Ένας σοφός κάποτε δεν είπε τίποτα!

Όταν οι εσωτερικοί ρυθμοί είναι γρήγοροι και η μία σκεψη περνάει στην επόμενη, έχουμε συνηθίσει να ‘λέμε μια κουβέντα παραπάνω’, ενώ  η αλήθεια είναι πως το πιο σωστό θα ήταν …

Στη δυτική κοινωνία λίγη αξία δίνουμε στη σιωπή, για την ακρίβεια σιωπή μάλλον σημαίνει πρόβλημα, ο άλλος ‘είναι κλειστός χαρακτήρας’, ‘αντικοινωνικός’, ‘έχει πολλά προβλήματα και άντε να τα λύσει τώρα’, από τα πιο ωραία που έχω ακούσει βέβαια ‘είναι χαζός’.

Αναθεματισμένη η σιωπή, σχεδόν δαιμονοποιημένη, πως αν δε μιλήσω τώρα, αν δεν επικοινωνήσω ξανά και ξανά και ξανά, εξοβελισμένη γιατί σίγουρα σημαινει αρρώστια ή τελοσπάντων γιατί σίγουρα δεν αντέχω να μη μιλάω,  στέκεται και περιμένει πότε θα την επιλέξουμε, στέκεται όχι σε μια γωνιά, γιατί η σιωπή ακομά κι αν επιμένουμε να μην την επιλέγουμε χώρο παίρνει,κι αφού δεν παίρνει έξω από εμας χώρο, παίρνει μέσα μας και γίνεται κενό.

Αυτό που δεν γνωρίζει εκείνος που δε σιωπά είναι αυτό που χάνει.

Όταν έξω  πέφτει σcalm1ιωπή, μέσα απλώνεται γαλήνη. Ο άνθρωπος που σιωπά σημαίνει ότι κάνει επαφή με τα συναισθήματά του και παίρνει χρόνο να τα επεξεργαστεί, επιτρέπει στον εαυτό να πάρει απόσταση από τον έξω κόσμο και να πλησιάσει τον μέσα κι όσο απ΄έξω πέφτει σιωπή, σκοτάδι σα να λέμε, μέσα ρίχνει φως, όλα σιγα-σιγα ξεκαθαρίζουν.

Ο άνθρωπος που σιωπά ενδίδει στη ροή, επιτρέπει στα γεγονότα να έρθουν και να τα διαχειριστεί, για την ακρίβεια με το να σιωπήσει έχει καταφέρει να οξύνει τις αισθήσεις του κι έχει προλάβει να δει τα γεγονότα που έρχονται, αποκτά εμπιστοσύνη στη ροή των γεγονότων και στον τρόπο που η ζωή ξεδιπλώνεται μπροστά του, αφήνει τα μικρά και τα ασήμαντα να έρχονται και να φεύγουν.

Δίνει βαρύτητα στα σημαντικά που δεν τον προσπερνούν χωρίς να τα αναγνωρίζει, έχει τον έλεγχο της κατάστασής του χωρίς να είναι ελεγκτικός, ξέρει πόσα έχει αποκτήσει και πόσα έχει χασει  χωρίς να έχει χρειαστεί να τα μετρήσει, έχει αναγνωρίσει την αξία της σιωπής γι’αυτό και έχει κερδίσει  την ευφράδεια λόγου, έχει βρει στο μάτι του κυκλώνα το σημείο νηνεμίας.

Ο άνθρωπος που σιωπά βλέπει και με μάτια κλειστά γιατί έχει μάθει να αφουγκράζεται…

Γράφει η Αναστασία Γεώργα