Καιρός να μάθεις να λάμπεις δια της απουσίας σου..

Να λάμπεις δια της απουσίας σου από όλα όσα σε μειώνουν και σε φθείρουν. Να ξεμακραίνεις από ότι σε αλλοιώνει και σε καταστρέφει ως προσωπικότητα.

Να φεύγεις εκπέμποντας σεβασμό και εκτίμηση από κάθε ανθρώπινή σου σχέση. Να απομακρύνεσαι με την αξιοπρέπεια και τον αυτοσεβασμό που σε χαρακτηρίζει. Να στιγματίζεις κάθε φυγή σου με το ήθος και τις αρχές που σε διακρίνουν.

Να απομακρύνεσαι από ό,τι υποτιμά τη νοημοσύνη σου. Από εκεί που μειώνεται η προσωπικότητά σου. Από ό,τι καταδυναστεύει και προσβάλλει την ανθρώπινη υπόστασή σου. Να μην αφήνεις την ύπαρξή σου να γίνεται έρμαιο ανάρμοστης συμπεριφοράς. Μην επιτρέπεις στην οντότητά σου να γίνεται βορά στις τοξικές και νοσηρές προθέσεις κάθε άγριου θηρίου, που χρίζεται άνθρωπος. Να αποβάλλεις τις αμφιβολίες και τις ανασφάλειες που σου προκαλούν και να αναχωρείς για γαλήνια λιμάνια.

Να αποφεύγεις τα ανταριασμένα πέλαγα και τους άπατους βυθούς τους, που θέτουν σε κίνδυνο την σωματική και πνευματική σου ακεραιότητα. Και να κινάς πάντα για τις ασφαλείς θάλασσες της ψυχικής σου ηρεμίας.

Μην αφήνεις χώρο στη ζωή σου για ότι δε σε αντιπροσωπεύει σαν άνθρωπο και δεν σε εκφράζει σαν χαρακτήρα. Να διαγράφεις τις μικροαστικές συμπεριφορές στο πρώτο σημάδι τους. Τις θρασύδειλες πράξεις στα πρώιμα στάδια τους. Και να αποβάλλεις από τον περίγυρό σου κάθε στίγμα εκμετάλλευσης και φθόνου.  Να κυνηγάς εκείνα που είναι φτιαγμένα από το δικό σου κράμα. Και να πηγαίνεις πάντα εκεί που αντανακλά η λάμψη της ψυχής σου.

Να μάθεις να μη ζητιανεύεις ποτέ χώρο και χρόνο από εκείνους που αδιαφορούν για την ύπαρξή σου. Να μην επιζητάς αναγνώριση από τους ανάξιους και επικρότηση τους ανίκανους. Να μην γυρεύεις επίμονα σημασία από εκείνους που κωφαίνουν στην φωνή σου. Να μην αγνοείς τα θέλω σου και να μην αφήνεις τις δικές σου επιθυμίες να γίνονται οδόστρωμα για να περάσουν οι στόχοι και οι φιλοδοξίες των άλλων.

Να υψώνεις τον αυτοσεβασμό σου πάνω από τούτο τον κόσμο. Την αυτοεκτίμηση σου πάνω από τα συμφέροντα και την ιδιοτέλεια του. Και να λάμπεις δια της απουσίας σου από ότι σε φθείρει και σε μειώνει.