Φτάσε στον πάτο, εκεί που δεν υπάρχει πιο κάτω

Κυνήγησέ το, πάλεψε γι’ αυτό που σε έχει κυριεύσει. Μη διστάσεις, μη σκεφτείς στιγμή ότι εκπέμπεις αδυναμία και λύπη ως προς τον άλλον. Άστο να σου βγει έντονα από μέσα σου. Κάνε αυτό που επιθυμείς και λαχταράς.

Η επιθυμία κι ο πόθος ουρλιάζουν μέσα σου. Είναι εκεί μπροστά σου κι όσο προβληματίζεσαι, τόσο θα δειλιάζεις για να κάνεις πράξη όλα αυτά που σε εμποδίζουν. Όλα αυτά που άφησες χρόνο για να σκεφτείς. Να τα καλλιεργήσεις και να τα κάνεις συναίσθημα. Έδωσες, χρόνο που δεν έπρεπε και πήρε διάσταση, μεγάλωσε και τείνει να γίνει απωθημένο.

Συνήθισες σε μια εποχή που όλα έχουν ένα φραγμό και μια διστακτικότητα. Δε θα το αντιμετωπίσεις διαφορετικά αν δεν το αφήσεις να κυλήσει στο αίμα σου, αν δεν το αφήσεις να γίνει πραγματικότητα και να το γεύεσαι σπιθαμή προς σπιθαμή. Όλες αυτές οι ιστορίες έpωτα, εκείνες που δεν ξεκινάνε ομαλά, αλλά με μια σχετική δυσκολία είναι οι ίδιες. Αυτές που ζεις εσύ, ο απέναντι κι όλοι αυτοί που συναντάς καθημερινά στη δική σου κεκτημένη ρουτίνα.

Κανείς δεν ξέφυγε από αυτόν το φαύλο κύκλο κι όποιος ξέφυγε, βρήκε το δικό του τρόπο να το αντιμετωπίσει. Λίγο-πολύ δε διαφέρει από’ αυτό που συμβαίνει σε σένα. Αλλά μη σταματάς εδώ, μην κοντοστέκεσαι στην εξέλιξη γιατί αυτή η εξέλιξη θα σου το διογκώσει και θα υποφέρεις. Είμαστε γεννημένοι για να προχωράμε μόνο μπροστά, έτσι είναι η ζωή κι ο ίδιος χρόνος. Έχουν μια ροή πραγμάτων, εσύ γιατί παραμένεις πίσω; Γιατί προσκολλάσαι σε μια κατάσταση που σε εμποδίζει, σε προβληματίζει;

Κανείς δεν είπε να παραμείνεις στη μέση του δρόμου και να χτυπιέσαι σαν μωρό παιδί επειδή σου πήραν το τόπι σου. Όχι, μην αλλάζεις συμπεριφορά για κανέναν άνθρωπο αλλά και για κανένα λόγο. Ζήσ’το όσο μπορείς, με όλη τη δύναμη της επιθυμίας και θέλησής σου.

Μην ανησυχείς, ότι θα παρεξηγηθείς, ότι θα γίνεις ευάλωτος και συναισθηματικό πιόνι στα χέρια κάποιου. Σκέψου, ότι είσαι στην πλεονεκτική θέση να νιώσεις όλα αυτά που άλλος δυσκολεύεται. Σκέψου, πως γι’ αυτά που έχεις δώσει και δε θα σταματήσεις να δίνεις, θ’ ανταμειφτείς. Μην απαιτείς αυτά που ο άλλος δεν είναι σε θέση να σου προσφέρει. Αν δε γίνεται τη χρονική στιγμή που εσύ θες, μην καταλογίζεις ευθύνες στο timing, υπάρχει εξήγηση. Υπήρχε λόγος που συνέβη αυτό και θα το μάθεις παρακάτω, αλλά μην επιμένεις να ξέρεις χρονικά πότε.

Άργησες πολύ κι ο χρόνος πλέον σ’ έχει κάνει θεριό ανήμερο. Θες να το ζήσεις πιο πολύ από πριν, μην αντιστέκεσαι άστο να το δεις. Να δεις τον ίδιο σου τον εαυτό ν’ αποκτάει την κατάλληλη ενδυνάμωση. Πρέπει πρώτα να γίνεις αδύναμος, να χορέψεις στα καπρίτσια και τα θέλω του άλλου για να έρθει η λύτρωση σου.

Τότε θα τρομάξεις, θα δεις τις δικές σου δυνάμεις και θα σου είναι ασύλληπτο πώς αυτή η συμπεριφορά ήταν δική σου. Δεν είναι η μετάλλαξη, ούτε η μεταμόρφωση σ’ έναν άλλο άνθρωπο που έγινες. Είναι το μάθημα που εισέπραξες και πλέον δεν αντέχεις τα ίδια και τα ίδια. Η θεοποίηση του άλλου έχει προσωρινή διάρκεια, αλλά για να μεταβείς και στο επόμενο στάδιο, το πιο σημαντικό απ’όλα θα πρέπει να μην αντισταθείς σ’ αυτό που σου προσφέρεται.

Άσε τον εαυτό σου να τσαλακωθεί, τον εγωισμό σου ν’ αγγίξει πάτωμα και την αξιοπρέπεια σου να πάει βόλτα. Άστο να το δεις εκείνο το έργο, όσες φορές χρειαστεί. Ξανά και ξανά μέχρι να ξέρεις όλους τους διαλόγους απέξω, το κάθε βλέμμα και την επόμενη σκηνή. Η επανάληψη λένε, είναι η μητέρα της μάθησης. Έτσι ακριβώς, όταν πλέον θα έχεις μάθει καλά το μάθημά σου, τότε δε θα θες να ξανά δεις κάτι το οποίο έχει προβληθεί άπειρες φορές και δεν υπάρχει η παραμικρή διαφορά από τις προηγούμενες.

Μια επαναλαμβανόμενη κατάσταση θα σε κάνει να μη θες. Δε θα θες από επιλογή κι όχι από τακτική για να σε θέλει. Σκέρτσα και διάφορα τεχνάσματα για να είναι κοντά σου εκείνος που σε απασχολεί. Σ’ αυτό το σημείο, η επιθυμία εξατμίστηκε εκ των πραγμάτων και τότε κάτσε να δεις με δέος το νέο έργο. Εκείνο της απομυθοποίησης με αρκετή δόση ρεβάνς!