Μεγάλωσα πια…
Δεν χάνω χρόνο δίνοντας εκατοντάδες δεύτερες ευκαιρίες σε ανθρώπους. Ξέρω καλά πλέον πώς όποιος χρειαστεί μία δεύτερη ευκαιρία, σπάνια θα τη ζητήσει. Μεγάλωσα και δεν έχω υπομονή να μαντεύω όσα δε μου λες.
Βαρέθηκα να μαντεύω. Θέλω να τα ακούσω όλα, θέλω να τα δω. Μεγάλωσα και θέλω δίπλα μου μόνο αληθινούς ανθρώπους. Ανθρώπους που λένε αυτό που σκέφτονται και που σκέφτονται στα αλήθεια αυτό που λένε..Θέλω δίπλα μου μόνο ανθρώπους καθαρούς και διάφανους. Η μοναξιά δεν με φοβίζει όπως με φόβιζε παλαιότερα.
Περνάω καλά πλέον με τον εαυτό μου και έχω συνειδητοποιήσει πώς είμαι καλύτερα μόνη μου παρά με κακή παρέα..Τους ανθρώπους πλέον δεν τους ξεχωρίζω από τα λόγια-υποσχέσεις, τους ξεχωρίζω από τα μάτια. Μεγάλωσα και ξέρω πλέον πώς ο άνθρωπος που κουτσομπολεύει τους πάντες, πίσω από την πλάτη μου θα κουτσομπολεύει και εμένα. Ο άνθρωπος που ζηλεύει και θέλει το κακό του άλλου, θα ζηλεύει και θα θέλει και δικό μου.
Καταλαβαίνω πολύ περισσότερα πράγματα για έναν άνθρωπο από τον τρόπο που μιλάει εκείνος για τους άλλους, παρά από τον τρόπο που μιλάνε οι άλλοι για εκείνον. Δεν ακούω τι λένε οι άλλοι. Ξέρω πλέον πολύ καλά πώς ο άνθρωπος που πρόδωσε και συνεχίζει να προδίδει, θα προδώσει κάποια στιγμή και εμένα. Και αυτούς τους ανθρώπους τους έκανα παρέα. Και νιώθω πιο καθαρή και ελαφριά από ποτέ. Μεγάλωσα και θέλω δίπλα μου ανθρώπους που δε συμβιβάζονται με το άσχημο και το άδικο, που ονειρεύονται έναν κόσμο καλύτερο. Μεγάλωσα πια για τα “έλα δεν πειράζει”.
Πειράζει και παραπειράζει. Το είπαμε τόσες φορές αυτό το “δεν πειράζει” που πείραξε όλο μας το είναι. Και συνηθίζαμε να ανεχόμαστε πράγματα που μας τρώνε από μέσα. Δεν αντέχω πια τις ανούσιες σχέσεις, τις περιττές συζητήσεις και τις επιβεβλημένες επικοινωνίες. Δεν αντέχω να ακούω “κούφια σ’αγαπώ”, να βλέπω ψεύτικα χαμόγελα και να πιστεύω τα “δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα” που τα παρασέρνει ο χρόνος και τα παίρνει ο άνεμος . Στον έρωτα, ο άλλος δεν είναι ούτε απωθημένο μου, ούτε δεδομένο..
Έμαθα να αγαπώ τα αμοιβαία, και να αγαπώ άνθρωπος που με αγαπούν..να νοιάζομαι όσους με νοιάζονται..να ψάχνω όσους με ψάχνουν. Δεν έχω ανάγκη να με με συμπαθούν και να με θεωρούν όλοι όμορφη. Δε θέλω να κάνω πράγματα που να ευχαριστιέται ο κόσμος με τη συμπεριφορά μου..Δεν έχω ανάγκη να είμαι σε όλους συμπαθής.
Με νοιάζει να μπορώ να σέβομαι εγώ τον εαυτό μου. Δε στεναχωριέμαι πια για τα γενέθλια μου, γιατί μεγάλωσα ακόμα ένα χρόνο και δε πρόλαβα να κάνω όσα θα ήθελα. Μεγάλωσαν και συνειδητοποίησα πώς το δύσκολο δεν είναι να ξεχάσω το παρελθόν αλλά αυτό που είχα φανταστεί ως μέλλον..Συνειδητοποίησα πώς πολλές φορές δεν μπορώ να αλλάξω τις καταστάσεις, όσο και αν προσπαθώ. Τότε είναι που μπορώ να αλλάξω τον εαυτό μου. και να γίνω μία καλύτερη εκδοχή του. Συνειδητοποίησα πώς δεν μπορώ να κάνω πάντα αυτό που θέλω. Έχω όμως επιλογή. Και έτσι, δεν κάνω ποτέ αυτό που δε θέλω. Μεγάλωσα και είμαι επιτέλους ελεύθερη.