Κανείς άνθρωπος δεν περνά από την ζωή σου χωρίς λόγο. Όλοι κάτι θα σου αφήσουν..

Γράφει η Γεωργία Τζανάκη

Μυστήρια τα παιχνίδια της ζωής, αλλά για ένα πράγμα βεβαιώθηκα!

Ότι κανέναν δεν γνωρίζουμε τυχαία.

Ούτε καν αυτούς που περνάνε φευγαλέα από δίπλα μας. Ούτε τους παλιούς, ούτε τους καινούργιους που θα έρθουν. Κανείς δεν έπεσε πάνω στον άλλον επειδή έτσι το έφεραν ο συμπτώσεις.

Όλοι κάπου εξυπηρετούν την ιστορία να πάει παρακάτω.

Το ποιος θα έρθει στην ζωή μας και με τι τρόπο, δεν το ορίζουμε εμείς, ούτε και το πόσο θα μείνει, γιατί ποτέ η ζωή δεν θα μας ενημερώσει για τα σχέδια της!

Η ζωή δεν έρχεται με manual, ούτε και με την πολιτική ορθής χρήσης! Ποτέ δεν ξέρουμε από πού θα έρθει αυτός που θα μας ανατρέψει την κοσμοθεωρία!

Μπορεί να είμαστε τα όντα με την ελεύθερη βούληση, που νομίζουμε πως ορίζουμε τις αποφάσεις μας και την πορεία μας. Που θεωρούμε ότι παίρνουμε την τύχη μας στα χέρια μας και ότι διευρύνουμε τους ορίζοντες μας.

Είμαστε πλάσματα με σκέψη και επιλογή, με σχέδια και όνειρα!

Είμαστε αυτοί που διεκδικούμε το μερίδιο μας στην ευτυχία καθημερινά με νύχια και με δόντια, είμαστε οι ίδιοι που νιώθουμε ότι δεν μας χαρίστηκε τίποτα γιατί για όλα παλέψαμε!

Για ένα μόνο μπορούμε να είμαστε σίγουροι: Ότι δεν περνάνε τα πάντα από το χέρι μας. Ότι δεν ήταν όλες οι καταστάσεις στο μενού επιλογών. Και πόσο μάλλον όταν όλα αυτά που είχαμε δρομολογήσει ν’αλλάζουν από μια τόση δα μικρή λεπτομέρεια που δεν είχαμε υπολογίσει. Ποιος θα μπει στην ζωή μας!

Ακόμα κι αν ήρθε για λίγο, ακόμα και αν ήταν απλώς για μία και μόνο όμορφη στιγμή, ακόμα και αν μας έδωσε το μεγαλύτερο μάθημα ή ακόμα και αν έπρεπε να μπει στην ζωή μας απλώς και μόνο για να την αναστατώσει! Μπορεί και να μην μάθουμε ποτέ τον πραγματικό λόγο για όσα συνέβησαν όμως σίγουρα όλα για κάποιον λόγο γίνονται και όλα συνδέονται μεταξύ τους.

Αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω και ήξερα ποιους θα γνωρίσω και για το τι θα συμβεί, ίσως και να μην άλλαζα τίποτα, ίσως όμως και να τα έκανα όλα διαφορετικά! Ίσως να μην έδινα τόση αξία εκεί που δεν άξιζε. Ίσως και να έβαζα πιο δύσκολη πρόσβαση στην καρδιά μου αλλά ίσως ακόμα και να έκανα τα ίδια και άλλα τόσα!

Κάθε άνθρωπος που μας πλησιάζει είναι και μία εμπειρία και η εμπειρία λέγεται γνώση όταν χρησιμοποιείται σωστά.

Είναι το αμόνι που θα μας σφυρηλατήσει για να γίνουμε αυτοί που είμαστε. Ίσως μέσα από αυτούς γίνουμε σοφότεροι, ίσως δυνατότεροι, ίσως καλύτεροι.

Ότι ζούμε είναι η προίκα μας, η πυξίδα μας, ο θησαυρός μας. Ακόμα κι αν δεν ξέρουμε που θα οδηγήσει όλο αυτό, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν έγινε τυχαία και κάποια στιγμή, αργά η γρήγορα, ότι πήραμε θα μάθουμε και να το χρησιμοποιούμε γιατί όπως είπε και ο Κομφούκιος η εμπειρία είναι ένα μικρό φανάρι που κρέμεται πίσω από την πλάτη μας και φωτίζει τον δρόμο που έχουμε περάσει.