Εκείνοι που αναζητούν την ομορφιά στα χαμόγελα των ανθρώπων

Για κάποιον λόγο πιάνεις τον εαυτό σου να τους θαυμάζεις στιγμιαία… Έχουν κάτι το διαφορετικό… Όχι τόσο στην εικόνα τους συνήθως, αλλά στην αύρα που εκπέμπουν… Μάλλον είναι ο εσωτερικός τους προβολέας που κάτι τον φορτίζει περισσότερο από τους υπόλοιπους και έτσι το φως που εκπέμπουν είναι δυνατότερο!…Τι να είναι άραγε αυτό το κάτι?…

Μμμμ…πιστεύω κατά μεγάλο ποσοστό πως οι περισσότεροι από αυτούς γεννιούνται με αυτό το χάρισμα… Είναι κάτι στο χαμόγελό τους, που δεν μπορούν να το ελέγξουν… Ίσως, ακόμη, έχουν έμφυτο το ταλέντο να βλέπουν τη ζωή με μια πιο καθαρή ματιά… Μια ματιά που δείχνει πως οι άνθρωποι αυτοί αγαπούν στ’ αλήθεια τη ζωή… όπως γράφει κι ο Ο .Ελύτης στο «Παράπονο», : «..Που στύβουν το λίγο και βγάζουν το πολύ. Για τους εαυτούς τους και για όσους αγαπούν. Και δεν κουράζονται να αναζητούν την ομορφιά στην κάθε μέρα, στα χαμόγελα των ανθρώπων, στα χάδια των ζώων, σε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία, σε μια πολύχρωμη μπουγάδα…».

Φυσικά, αυτό δε σημαίνει ότι κι εκείνοι δεν αντιμετωπίζουν δυσκολίες… Πολλές φορές ,μάλιστα, είναι αυτοί οι ίδιοι που έχουν δοκιμαστεί πολύ σκληρά απ’ τη ζωή αλλά έχουν επιλέξει το χαμόγελο και την αισιοδοξία για όπλα τους. Πώς το κάνουν αυτό?..είπαμε, στην πλειοψηφία είναι έμφυτο χάρισμα. Υπάρχουν ,όμως, και οι περιπτώσεις που ίσως ήταν η μοναδική επιλογή τους για να καταφέρουν να ορθοποδίσουν.

Όλοι μας καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τόσο ευχάριστες ,όσο και δυσάρεστες στιγμές στη ζωή μας. Στις ευχάριστες, τα πράγματα είναι τόσο εύκολα..Αφήνεσαι απλά στη μαγεία της στιγμής και βιώνεις την ευτυχία…

Στα δυσάρεστα καλείσαι να φανείς δυνατός…Και κατά κύριο λόγο είσαι εσύ και ο εαυτός σου…είναι τότε που αντιλαμβάνεσαι πως ο εσωτερικός σου προβολέας φωτίζει κάθε λεπτό και πιο λίγο…και το φως σου όλο και λιγοστεύει…

Είναι η στιγμή που πρέπει να πάρεις μια στ’ αλήθεια βαθιά ανάσα κ να βρεις τρόπους να κοιτάξεις κ πάλι ψηλά… Να έχεις καθαρή συνείδηση γνωρίζοντας πως εσύ δίνεις στον κόσμο εκεί έξω τον καλύτερό σου εαυτό και να βρεις τη δύναμη κ τον τρόπο να φέρεις ξανά στην επιφάνεια το Φως που κρύβεται μέσα σου….

Και τότε ίσως γίνεις κι εσύ σαν κι αυτούς…και με το δικό σου Φως να φωτίσεις και άλλους ανθρώπους που το έχουν ανάγκη κι εκείνοι μετά με τη σειρά τους άλλους κι άλλους κι άλλους…και έτσι να δημιουργηθεί μια φωτεινή αλυσίδα που θα ενώνει τον κόσμο και θα τον κάνει επιτέλους όσο λαμπερό μας αξίζει.