Γράμμα στη μαμά που μένει σ’ έναν δυστυχισμένο γάμο για χάρη των παιδιών

Συνεχίζουν να πιστεύουν πως εκείνα δεν θα καταλάβουν ότι η μαμά τους υποκρίνεται. Η αλήθεια, όμως, για πολλές χωρισμένες γυναίκες διαφέρει. Και μας τη λέει η Laura Lifshitz, μια μαμά που πέρασε από αυτό το στάδιο και πλέον μεγαλώνει μόνη την κόρη της.

«Είσαι δυστυχισμένη εδώ και καιρό. Για την ακρίβεια, έχεις ξεχάσει πώς είναι να είσαι ευτυχισμένη. Κάποιοι δεν έχουν ιδέα τι περνάς. Μοιάζετε να είστε ευτυχισμένο ζευγάρι. Αλλά όσοι σας γνωρίζουν καλά, ξέρουν την αλήθεια και σ’ αυτούς δεν μπορείτε να υποκριθείτε. Είσαι δυστυχισμένη και φαίνεται. Ακόμα κι όταν νομίζεις ότι υποκρίνεσαι με επιτυχία μπροστά στα παιδιά, η αλήθεια είναι πως δεν το πετυχαίνεις. Ακόμα κι αν τα παιδιά δεν μπορούν να περιγράψουν τι ακριβώς έχει η μαμά τους, ξέρουν ότι δεν είναι χαρούμενη.

Και το κυριότερο είναι πως, παρά το ότι ξέρω πως δεν θες να το ακούσεις, τα παιδιά σε βλέπουν να μένεις σε έναν δυστυχισμένο γάμο και ειδικά τα μεγαλύτερα παιδιά που έχουν περισσότερα ερεθίσματα και μπορούν να εκτιμήσουν καλύτερα καταστάσεις, καταλαβαίνουν τι φταίει. Αλλά επειδή είσαι καλή μητέρα, παραμένεις στην ίδια κατάσταση, πιστεύοντας ότι κάνεις το σωστό: ότι μένεις σ’ αυτόν τον γάμο για το καλό των παιδιών σου. Πιστεύεις ότι η δική σου δυστυχία θα κάνει τα παιδιά σου ευτυχισμένα. Εξάλλου, πώς θα τα κατάφερνες μόνη σου; Θα ήταν αδύνατο. Συμβιβάζεσαι με τον δυστυχισμένο γάμο σου γιατί έχεις πείσει τον εαυτό σου ότι υπάρχουν χειρότερα. Θα μπορούσαν να είναι όλα χειρότερα. Πιθανώς εσύ να ήσουν χειρότερα. Πιθανώς τα παιδιά να ήταν χειρότερα.

Παρά το ότι δεν το κάνεις επίτηδες, λες ψέματα στον εαυτό και τα παιδιά σου.

Η δική σου κατάθλιψη μπορεί να επηρεάσει τα παιδιά

Σύμφωνα με σχετική έρευνα, η κατάθλιψη των γονιών έχει συνδεθεί με τα πρώτα συμπτώματα θυμού και χαμηλής αυτοεκτίμησης των παιδιών, μεταξύ άλλων.

Το να μένεις σε έναν δυστυχισμένο γάμο για να είναι ευτυχισμένα τα παιδιά σου είναι τελείως λάθος. Αν είσαι δυστυχισμένη για μεγάλο χρονικό διάστημα, πώς περιμένεις τα εκείνα να μην επηρεαστούν από τον πόνο σου; Θες να νιώσουν υπεύθυνα για τη δυστυχία σου; Θα καταλάβουν ότι δεν φταίνε εκείνα για τη δική σου δυστυχία μόνο όταν μεγαλώσουν. Μην τους το κάνεις αυτό- μην το κάνεις ούτε στον εαυτό σου.

Μπορείς να το κάνεις

Μπορείς να “τρέξεις” ένα σπίτι μόνη σου. Ήμουν μία μαμά που δεν εργαζόταν και τώρα μεγαλώνω μόνη μου την κόρη μου. Θα σου πάρει καιρό να βρεις τις ισορροπίες ειδικά αν δεν δουλεύεις ήδη, αλλά αν κάνεις ένα-ένα τα βήματα, θα καταφέρεις να φύγεις από τον γάμο σου και να συντηρήσεις μόνη σου ένα σπίτι. Αν είναι εύκολο; Όχι, στην αρχή και πολλές φορές ούτε και στη συνέχεια. Αλλά έτσι είναι και η μητρότητα. Έτσι είναι και η ζωή.

Αν δουλεύεις ήδη, υπολόγισε τα προσωπικά σου έσοδα και τα έσοδα που είχατε μαζί με τον σύζυγό σου. Δες πώς μπορείς να είσαι συνεπής με τις υποχρεώσεις σου και κάνε αποταμίευση. Αν δεν δουλεύεις, σκέψου ποια είναι τα προσόντα σου και τι επιλογές έχεις. Μπορεί να σε βοηθήσει μία φίλη; Ρίξε μια ματιά στις αγγελίες εργασίας. Δες ποιες θέσεις είναι διαθέσιμες. Μην τα παρατήσεις επειδή δεν έχεις εργαστεί εδώ και καιρό. Τα πάντα είναι πιθανά.

Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας: μόνο εσύ είσαι αρκετά δυνατή για να αποφασίσεις τι είναι πιο δύσκολο. Από τη μία, μπορείς να μείνεις δυστυχισμένη και παγιδευμένη. Από την άλλη, μπορείς να είσαι ελεύθερη και να αγωνίζεσαι. Να θυμάσαι: ο αγώνας κάποτε θα αποδώσει, αλλά η δυστυχία πιθανώς να μείνει για πάντα εκεί.

Έχεις ζητήσει βοήθεια;

Στον γάμο σου δεν περνάς καλά. Έχετε απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό που μπορεί να σας βοηθήσει; Έχεις ζητήσει μόνη σου βοήθεια; Ίσως υπάρχει κάποια ελπίδα αν προσπαθήσεις να αλλάξεις κάτι στον εαυτό σου ή τον γάμο σας. Μόνο εσύ ξέρεις. Το να μιλήσεις στον σύντροφό σου είναι το πρώτο βήμα. Αν το έχεις ήδη κάνει αλλά εκείνος δεν θέλει να προσπαθήσετε, γιατί δεν πας μόνη σου σε έναν ειδικό; Ίσως βρεις το κουράγιο να κάνεις κάποιες σημαντικές αλλαγές στη ζωή σου, είτε αυτές περιλαμβάνουν τον σύντροφό σου είτε όχι.

Μην υποκρίνεσαι πως όλα πάνε καλά

Το να υποκρίνεσαι ότι όλα είναι παραδεισένια, είναι λάθος και τοξικό για τα παιδιά σου. Σκεφτείτε για μια στιγμή ότι είναι ενήλικες. Θα θέλατε να πιστεύουν ότι μια τέτοια κατάσταση είναι αποδεκτή; Θα θέλατε να μείνουν κι εκείνα σε έναν τέτοιο γάμο; Αν η απάντηση είναι “όχι”, τότε πρέπει να βγείτε από τη δυστυχία σας. Δείξτε τους ότι αυτό δεν είναι σωστό, ότι η πραγματική αγάπη δεν είναι έτσι.

Το συμπέρασμα…

Ό,τι κι αν κάνεις, είναι καθαρά δική σου απόφαση – είτε αυτό σημαίνει να ζητήσεις τη βοήθεια ενός ειδικού, είτε να πάρεις διαζύγιο είτε να πας μόνη σου σε ψυχολόγο. Δεν χρειάζεται να μένεις στάσιμη. Είσαι υπεύθυνη για το μέλλον σου. Δείξε στα παιδιά σου ότι το να νοιάζεσαι για τον εαυτό σου είναι τόσο σημαντικό, έτσι ώστε μεγαλώνοντας, να κάνουν κι εκείνα το ίδιο.»