7 συμπεριφορές των γονιών που κόβουν τα φτερά των παιδιών

Άνθρωποι είμαστε κι εμείς, κάνουμε λάθη. Αρκεί να τα συνειδητοποιούμε και να τα διορθώνουμε.

Κανείς δεν είναι τέλειος, και οι γονείς είναι άνθρωποι σαν όλους τους άλλους, με την προσωπικότητά τους, τα ελλατώματα και τα προτερήματά τους.

Κάποιες από τις συνήθειές μας όμως, ή τις ασυνείδητες συμπεριφορές μας, κάνουν βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα κακό στα παιδιά. Ας δούμε ποιες είναι για να προσπαθήσουμε να τις διορθώσουμε.

1. Δεν αφήνουμε τα παιδιά να πάρουν ρίσκα

Ο φόβος μας μήπως πάθουν κάτι τα παιδιά είναι φυσιολογικός, αλλά η υπερβολή να μην τα αφήνουμε να διακινδυνεύσουν ούτε καν να γρατζουνίσουν το γόνατό τους δημιουργεί ενήλικες που δεν μπορούν να διαχειριστούν την παραμικρή ανατροπή στη ζωή τους. Επίσης, τα παιδιά που μεγαλώνουν προστατευμένα από τα πάντα είναι πολύ πιθανόν να αναπτύξουν φοβίες ως ενήλικες. Τα παιδιά πρέπει να πέσουν μερικές φορές -τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικάπ- για να καταλάβουν ότι είναι φυσιολογικό μέρος της ζωής και να μάθουν να το αντιμετωπίζουν.

2. Τρέχουμε να σώσουμε τα παιδιά με το παραμικρό

Η γενιά των παιδιών μας δεν θα έχει τις ίδιες δεξιότητες της καθημερινής ζωής που είχαν οι προηγούμενες γενιές, κι αυτό εξαιτίας της τάσης που έχουμε να παρεμβαίνουμε και να λύνουμε το παραμικρό πρόβλημα των παιδιών πριν προλάβουν καν να συνειδητοποιήσουν ότι υπάρχει πρόβλημα. Η μεγάλη παιδαγωγός Μαρία Μοντεσόρι έλεγε «Ποτέ μην βοηθάς ένα παιδί σε κάτι που πιστεύει ότι μπορεί να καταφέρει μόνο του», μα οι σημερινοί γονείς φαίνεται να το έχουν ξεχάσει. Έτσι τα παιδιά μαθαίνουν πως οτιδήποτε προκύψει στη ζωή τους θα βρεθεί ένας ενήλικας να το λύσει γι’ αυτά, πράγμα που δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την πραγματικότητα.

3. Τα επαινούμε πολύ εύκολα

«Σημασία δεν έχει η νίκη αλλά η συμμετοχή». Αυτή η φράση συνοψίζει τη σύγχρονη αντίληψη των γονιών ότι πρέπει να λέμε «μπράβο» στα παιδιά για το παραμικρό που κάνουν. Και μπορεί βραχυπρόθεσμα τα «μπράβο» μας να τονώνουν την αυτοπεποίθηση των παιδιών, μακροπρόθεσμα όμως μαθαίνουν ότι δεν χρειάζεται να προσπαθούν ιδιαίτερα για κάτι, αφού αρκεί… να εμφανιστούν για να αποσπάσουν τον έπαινό μας!

4. Αφήνουμε τις ενοχές μας να μας εμποδίσουν από το να κάνουμε τη δουλειά μας ως γονείς

Τα παιδιά δεν χρειάζεται να μας λατρεύουν κάθε δευτερόλεπτο που ζουν και αναπνέουν. Μπορούν να ξεπεράσουν την απογοήτευση που τους δημιουργεί το «όχι» μας, αν όμως γίνουν κακομαθημένα μεγαλώνοντας θα είναι πολύ δύσκολο για εκείνα να το ξεπεράσουν και για μας να ζούμε μαζί τους. Δεν μπορούν να έχουν πάντα αυτό που θέλουν την ώρα που το θέλουν, και όσο πιο γρήγορα τους γίνει συνείδηση αυτό, τόσο το καλύτερο για όλους.

5. Δεν μοιραζόμαστε μαζί τους τα λάθη που κάναμε στο παρελθόν

Οι έφηβοι θέλουν να ανοίξουν τα φτερά τους και εμείς είμαστε εκεί για να τους βοηθήσουμε να το κάνουν με ασφάλεια, όχι για να τους εμποδίσουμε. Μοιραστείτε μαζί τους τα λάθη που κάνατε εσείς όταν ήσασταν έφηβοι, όχι ως αστείες ιστορίες απ’ τις οποίες βγαίνει το συμπέρασμα «δεν πάθαμε και τίποτα» αλλά ως σοβαρά περιστατικά που μας έδωσαν ένα μάθημα.

6. Μπερδεύουμε την εξυπνάδα και το ταλέντο με την ωριμότητα

Πολύ συχνά οι γονείς νομίζουν ότι ένα έξυπνο ή ταλαντούχο παιδί έχει και την ωριμότητα για να αντιμετωπίσει τον κόσμο. Δεν είναι όμως έτσι. Επειδή το παιδί δείχνει ιδιαίτερη ικανότητα ή ταλέντο σε έναν τομέα δεν σημαίνει πως αυτό επεκτείνεται σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Γι’ αυτό και τα έξυπνα παιδιά χρειάζονται καθοδήγηση και υποστήριξη για να κατακτήσουν τα ορόσημα που είναι σύμφωνα με την ηλικία τους.

7. Δεν εφαρμόζουμε αυτά που διδάσκουμε

Είναι δική μας ευθύνη να είμαστε το υπόδειγμα των παιδιών. Δεν αρκεί να τους λέμε πώς θα πρέπει να είναι, γιατί τα παιδιά μαθαίνουν περισσότερα από αυτό που είμαστε εμείς παρά από αυτά που τους λέμε. Αν λοιπόν τους κάνουμε διαρκώς μαθήματα ηθικής αλλά εμείς πράττουμε άλλα από αυτά που λέμε, καταρχήν τα παιδιά μπερδεύονται, απογοητεύονται από εμάς, χάνουν τον σεβασμό τους και σιγά σιγά μαθαίνουν την υποκρισία. Δεν πρέπει να υπάρχει πιο πικρή παροιμία στην ελληνική γλώσσα από το «Δάσκαλε που δίδασκες, και νόμο δεν εκράτεις»…

Πηγή: familyinaction.gr