«Κάποτε θα καταλάβει τί έχασε και θα γυρίσει!» και τρίχες κατσαρές

«Κάποτε θα δει/θα καταλάβει τί έχασε και θα σε εκτιμήσει/θα γυρίσει».

Της Κυριακής Χαριτάκη

Πόσο υπέρτατη ΠΑΠΑΡΙΑ είναι αυτή η φράση, πόσο ψεύτικη και πόση παρηγοριά στον άρρωστο; Αλήθεια πιστεύεις ότι κάποιος που σε πέταξε απ’ τη ζωή του σαν την τρίχα απ’ το ζυμάρι, που δεν σεβάστηκε τί ένιωσες και τί μοιράστηκες μαζί του, που θυμήθηκε πως δεν του κάνεις όταν σου τελείωσαν τα γλέντια και τα φράγκα, αλήθεια πιστεύεις πως αυτό το άτομο θα δει και θα καταλάβει;

Έχεις δει εσύ ποτέ κανέναν να αντιλαμβάνεται χωρίς IQ και να βλέπει δίχως μάτια; ΈΛΑ ΤΩΡΑ…!

Σ’ εσένα που χώρισες επειδή έφυγε με άλλη και όλοι σου λένε ότι μια μέρα ΘΑ εκτιμήσει τη καλή σου τη καρδιά και ΘΑ καταλάβει ότι έχασε τα ζεστά σου γεμιστά και ΘΑ γυρίσει, θέλω να σου πω ότι σόρρυ, αλλά αυτό δεν θα γίνει ποτέ.

Γιατί μόλις περάσει λίγο ο καιρός και ο χρόνος σταματήσει να παίζει μεταξύ mute και pause, εσύ είσαι αυτή που και ΘΑ δει και ΘΑ καταλάβει πως όταν κάποιος μας εκτιμά, δεν περιμένει να φύγει με άλλη για να βγει η εκτίμηση στη σύγκριση. Το κάνει ήδη μέσα στη σχέση κάθε ώρα, κάθε στιγμή και ακόμα κι όταν πάρει την απόφαση να φύγει από αυτή, θα είναι ξηγημένα και ντόμπρα, ακριβώς επειδή μας εκτιμά. Χωρίς υπεκφυγές, χωρίς «σου αξίζει κάτι καλύτερο» και «τί θες από μένα, εγώ θα σε πονέσω» επειδή έχει σκοπό να τον…πονέσει αλλού. Χωρίς δικαιολογίες Λυκείου και υπεκφυγές δημοτικού.

Κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν καταλαβαίνει τί χάνει, αφού το χάσει. Ο σοβαρός άνθρωπος καταλαβαίνει τί θα χάσει, γι’ αυτό φροντίζει να μην του φύγει. Ή καλύτερα, να μην το διώξει…

Το μεγάλο νταβαντούρι δε, γίνεται τον πρώτο καιρό και ειδικά όταν σε αφήνει πίσω με ένα, δύο τρια παιδιά. «Η μπήξε, η δείξε, η π@να που χώρισε το ζευγάρι/διέλυσε την οικογένεια, που είναι κακάσχημη και χάλια και κατίνα και ανήθικη και σα δεν ντρέπεται».

Αν δεν είναι κάποια που έμπαινε στο σπίτι σου σαν φίλη, άρα έχεις απτό λόγο να τα πιστεύεις όλα αυτά, να σου πω ότι αυτό το «μυθικό τέρας» που ήρθε για να σου κλέψει τη ζωή, παίζει να είναι ένας απλός καθημερινός άνθρωπος όπως εσύ. Ούτε ωραία, ούτε μοιραία, ούτε ντίβα, ούτε βαμπ, ούτε καρεκλάτο βιδωτό. Μια απλή καθημερινή κοπέλα σαν εσένα. Θυμάσαι πως ήσουν εσύ όταν τον πρωτογνώρισες; Χάπατο. Ε, έτσι κι αυτή καταπίνει το ψέμα με την κιλοβατώρα. Επειδή είναι αφελής ή επειδή θέλει να το πιστεύει; Κανείς δεν ξέρει και δικό της καπέλο. Το θέμα είναι ότι άδικα τη βρίζεις. Πρώτον διότι στο έγκλημα δεν είναι μόνη της και δεύτερον, διότι αυτό το κορίτσι ήσουν κάποτε εσύ.

Εσύ που όταν τον γνώρισες, πιθανότατα σου είπε για κάποια άλλη κοπέλα/σύζυγο που εκείνο τον καιρό του καταδυνάστευε τη ζωή. Και το ίδιο πιθανά σου μιλούσε κατά καιρούς και για όλους αυτούς που τον εκμεταλλεύτηκαν / κακολόγησαν / αδίκησαν και του στέρησαν τη δυνατότητα να μεγαλουργήσει. Και ίσως όλοι αυτοί οι κακοί άνθρωποι και τα κακά πράγματα που έκαναν εναντίον του, να του στέρησαν την εξέλιξη και την ευτυχία διότι αυτός ποτέ δεν έφταιγε σε τίποτα, ούτε καν για την άθλια σχέση με τα παιδιά του για την οποία ΠΡΟΦΑΝΩΣ και έφταιγε η μάνα τους και όλο της το σόι, τί να λέμε τώρα!

«Στήριξε» λοιπόν επάνω σου όλες του τις ελπίδες τάχα και έτσι εσύ παραμέρισες τα πάντα για να τον βοηθήσεις να πάρει πίσω όσα του στέρησαν. Και μόλις τα πήρε και αποφάσισε πως δεν του έφταναν- γιατί κι εσύ όλο και κάπου τον «αδίκησες» -βρήκε άλλη να του τα εκτιμήσει, σαν τον Ριχάρδο που αγοράζει σε τιμή κοσμήματος και όχι απλά σαν χρυσό. Κάπως έτσι ο τύπος (και χιλιάδες άλλοι τύποι σαν αυτόν) μοστράρει το μπακιρένιο για μονόπετρο, εις τους αιώνας των αιώνων αμήν…

Όχι κορίτσι μου, μην παρηγοριέσαι. Ούτε θα δει τί έχασε, ούτε θα καταλάβει, ούτε θα μετανιώσει ποτέ για τις επιλογές του.

Γιατί είναι τα ίδια σκατά με αυτές.