Κλωνοποίηση της μαμας: Έμιλυ Κολιανδρή–Χρήστος Λούλης ποζάρουν με τα παιδιά τους και όλοι σχολιάζουν το ίδιο πράγμα
Δυο αγαπημένοι ηθοποιοί, η Έμιλυ Κολιανδρή, που πρωταγωνιστεί φέτος στη σειρά της ΕΡΤ «Ηλέκτρα» και ο Χρήστος Λούλης, που πρωταγωνιστεί στη σειρά του Mega «Famagusta» βγήκαν για βόλτα με τα 2 παιδιά τους, τον 13χρονο Αλέξανδρο και την 9χρονη Σμαράγδα σε μεγάλο εμπορικό κέντρο των Βορείων Προαστίων, σύμφωνα με το fthis.
Χρήστος Λούλης για τις δυσκολίες του γάμου
«Για να ζεις με κάποιον τόσα χρόνια χρειάζεται πολλή δουλειά, υπομονή, αγάπη και να μη νομίζεις ότι τα έχεις όλα έτοιμα και λυμένα. Θα ήθελα να μην τσακωθώ ποτέ με τη γυναίκα μου μπροστά στα παιδιά μου, αλλά δεν τα κατάφερα».
Η Έμιλυ Κολιανδρή στη «Reallife» είχε αναφερθεί επίσης στην κρίση που είχε περάσει ο γάμος τους δηλώνοντας: «Στις μέρες μας είναι πολύ πιο εύκολο να χωρίσεις από το να είσαι με κάποιον γιατί οι μακροχρόνιες σχέσεις, πέρα από σιγουριά, ασφάλεια, συντροφικότητα, θέλουν και πολλή δουλειά. Είναι πολύ πιο εύκολο να τελειώνει κάτι, να προχωράς σε κάτι νέο και η εποχή μας ευνοεί κάτι τέτοιο. Προφανώς για να μένουμε μαζί σε αυτή την ένωση κάτι βρίσκουμε που μας αρέσει».
Χρήστος Λούλης για την πατρότητα
«Για αρκετό καιρό η Έμιλυ κρατήθηκε πίσω, λόγω του ότι τα παιδιά ήταν πολύ μικρά και έπρεπε να είναι με την μαμά τους. Ένιωθα ότι έχασα πολλά και ειδικά όταν βλέπω συμμαθητές των παιδιών μου, που οι γονείς τους κάνουν μια κανονική δουλειά με ένα κανονικό ωράριο, και μετά μέχρι το βράδυ κάνουν πράγματα μαζί με τα παιδιά τους, εγώ δεν τα έζησα όλα αυτά. Δηλαδή τα έχω ζήσει πολύ λίγο και ζηλεύω. Κάποια στιγμή ξυπνάς λες, πως μεγάλωσα έτσι; Επειδή η σχέση με τα παιδιά νιώθω ότι είναι μια συνεχόμενη ερωτική απογοήτευση, με την έννοια ότι στην ερωτική απογοήτευση νιώθουμε ότι ποτέ δεν είμαστε αρκετά καλοί για τον άλλον και πάντα μας διαφεύγει, δεν τον έχουμε όπως θέλουμε και όσο θέλουμε. Αυτό συμβαίνει λοιπόν με τα παιδιά ακόμα και αν ζεις μια κανονική ζωή και έχεις μια κανονική δουλειά».
Έμιλυ Κολιανδρή για τον σύζυγό της, Χρήστο Λούλη και στις αντιδράσεις που κατά καιρούς δημιουργούν οι δηλώσεις του
«Του λέω: πρόσεχε τι θα πεις στις συνεντεύξεις. Έχει την άποψή του και είναι πολύ ισχυρή και πάντα εμπεριστατωμένη κατά τη γνώμη μου. Όταν όμως τα σχόλια κάποιου έχουν δύο-τρεις φορές γίνει αντικείμενο συζητήσεων, λες: ας είμαι λίγο πιο προσεκτικός, δεν χρειάζεται να δημιουργείται συνέχεια ένας θόρυβος χωρίς λόγο. Τότε με τον κορονοϊό και τα σποτάκια κι όλα αυτά είχε στεναχωρηθεί πάρα πολύ, αν και δεν το παραδέχεται. Ήταν μία περίοδος που δεν ήταν ευχάριστη. Πλέον μπορεί ο καθένας να σου στείλει ένα προσωπικό μήνυμα και να σε βρίσει κι αυτό είναι επίσης πολύ σκληρό, μία τόσο μαζική επίθεση. Είμαι τελείως αντίθετη σε όλο αυτό».
«Εγώ είχα πει σε μία συνέντευξη ότι πιο πολύ με τρομάζει που μεγαλώνω έναν γιο, παρά το ότι μεγαλώνω μία κόρη ή που μεγαλώνω εγώ. Εννοούσα ότι, εάν κάνω καλή δουλειά στο μεγάλωμα του γιου, θα ωφεληθεί και η κόρη μου. Μου έστελναν πάρα πολλοί μηνύματα και μου έγραφαν σα δεν ντρέπεστε. Δεν κατάλαβα γιατί παρερμηνεύτηκε αυτή μου η δήλωση. Με τρομάζει αυτό».
«Τον Χρήστο τον γνώρισα 21-22 χρονών. Συναντηθήκαμε ωραία σε μία πολύ τρυφερή ηλικία, δεν είχαμε κάνει ακόμα στέρεα βήματα στη δουλειά. Γνωριστήκαμε και σε δύσκολες συνθήκες, στις πρόβες του Λευτέρη Βογιατζή. Αυτό κάπως μας ένωσε. Ο Χρήστος είναι πολύ καλός πατέρας, έχω σκεφτεί αρκετές φορές ότι είναι καλύτερος γονιός από εμένα. Είναι θαυμαστός ο τρόπος που διαχειρίζεται τις καταστάσεις, που καταφέρνει να μην φωνάζει, κάνει πίσω πολύ περισσότερο απ’ ό,τι εγώ».
Πώς είναι ως μπαμπάς ο Χρήστος Λούλης
«Κάποια λάθη θα κάνουμε και καλά θα κάνουμε γιατί τα παιδιά μας πρέπει να έχουν κάποια τραύματα μεγαλώνοντας, γιατί αυτή είναι η εξέλιξη του ανθρώπου, να ξεπερνάει της δυσκολίες και τα εμπόδια».
Χρήστος Λούλης για τη σύζυγό του, Έμιλυ Κολιανδρή
«Η σύζυγός μου σημαίνει τα πάντα για εμένα. Θεωρώ ότι ο τίτλος του ζεν πρεμιέ κρατάει μέχρι τα 25, μετά δεν έχει νόημα. Πάντα είχα μια σχέση αλληλοεκτίμησης με το αντίθετο φύλο, αλλά πλέον έχουν ηρεμήσει τα πράγματα».
Έμιλυ Κολιανδρή για σοβαρή κρίση στον γάμο της με τον Χρήστο Λούλη, την οποία κατάφεραν να ξεπεράσουν και να παραμείνουν μαζί μέχρι και σήμερα
«Είμαστε 20 χρόνια μαζί. Παντρευτήκαμε το 2008. Στις μέρες μας είναι πολύ πιο εύκολο να χωρίσεις από το να είσαι με κάποιον γιατί οι μακροχρόνιες σχέσεις, πέρα από σιγουριά, ασφάλεια, συντροφικότητα, θέλουν και πολλή δουλειά. Είναι πολύ πιο εύκολο να τελειώνει κάτι, να προχωράς σε κάτι νέο και η εποχή μας ευνοεί κάτι τέτοιο.
Προφανώς για να μένουμε μαζί σε αυτή την ένωση κάτι βρίσκουμε που μας αρέσει.
Εγώ δε θα μπορούσα να φανταστώ να μην είμαι με τον Χρήστο παρόλο που έχουμε περάσει και οι δυο περιόδους που έχουμε κουραστεί ή συνηθίσει αλλά πάντα και ειδικά με την έλευση των παιδιών, κάτι συμβαίνει και δεν καταλαβαίνεις πως περνά η ζωή, με την καλή έννοια.
Έχουμε την τύχη να κάνουμε αυτή τη δουλειά που μας έχει απαλλάξει από μια ρουτίνα που ίσως έχουν άλλα ζευγάρια με πιο κανονικές δουλειές και αυτό είναι σωτήριο. Υπάρχουν φορές που δουλεύουμε μαζί και άλλες που δε δουλεύουμε μαζί και αυτό κάπως τροφοδοτεί τη σχέση μας».
Χρήστος Λούλης για τη ζωή του, τα επαγγελματικά του και τη σχέση του με τη σύζυγό του, Έμιλυ Κολιανδρή
«Σπάνια βλεπόμαστε με τη σύζυγό μου, γιατί είναι με full γυρίσματα. Δουλεύει από το πρωί έως το βράδυ. Εγώ τελειώνω την παράσταση “Ευαγγελισμός” στο Rex. Με βλέπουν εμένα τα παιδιά μου περισσότερο γιατί έτσι έχει ρυθμιστεί το πρόγραμμά μου. Θεωρώ πως έχω ζήσει τη ζωή μου, έχω κάνει τρέλες και θα μπορούσα να κάνω και άλλες. Έχω ζήσει την ποικιλία, δεν θα ήθελα να είμαι συνέχεια σε μία τρέλα. Δεν θα ήθελα να συμπεριφέρομαι ως 25άρης ενώ θα γίνω 48 ετών.
Στην πορεία πολλές φορές χάνουμε την ισορροπία, αλλά μετά επανέρχεσαι. Το καλοκαίρι δεν δούλεψα, ούτε και πέρυσι. Ήθελα και θέλω να ξεκουραστώ και να κάτσω με τα παιδιά μου. Η ζωή είναι ωραία όταν είσαι χαλαρά. Θέλω αυτό το καλοκαίρι να κάνουμε ταξίδια οικογενειακά. Θέλω να πάω τα παιδιά μου στην Αυστραλία να δουν τα ξαδέρφια τους. Ένα άλλο όνειρό μου είναι να πάρω ένα τροχόσπιτο και να γυρίσω όλη την Ευρώπη».
Χρήστος Λούλης για τα παιδιά του
«Με συγκινεί όταν τους ξυπνάω το πρωί ή τους βάζω για ύπνο ή στο διάβασμά τους, αυτό το βλέμμα τους, που σε κοιτούν και είναι ένα τόσο καθαρό και ευάλωτο βλέμμα γιατί δεν έχουν μάθει να φορούν την πανοπλία απέναντι στη ζωή για να σκληρύνει το βλέμμα τους. Είναι σαν σφουγγαράκια. Θέλω να συνεχίσουν να έχουν αυτή την περιέργεια για τη ζωή».
