“Μαμά όταν νόμιζες πως δεν κοιτούσα σε είδα να…”

Μαμά όταν νόμιζες πως δεν κοιτούσα…

Σε είδα να κρεμάς την πρώτη μου ζωγραφιά στο ψυγείο και αμέσως ήθελα να ζωγραφίσω και άλλη.

Σε είδα να φτιάχνεις το αγαπημένο μου cake και έμαθα πως τα πιο μικρά πράγματα μπορεί να είναι το πιο υπέροχα πράγματα στην ζωή.

Σε είδα να φτιάχνεις ένα γεύμα και να το πηγαίνεις σε έναν άρρωστο άνθρωπο και έμαθα πως πρέπει να βοηθάμε τους άλλους όπως μπορούμε.

Σε άκουσα να προσεύχεσαι για εμένα, να με φιλάς για καληνύχτα και ένιωσα ασφαλής.

Σε είδα να αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου ακόμη και όταν δεν ένιωθες καλά και ακόμη και όταν ένιωθες ότι δεν μπορείς. Έμαθα λοιπόν πως πρέπει να είμαστε υπεύθυνοι ότι και να συμβεί.

Σε είδα να δίνεις χρήματα σε ανθρώπους που πραγματικά τα έχουν ανάγκη και κατάλαβα πως ο Θεός αγαπάει τους ανθρώπους που μοιράζονται και δίνουν.

Σε είδα να νοιάζεσαι για εμένα και ήθελα να γίνω όσα εσύ είσαι.

Σε είδα να κλαις και έμαθα πως πολλές φορές πληγωνόμαστε και πως δεν είναι κακό να κλαίμε.

Σε είδα να με κοιτάς και να νιώθεις ευτυχισμένη. Έτσι νιώθω και εγώ.

Όταν νόμιζες πως δεν κοιτούσα, ήθελα να σε κοιτάξω και να σου πω «σε ευχαριστώ για όλα όσα είδα όταν νόμιζες πως δεν κοιτούσα…»

Γκαλίτσιου Μαριάννα