Μαμά, μη μεγαλώσεις άλλο!

Μαμά, θυμάμαι ακόμα την μέρα που στόλισες τα μαλλιά μου με κορδελάκια και με πήγες στο σχολείο.

Μαμά, θυμάμαι ακόμα που με νανούριζες με παραμύθια και γω δεν ήθελα να σβήσεις το φως.

Μαμά, θυμάμαι ακόμα τότε που το έσκασα απ’ το σπίτι και πήγα στη γιαγιά γιατί δεν με άφηνες να κρατήσω το γατάκι που βρήκα στον δρόμο.

Μαμά, θυμάμαι ακόμα τότε που μ΄έπιανες απ’το χέρι και πηγαίναμε στην έκθεση κάθε Σεπτέμβρη.

Μαμά, θυμάμαι ακόμα την πρώτη φορά που χιόνισε στην πόλη και κοιμηθήκαμε στρωματσάδα στο σαλόνι, δίπλα στο τζάκι.

Μαμά, θυμάμαι ακόμα εκείνη την πρωτοχρονιά που ανακάλυψα πως δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης και συ μου είπες πως υπάρχει και θα ζει πάντα στην καρδιά μου.

Μαμά, θυμάμαι ακόμα τότε που μου υποσχέθηκε ο μπαμπάς να με πάει βόλτα, και δεν ήρθε, και πήγαμε οι δυο μας με τα πόδια ως τον λευκό πύργο και είχε συννεφιά, αλλά δεν έβρεξε.

Μαμά, θυμάμαι ακόμα τότε που μ’ έστειλες στην κατασκήνωση και δεν άντεξα πάνω απο μια βδομάδα γιατί μου έλειπες.

Μαμά, θυμάμαι ακόμα τη μέρα που έμαθες ότι καπνίζω και δεν με μάλωσες.

Μαμά, θυμάμαι ακόμα τότε που χάσαμε την γιαγιά και κλαίγαμε αγκαλιά στο κρεβάτι ως που μας πήρε ο ύπνος.

Μαμά, θυμάμαι ακόμα τη μέρα που έκλαιγα στο δωμάτιό μου γιατί κάποιος με πλήγωσε, και συ ήθελες να ανοίξεις την πόρτα και να μπεις, αλλά δεν το έκανες.

Μαμά, θυμάμαι ακόμα την χαρά σου όταν βγήκαν τα αποτελέσματα απο τις πανελλήνιες και γω πέρασα στην Θεσσαλονίκη και δεν έφυγα απο κοντά σου.

Μαμά, θυμάμαι ακόμα τις μέρες που γυρνούσα απογοητευμένη απ’ τη δουλειά και σου τηλεφωνούσα και σου έλεγα -Δεν αντέχω άλλο και μου έλεγες -Φύγε, όσο έχεις εμένα να μην φοβάσαι τίποτα!

Μαμά, θυμάμαι ακόμα τον καιρό που ήμουν άνεργη και πήγαμε για ψώνια και τα πλήρωσες όλα εσύ και δεν έβαλες πετρέλαιο εκείνο τον χειμώνα.

Μαμά, θυμάμαι ακόμα τότε που σ’ έκανα να κλάψεις και σου τηλεφώνησα για να σου ζητήσω συγνώμη και συ με συγχώρησες γιατί πάντα αυτό κάνεις με όλους τους ανθρώπους.

Μαμά, νομίζω πως μεγάλωσα και δεν έγινα ακόμα αυτό που θέλεις…

Μαμά, μην μεγαλώσεις άλλο γιατί δεν θα έχω πια τίποτα να με κρατάει νέα…