Τζένη Ρουσσέα: Πώς είναι σήμερα στα 92 της η αγαπημένη, καλλονή ηθοποιός του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου
Η Τζένη Ρουσσέα, μία από τις μεγαλύτερες πρωταγωνίστριες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, με 65 χρόνια καριέρας, παραμένει γοητευτική στα 92 της χρόνια.
Γεννημένη στις 25 Οκτωβρίου 1932, φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και έκανε το ντεμπούτο της το 1954 στην παράσταση “Ιππόλυτος” του Δημήτρη Ροντήρη, η οποία εγκαινίασε το Φεστιβάλ Επιδαύρου.
Στον κινηματογράφο, η ηθοποιός συμμετείχε σε αρκετές ταινίες της Finos Film, όπως “Ένας Μεγάλος Έρωτας” (1964), “Εγωισμός” (1964) και “Πυρετός στην Άσφαλτο” (1967), ενώ εμφανίστηκε σε διεθνώς αναγνωρισμένες ταινίες, όπως “Ο Μελισσοκόμος” (1986) και “Το Βλέμμα του Οδυσσέα” (1995).
Η Τζένη Ρουσσέα παρέμεινε ενεργή στο θέατρο και σε μεγάλη ηλικία, καθώς το 2019, σε ηλικία 87 ετών, πρωταγωνίστησε στην παράσταση “Οι Φάλαινες του Αυγούστου”.
Το 1970, παντρεύτηκε τον φαρμακοβιομήχανο Σωτήρη Σοφιανόπουλο και την ίδια χρονιά απέκτησε την κόρη της Έλλη, ενώ από το 1975 έχει αναλάβει την επιχείρηση του θεάτρου «Κώστα Μουσούρη».
Γοητευτική η Τζένη Ρουσσέα στα 92 της χρόνια
Η Τζένη Ρουσσέα σήμερα
Το πένθος της Τζένης Ρουσσέα στα γενέθλιά της
Αναφερόμενη στα γενέθλιά της, η ηθοποιός είχε υπογραμμίσει στο Πρωινό «εγώ πενθώ πάντα τη μέρα των γενεθλίων μου. Όλοι οι άλλοι χαίρονται, αλλά εγώ… Είναι ένας χρόνος παραπάνω. Ας μην την ξεφωνίσουμε, είναι πάνω από 80 πάντως» και πρόσθεσε «επέλεγα να παίξω μόνο με καλούς ηθοποιούς. Ήμουν δύσκολη. Έχω χάσει και πολλά λεφτά για αυτό. Έχω ένα όνειρο, θα το επιδιώξω γιατί είμαι αναιδέστατη. Διάβασα ότι παίζει τη Μήδεια μια Αγγλίδα 95 χρονών. Οπότε, πήρα θάρρος. Ποιος θα με πάρει τώρα;».
Παραμένει όμορφη στα 92 της: Σπάνια εμφάνιση της Τζένης Ρουσσέα με ξανθά μαλλιά, δεν δείχνει καθόλου την ηλικία της
Η Τζένη Ρουσσέα, μία ηθοποιός που χάραξε τον δικό της ξεχωριστό δρόμο στην ελληνική σκηνή, γεννήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 1932 στη Ζάκυνθο. Το πραγματικό της όνομα ήταν Ιωάννα Ρουσσέα, και προερχόταν από οικογένεια με πλούσια καλλιτεχνική παράδοση. Ο πατέρας της, Χρήστος Ρουσσέας, ήταν γνωστός ζωγράφος και αγιογράφος, ενώ η μεγαλύτερη αδελφή της, Μαρία, ακολούθησε την καλλιτεχνική κληρονομιά του πατέρα τους στον χώρο της τέχνης.
Τζένη Ρουσσέα: Η Διακριτική Πρωταγωνίστρια του Ελληνικού Θεάτρου και Κινηματογράφου
Αν και δεν βρέθηκε ποτέ στην κορυφή της δημοσιότητας όπως άλλες καταξιωμένες σταρ του ελληνικού κινηματογράφου, όπως η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η Τζένη Καρέζη, η Μαίρη Χρονοπούλου ή η Μάρω Κοντού, η Τζένη Ρουσσέα κατάφερε μέσα από τις αυθεντικές και γεμάτες αλήθεια ερμηνείες της να κατακτήσει μια θέση σεβασμού και εκτίμησης στο κοινό. Η προσφορά της στο θέατρο και στον κινηματογράφο υπήρξε σημαντική και αδιάκοπη, καθώς παρέμεινε δραστήρια στη σκηνή μέχρι το 2020.
Η καλλιτεχνική της πορεία είναι ένα διαχρονικό αποτύπωμα της αγάπης και της αφοσίωσής της στο θέατρο και την υποκριτική τέχνη, προσφέροντας αξέχαστες ερμηνείες που άγγιξαν το κοινό και αναδεικνύοντας τη σπουδαιότητα της εσωτερικής καλλιτεχνικής πορείας πέρα από τη λάμψη και τα φώτα της δημοσιότητας.
Η Αρχή της Υποκριτικής Πορείας: Τραγικά Γεγονότα και Η Καταστροφή του Σπιτιού
Από πολύ νεαρή ηλικία, η Τζένη Ρουσσέα φανέρωσε το πάθος της για την υποκριτική τέχνη, συμμετέχοντας σε σχολικές και ερασιτεχνικές παραστάσεις που της έδωσαν τις πρώτες εμπειρίες στη σκηνή. Το όνειρο αυτό, αν και αντιμετώπισε την έντονη αντίθεση της μητέρας της, βρήκε θερμή υποστήριξη από τον πατέρα της, Χρήστο Ρουσσέα, που ενθάρρυνε την κλίση της και στάθηκε στο πλευρό της.
Η ζωή της οικογένειας Ρουσσέα ωστόσο άλλαξε ριζικά το καλοκαίρι του 1953, όταν οι καταστροφικοί σεισμοί που έπληξαν την Κεφαλλονιά και τη Ζάκυνθο προκάλεσαν βαθύ κλονισμό στην υγεία της μητέρας της Τζένης, οδηγώντας τη σε πρόωρο θάνατο. Η καταστροφή αυτή άφησε επίσης την οικογένεια χωρίς σπίτι, καθώς η κατοικία τους ισοπεδώθηκε από τους σεισμούς.
Μετά από τις τραγικές αυτές εξελίξεις, ο Χρήστος Ρουσσέας πήρε τη δύσκολη απόφαση να εγκαταλείψει τη Ζάκυνθο και να εγκατασταθεί στην Αθήνα μαζί με τις κόρες του. Η μετακίνηση αυτή έδωσε στην Τζένη την ευκαιρία να έρθει πιο κοντά στον κόσμο της υποκριτικής που τόσο αγαπούσε, ανοίγοντας τον δρόμο για τη μετέπειτα καλλιτεχνική της πορεία, που θα έγραφε ιστορία τόσο στο θέατρο όσο και στον ελληνικό κινηματογράφο.
Τα Πρώτα Βήματα στη Δραματική Σχολή και το Ντεμπούτο στην Επίδαυρο
Η Τζένη Ρουσσέα ξεκίνησε την εκπαίδευσή της στο θέατρο ως ακροάτρια στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, παρακολουθώντας αρχικά μαθήματα χωρίς επίσημη εγγραφή. Έναν χρόνο αργότερα, ωστόσο, έγινε επίσημα δεκτή στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και άρχισε τις σπουδές της, αποδεικνύοντας την αποφασιστικότητά της να κυνηγήσει το όνειρο της υποκριτικής με αφοσίωση.
Ως σπουδάστρια ακόμα της Σχολής, η Τζένη πραγματοποίησε την πρώτη της εμφάνιση στη σκηνή το καλοκαίρι του 1954, συμμετέχοντας στην παράσταση Ιππόλυτος του Δημήτρη Ροντήρη, η οποία θεωρείται ιστορική για το ελληνικό θέατρο καθώς εγκαινίασε το φημισμένο θεσμό των Επιδαύριων. Στην παράσταση αυτή, εμφανίστηκε ως μέλος του χορού, μια εμπειρία που αποτέλεσε σημαντικό θεμέλιο για την καλλιτεχνική της πορεία και της έδωσε το έναυσμα να εξελιχθεί στη σκηνή.
Ξεκίνησε με το «Ημερολόγιο της Άννα Φρανκ» στο θέατρο «Κώστα Μουσούρη» δίπλα στην Αντιγόνη Βαλάκου. Λίγο πριν το θάνατο του Κώστα Μουσούρη το 1975, η Τζένη Ρουσσέα αναλαμβάνει το θέατρο της πλατείας Καρύτση, αφού είχε γίνει πια η μόνιμη πρωταγωνίστρια του θιάσου. Για 8 χρόνια ανεβάζει άρτιες παραστάσεις με πολυπληθείς θιάσους, με απαιτητικά έργα που ξεδιπλώνουν το πολύπτυχο ταλέντο της και την πλούσια εκφραστικότητα της. Αν και η καλλιτεχνική της επιτυχία ήταν αδιαμφισβήτητη, οι οικονομικές συνθήκες οδήγησαν το 1983 να αφήσει το θέατρο Μουσούρη, το θεατρικό της σπίτι. Συνέχισε στο θεατρικό σανίδι σε αμέτρητες παραστάσεις και θιάσους, παίζοντας έργα των: Αντόν Τσέχωφ, Νιλ Σάιμον, Τένεσι Ουίλιαμς, Ευριπίδη, Ζαν Κοκτώ, Λέων Τολστόι, Βίκτωρ Ουγκώ, Γρηγόρη Ξενόπουλου, Ρέππα – Παπαθανασίου και πολλών άλλων σημαντικών θεατρικών συγγραφέων. Τελευταία της παράσταση μέχρι στιγμής, ήταν το 2019-2020 στο θέατρο «Χώρα», στο έργο του Ντέιβιντ Μπέρρυ «Οι φάλαινες του Αυγούστου».
Η Κινηματογραφική Πορεία της Τζένης Ρουσσέα: Από το Ντεμπούτο έως την Αναγνώριση
Η Τζένη Ρουσσέα εξέφραζε με πάθος την αγάπη της για τον κινηματογράφο, περιγράφοντας πως μέσω της τέχνης αυτής μπορεί να αποδώσει με ακρίβεια τη συναισθηματική αλήθεια και το βάθος της έκφρασής της. Η σχέση της με τη μεγάλη οθόνη ξεκίνησε πολύ νωρίς, όταν ακόμα ήταν μαθήτρια, κάνοντας το ντεμπούτο της το 1949 στην ταινία «Κόκκινος Βράχος» του Γρηγόρη Γρηγορίου, βασισμένη στο λογοτεχνικό έργο του Γρηγορίου Ξενόπουλου. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1953, εμφανίστηκε ξανά στον κινηματογράφο στην ταινία «Πρέπει να τα παντρέψουμε», μια ακόμα προσαρμογή έργου του Ξενόπουλου, αυτή τη φορά υπό τη σκηνοθεσία του Μαυρίκιου Νόβακ.
Ακολουθώντας το πάθος της για την τέχνη, η Ρουσσέα συμμετείχε σε πληθώρα ταινιών, όπως το «Όλα για το παιδί της» (1958) και το «Στο κατώφλι της αμαρτίας» (1960), που την καθιέρωσαν ως μια ιδιαίτερα ταλαντούχα ηθοποιό. Το 1964, επέστρεψε δυναμικά στη Φίνος Φιλμ και συμμετείχε στην ταινία «Εγωισμός» του Γιάννη Δαλιανίδη, πλάι στη Ζωή Λάσκαρη και τον Σπύρο Φωκά, έργο που την έκανε γνωστή στο ευρύ κοινό χάρη στην τεράστια επιτυχία του. Την ίδια χρονιά, πρωταγωνίστησε δίπλα στην Τζένη Καρέζη και τον Νίκο Κούρκουλο στην ταινία «Ένας μεγάλος έρωτας» του Ντίνου Δημόπουλου.
![](https://www.citypatras.gr/app/misc/citypatras-logo.png)