αγίου Νικολάου.

Στην μαύρη περίοδο της γερμανικής κατοχής στο κτίριο στεγάστηκε η γερμανική διοίκηση. Σήμερα ανήκει στον δήμο και φιλοξενεί το πνευματικό κέντρο.

Αξίζει να επισκεφτείτε το ένα από τα δύο κάστρα που φρουρούσαν την Χαλκίδα μέχρι τον 19ο αι., το μόνο που σώζεται ακόμη. Είναι το κάστρο της Κανήθου ή αλλιώς του Καράμπαμπα, στον κατάφυτο λόφο της Φούρκας, ένα από τα ομορφότερα αξιοθέατα της περιοχής.

Ολοκληρώθηκε το 1684 και εμπόδισε τον Φραγκίσκο Μοροζίνι να κατακτήσει τη Χαλκίδα στη διάρκεια του ενετοτουρκικού πολέμου. Σήμερα, οι τρεις προμαχώνες του δεν φρουρούν πια την πόλη.

Οι επάλξεις του όμως, προσφέρουν το καλύτερο σημείο, για να απολαύσετε τη μαγευτική θέα προς τον κόλπο.

Μην φύγετε από την Χαλκίδα αν δεν δείτε το αρχαιολογικό και λαογραφικό μουσείο, την εβραϊκή συναγωγή, την Εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, το σπίτι με τα αγάλματα, το Ρωμαϊκό Υδραγωγείο με τις χαρακτηριστικές καμάρες του και το Δημαρχείο.