Δεν αναγκάζεις να σ’αγαπήσουν. Γίνεσαι άξιος ν’αγαπηθείς.

Της Στεύης Τσούτση.

Δεν αγαπούσε τον εαυτό της. Την ενοχλούσαν τα κιλά, το ύψος, τα μαλλιά της. Είχε χοντρές γάμπες, μικρό στήθος και μεγάλο στόμα. Και η μύτη της, όσο την έβλεπε στον καθρέφτη σα να στράβωνε λίγο προς τα δεξιά. Κι όμως. Αυτή η γυναίκα είχε μεγάλη ανάγκη να αγαπηθεί. Το ήθελε όσο τίποτα. Γι’αυτό κι ήταν διατεθειμένη να κάμει όσες εκπτώσεις γινόταν για να αποκτήσει τον έpωτα που της αναλογούσε. Ήταν ικανή να αλλάξει όσα μπορούσαν να αλλαχθούν πάνω της για να ταιριάξει με κάποιον. Γυναίκα χαμαιλέων, αιχμάλωτη της έντονης ανάγκης της για συντροφικότητα. Και κάθε απογοήτευση, κάθε απόρριψη, την έριχνε πάνω της σαν καταδίκη.

Έφταιγε εκείνη που ήταν άσχημη, που ήταν χοντρή, που ήταν κακοφτιαγμένη. Γι’αυτό και δεν την εpωτεύτηκε ο Νίκος, ο Χρήστος, ο Τάκης, ο Βασίλης, ο τάδε, ο δείνα. Δεν έμεινε μαζί της κανείς από όσους φλέρταρε. Δεν έμεινε μαζί της κανείς από όσους θέλησε να δώσει την καρδιά της. Κι έφταιγε αυτή έλεγε. Που ήταν λίγη, που δεν άλλαξε όσα έπρεπε, που άλλαξε λιγότερα. Κι όντως, έφταιγε αυτή. Από την αρχή ως το τέλος το φταίξιμο ήταν δικό της. Όχι γιατί ήταν άσχημη. Γιατί αλήθεια δεν ήταν κι ας ένιωθε έτσι. Έφταιγε εκείνη γιατί μέσα στη βαθιά ανάγκη της για αγάπη έκανε ένα τεράστιο λάθος.Περίμενε να την αγαπήσουν οι άλλοι αλλά αυτή δεν αγαπούσε τον εαυτό της. Έκθετο τον είχε στα γούστα του καθενός. Έρμαιο στην γνώμη του οποιούδηποτε για το τι έπρεπε να αλλάξει πάνω της για να γίνει αρεστή. Για να γίνει εpωτεύσιμη. Δικό της το φταίξιμο. Γιατί έτσι έpωτας δεν κάθεται. Κανείς στο βάθος δε θέλει άνθρωπο που να μη δέχεται, να μην αγαπά τον εαυτό του. Πώς θα αγαπήσεις άλλον όταν δεν ξέρεις να το κάνεις πρώτα πάνω σου; Πως να δοθείς όταν δεν έχεις δοθεί πρώτα σε σένα; Όταν δεν έχεις δεχτεί το είδωλό σου στον καθρέφτη, όταν δε σέβεσαι αυτό που είσαι, όταν δεν το αγαπάς; Δύσκολες οι σχέσεις, δε λέω. Αλλά πιο δύσκολο από όλα είναι το να είσαι έτοιμος να μπεις σε μια σχέση.

Δύσκολο είναι να σηκώσεις θαρρετά το κεφάλι στον άλλο και να του πεις “Εγώ είμαι. Δέξου γιατί με αγαπώ έτσι. Αγάπα με αλλιώς φύγε. Αν δε μ’αγαπήσεις γι’αυτό που είμαι δε μου κάνεις. Δε σε θέλω εγώ. Δε ζω με εκπτώσεις.” Κι όποιος τολμάει θα μείνει. Όποιος δει αυτό που έχεις και το θέλει, θα το κρατήσει δικό του.Δε θα αναγκαστεί. Θα το επιλέξει. Κι εσύ δε θα αναγκάσεις την αγάπη να έρθει. Απλά θα την αξιωθείς.