Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας.

Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει ν’ αλλάξει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλά σε όποιον δεν γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος,

όποιος προτιμά τό μαύρο για το άσπρο

και τα διαλυτικά σημεία στό «I»

αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που λαμποκοπούν τα μάτια,

που μετατρέπουν ένα χασμουργητό σε ένα χαμόγελο,

που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος

και στα συναισθήματα.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι,

όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,

όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα γι’ αβεβαιότητα

για να κυνηγήσει ένα όνειρο,

όποιος για μιά φορά τουλάχιστον στη ζωή του

δεν αποφεύγει τις εχέφρονες συμβουλές.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει,

όποιος δεν διαβάζει,

όποιος δεν ακούει μουσική,

όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.

Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έpωτά του,

όποιος δεν έπιτρέπει να τον βοηθήσουν,

όποιος δαπανά μέρες παραπονούμενος γιά τύχη κακή

ή για την ασταμάτητη βροχή.

Αργοπεθαίνει όποιος παρατά ένα σχέδιο πριν ν’ αρχίσει,

όποιος δεν ρωτά γιά πράγματα πού δεν γνωρίζει,

όποιος δεν απαντά, όταν τoν ρωτουν κάτι που ξέρει.

Αποφεύγουμε τόν θάνατο σέ μικρές δόσεις,

όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός

χρειάζεται μία προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη

από το απλό γεγονός της αναπνοής.

Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στήν έπίτευξη

μιας λαμπρής ευτυχίας.

Ένα πολύ ωραίο ποίημα που όμως αποδίδεται σε λάθος δημιουργό:

Το ποίημα Muere lentamente (Αργοπεθαίνει όποιος…) αποδίδεται λανθασμένα στον Πάμπλο Νερούδα. H δημιουργός του είναι η Martha Medeiros μια βραζιλιάνα συγγραφέας.

Η ανακοίνωση από το Ίδρυμα Πάμπλο Νερούδα (http://www.fundacionneruda.org) όπου αναφέρεται στο συγκεκριμένο (αλλά κι ακόμη 2 ποιήματα)