10 αποσπάσματα από τον Χαλίλ Γκιμπράν που θα σας αφήσουν άφωνους

Η αναφορά του Χαλίλ Γκιμπράν, ενός καλλιτέχνη, ποιητή, συγγραφέα και φιλόσοφου δημιουργεί μια αίσθηση ευλάβειας και δέους.
Ανακάλυψα το έργο του χρόνια πριν ενώ αναζητούσα ποιήματα για παιδιά. Αυτές οι γραμμές μου προκάλεσαν έντονα συναισθήματα όπως όταν ένας κιθαρίστας παίζει την σωστή νότα την σωστή στιγμή.

Να ένα απόσπασμα- «Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου. Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της Ζωής για Ζωή. Δημιουργούνται μέσα από εσένα, αλλά όχι από εσένα. Και αν και βρίσκονται μαζί σου δεν σου ανήκουν.»

Τα λόγια του αντηχούν βαθιά μέσα σας και σας γεμίζουν με έμπνευση και χαρά. Γεννημένος στον Λίβανο, σπούδασε στη Νέα Υόρκη, στο Παρίσι και στη Βηρυτό, ήταν ο τρίτος ποιητής των περισσότερων πωλήσεων της ιστορίας (οι δύο πρώτοι Σαίξπηρ και Λάο Τζου). Ο Γκιμπράν είναι γνωστός για το βιβλίο του «Ο Προφήτης», ένα βιβλίο ποιητικών δοκιμίων που ασχολείται με την αγάπη, τον γάμο, τα παιδιά, τη χαρά, τη θλίψη, την ομορφιά και ούτω καθεξής. Το έργο του, γραμμένο σε αραβικά και αγγλικά, είναι γεμάτο λυρικές εκδηλώσεις και εκφράζει τη βαθιά μυστικιστική και ρομαντική του φύση.

Ας εξερευνήσουμε 10 αποσπάσματα από διάφορα ποιήματα του Χαλίλ Γκιμπράν που έχουν αγγίξει την καρδιά μου και ελπίζω να αντηχήσουν και σε εσάς.
Για τον γάμο
Αγαπάτε ο ένας τον άλλον, αλλά μην κάνετε δεσμά από την αγάπη. Αφήστε την αγάπη να είναι σαν μια κινούμενη θάλασσα ανάμεσα στις ακτές των ψυχών σας.

Γεμίστε τις κούπες ο ένας του άλλου, αλλά να μην πίνετε από την ίδια κούπα.

Δίνετε ο ένας στον άλλον από το ψωμί σας αλλά μην τρώτε από το ίδιο κομμάτι.

Καθώς οι χορδές του λαγούτου είναι μόνες, παρόλο που δονούνται με την ίδια μουσική.

Για την φύση
Τα δέντρα είναι ποιήματα που γράφει η γη προς τον ουρανό. Κι εμείς κόβουμε τα δέντρα και τα κάνουμε χαρτί για να καταγράψουμε την κενότητα μας.

Για την αυτογνωσία
Μη λέτε «Βρήκα την αλήθεια» αλλά να λέτε «Βρήκα μιαν αλήθεια». Μη λέτε «Βρήκα το μονοπάτι της ψυχής», αλλά να λέτε «Συνάντησα την ψυχή που περπατούσε στο μονοπάτι μου». Γιατί η ψυχή περπατά πάνω σε όλα τα μονοπάτια. Η ψυχή δεν περπατά πάνω σε μια γραμμή, ούτε μεγαλώνει σαν καλάμι. Η ψυχή ξεδιπλώνεται, όπως ο λωτός με τα αναρίθμητα πέταλα.

Για τη νεότητα
Η νεότητα είναι ένα όμορφο όνειρο όπου στα βιβλία του ρίχνεται μια σκόνη που τυφλώνει. Θα έρθει ποτέ η μέρα που ο σοφός θα συνδέσει τη χαρά της γνώσης με το όνειρο της νεότητας;

Θα έρθει ποτέ η μέρα που η φύση θα γίνει ο δάσκαλος του ανθρώπου, η ανθρωπότητα το βιβλίο του και η ζωή το σχολείο του; Ο ευτυχισμένος σκοπός της νεότητας δεν μπορεί να εκπληρωθεί μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα. Παρά είναι αργή η πορεία μας προς την πνευματική ανύψωση, επειδή κάνουμε τόση λίγη χρήση του ζήλου της νεολαίας.

Για την αγάπη
Μια μέρα θα με ρωτήσεις τι είναι πιο σημαντικό; Η ζωή μου ή η δική σου; Θα πω η δική μου και θα φύγεις χωρίς να ξέρεις πως εσύ είσαι η ζωή μου.

Για το δόσιμο
Δίνετε αλλά λίγο όταν δίνετε από τα αποχτήματα σας. Μόνο όταν δίνετε από τον εαυτό σας δίνετε πραγματικά. Γιατί τι είναι τα αποχτήματα σας εκτός από πράγματα που κρατάτε και φυλάτε από φόβο μη τα χρειαστείτε αύριο; Αλλά το αύριο, τι θα φέρει το αύριο στο πολύ προνοητικό σκυλί που θάβει τα κόκκαλα στη χωρίς σημάδια άμμο καθώς ακολουθεί τους προσκυνητές προς την ιερή πόλη; Και τι άλλο είναι ο φόβος της ανάγκης από την ίδια την ανάγκη; Δεν είναι ο φόβος της δίψας όταν το πηγάδι σας είναι γεμάτο, η δίψα που είναι αξδίψαστη;

Για τον εαυτό
Φίλε μου δεν είμαι αυτό που φαίνομαι. Αυτό που φαίνομαι δεν είναι άλλο παρά το ρούχο που φοράω-φροντισμένα υφασμένο ρούχο- που με προστατεύει από τα ερωτήματα σου κι εσένα από την αδιαφορία μου. Το «εγώ» σε μένα φίλε μου, σπίτι του έχει το σπίτι της σιγής και μες σε αυτό θα απομείνει για πάντα, απαρατήρητο, απρόσιτο.

Για την ελευθερία
Για πρώτη φορά, ο ήλιος φίλησε το γυμνό πρόσωπο μου και η ψυχή μου γέμισε αγάπη για ήλιο και από τη στιγμή εκείνη δεν ήθελα πια τις μάσκες μου. Και εκστασιασμένος φώναξα: «Ευλογημένοι, ευλογημένοι εκείνοι που έκλεψαν τις μάσκες μου!».

Έτσι έγινα τρελός.

Και μέσα στην τρέλα μου βρήκα και τα δύο: λευτεριά και σιγουριά. Τη λευτεριά της μοναξιάς και τη σιγουριά πως δεν με καταλαβαίνουν. Γιατί αυτοί που μας καταλαβαίνουν κάτι υποδουλώνουν μέσα μας.

Αλλά ας μην είμαι και τόσο περήφανος για τη σιγουριά μου. Κι ένας κλέφτης ακόμα, όταν είναι φυλακισμένος, είναι προφυλαγμένος από έναν άλλον κλέφτη.

Για την θρησκεία
Η καθημερινή σας ζωή, είναι ο ναός σας και η θρησκεία σας. Όταν μπαίνετε σ’ αυτήν, πάρετε μαζί σας όλο τον εαυτό σας. Πάρετε τ’ αλέτρι και τ’ αμόνι, το σφυρί και το λαγούτο, τα πράγματα που φτιάξατε για τις ανάγκες σας ή για την ευχαρίστησή σας.

Γιατί, στις ονειροπολήσεις σας δεν μπορείτε ν’ ανυψωθείτε πάνω από τα κατορθώματά σας, ούτε να πέσετε χαμηλότερα από τις αποτυχίες σας.

Και πάρετε μαζί σας όλους τους ανθρώπους:

Γιατί, στη λατρεία σας δεν μπορείτε να πετάξετε ψηλότερα από τις ελπίδες τους, ούτε να ταπεινώσετε τον εαυτό σας χαμηλότερα από την απελπισία τους.

Για τις σχέσεις
Σε καμιά σχέση ο ένας δεν δίνει αυτά που κατέχει στον άλλο-κάθε δύο ψυχές είναι εντελώς διαφορετικές. Στην φιλία ή στην αγάπη, οι δύο, ο ένας στην πλευρά του άλλου, σηκώνουν τα χέρια τους μαζί για να βρουν αυτό που δεν μπορεί να φτάσει ο ένας μόνος του.

Μάγεια Τ.