Ένας μπαμπάς γράφει έναν έπαινο για τη γυναίκα του, για να της θυμίσει ότι είναι πολλά παραπάνω από μια μαμά στο σπίτι

«Έπειτα από μία δύσκολη μέρα στη δουλειά, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να κλείνεις τους διακόπτες.

Μερικές φορές επιστρέφω στο σπίτι και βλέπω την όμορφη γυναίκα μου κουρασμένη, εξαντλημένη, αναστατωμένη και καταβεβλημένη από τις προκλήσεις της μητρότητας. Σε αντίθεση με εμένα, η γυναίκα μου δεν έχει ωράριο, δεν ανταμείβεται όταν κάνει υπερωρίες ούτε παίρνει bonus όταν προσπαθεί σκληρά για να ανταπεξέλθει στα καθήκοντά της. Δεν έχει άδεια ασθενείας ή διακοπών και οι αργίες της δε έχουν καμία διαφορά από τις υπόλοιπες μέρες.

Στις 3/5/2011 έγινε για πρώτη φορά μαμά και στις 6/8/2014 με τον ερχομό του δεύτερου παιδιού μας άρχισε να δουλεύει διπλοβάρδιες. 2 αγόρια, 2 αγόρια που δεν σταματούν ποτέ, αυτή είναι η πρόκληση που αντιμετωπίζει καθημερινά. Ποτέ δεν ζήτησε «αύξηση» και ποτέ δεν σκέφτηκε να αλλάξει δουλειά. Έτσι παρόλο που σήμερα ήταν μια ιδιαίτερα δύσκολη μέρα δεν φέρνει καμία διαφορά, ας της εξηγήσουμε τι ακριβώς συνέβη…

Οι γιοι σου σηκώθηκαν από τα ωραία ζεστά τους κρεβάτια που στρώθηκαν με φρεσκοπλυμένα από εσένα σεντόνια .Έφαγαν το πρωινό που εσύ είχες οργανώσει μια εβδομάδα πριν , όταν ετοίμασες τη λίστα με τα ψώνια του σούπερ μάρκετ. Στη συνέχεια ετοίμασες το κολατσιόγια τον πρώτο γιο, ενώ ταυτόχρονα αναρωτιόσουν «Είναι αρκετά υγιεινό; Θα του φτάσει για να χορτάσει;», ενώ παράλληλα είχες τον δεύτερο γιο κρεμασμένο από τα πόδια σου, τα χέρια σου, του ώμους σου. Πήγες τον μεγάλο στον παιδικό και κάθισες μαζί του μια ώρα παρηγορώντας τον, γιατί σήμερα είχε μια δύσκολη μέρα με γκρίνια και εσύ δεν έπαψες να του λες πως η μαμά θα είναι πάντα δίπλα του.

Στη συνέχεια γύρισες στο σπίτι όπου πέρασες ολόκληρη την ημέρα με το δίχρονο, συζητώντας μαζί του διάφορα και μαθαίνοντας του να χρησιμοποιεί το γιο-γιο του ως μεγάλο αγόρι. Τον έβαλες για ύπνο το μεσημέρι, ώστε να γεμίσει ενέργεια για να αντέξει μέχρι το βράδυ -παρόλο που εσύ δε θα αντέξεις γιατί ξοδεύεις όλο σου το χρόνο ανάμεσα στην ξεκούραση, τα παιδιά, τις δουλειές του σπιτιού, τις δουλειές του σπιτιού και τις δουλειές του σπιτιού… Μετά από όλα αυτά πήρες τον μεγάλο από τον παιδικό σταθμό και συνέχισες με τις εξωσχολικές δραστηριότητές τους και τα ιατρικά ραντεβού, φροντίζοντας ώστε να είναι υγιεί. Ετοίμασες το βραδινό και έκανες την πρώτη σου συζήτηση με έναν ενήλικα για ολόκληρη τη μέρα, ενώ ταυτόχρονα συνέχισες να είσαι μαμά και να λύνεις τα προβλήματα του πλανήτη.

Εκεί, λοιπόν, που εσύ βλέπεις μια κακή μέρα, εγώ βλέπω μία εκπληκτική γυναίκα που ποτέ δεν παραδέχεται οτι είναι κουρασμένη, ποτέ δεν τα παρατάει,  ποτέ δεν γυρίζει την πλάτη στις δύσκολες μέρες και που έχει τη δύναμη να πάει στο κρεβάτι της το βράδυ, γνωρίζοντας πως το πρωί που θα έρθει θα πρέπει να κάνει ξανά τα ίδια – ξανά από την αρχή. Είσαι μία υπέροχη, καταπληκτική μητέρα, και ακόμα κι αν δεν φαίνεται ξεκάθαρα, είσαι ό,τι πιο υπέροχο υπάρχει στη ζωή αυτών των αγοριών και σε αγαπάμε για όλα όσα κάνεις.»