Ξέρεις ότι ο γάμος σου είναι ευτυχισμένος όταν…

Δεν θα πρωτοτυπήσουμε λέγοντας ότι «δεν υπάρχει η τέλεια σχέση». Το ξέρουμε όλοι, το έχουμε δει και νιώσει στο πετσί μας από τον πρώτο (σπυριάρη) έpωτα στο Λύκειο. Η αρχή μπορεί να είναι αψεγάδιαστη, αλλά μοιραία οι πεταλούδες μεταναστεύουν απ’ τα στομάχια μας και η οικειότητα κάνει τα (κακιασμένα) μαγικά της και αντιλαμβάνεσαι ότι καμία σχέση δεν μπορεί να μείνει για πάντα ασυννέφιαστη. Ωστόσο, βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο (και το στομάχι επίσης -μισογεμάτο πεταλούδες) και λαμβάνουμε την τιμή να σας ανακοινώσουμε ότι ναι, τέλειες σχέσεις δεν υπάρχουν, ευτυχισμένες όμως υπάρχουν και παραϋπάρχουν.

Μιλάμε για εκείνες τις μακροχρόνιες σχέσεις-φωτεινά παραδείγματα για τα απανταχού «μπακούρια», για τα ζευγάρια αυτά που τα βλέπεις και θες να τους δώσεις συγχαρητήρια. Όχι επειδή είναι ο ένας κρεμασμένος απ’ τον λαιμό του άλλου ολημερίς, ούτε επειδή βρήκαν το μυστικό αντίδοτο στους καυγάδες, αλλά γιατί -πώς να το πούμε- τα ‘χουν βρει.

Μιλάμε για τις σχέσεις που και οι δυο είναι ευτυχισμένοι.

Και ξέρεις ότι η σχέση σου είναι μια σχέση ευτυχισμένη όταν…

Όταν, παρά το ότι ξυπνάς δίπλα στον ίδιο άνθρωπο κάθε μέρα εδώ και χρόνια, σ’ αρέσει που είναι το πρώτο πρόσωπο που βλέπεις το πρωί.

Όταν σ’ αφήνει να του κλέψεις μερικές τηγανιτές πατάτες κι ας είπες ότι δεν πεινούσες.

Όταν αντί να κρατάς σκορ για το ποιος έχει δίκιο και ποιος έχει άδικο, ξέρεις να ζητάς συγγνώμη (ακόμη κι αν τη λες μέσα απ’ τα δόντια σου) ή να λες «εντάξει, είχες δίκιο».

Όταν σας αρέσουν οι ίδιες ταινίες κι όταν δεν πειράζει που καμιά φορά ο ένας απ’ τους δύο κοιμάται πριν τελειώσει.

Όταν πονάει η κοιλιά σου απ’ τα γέλια.

Όταν το μονογαμικό σeξ είναι για ΄σένα το καλύτερο σeξ, που θα ζήλευαν και οι πιο ακριβοπληρωμένοι επαγγελματίες του σeξ.

Κι όταν τις φορές που ένας απ’ τους δύο δεν έχει διάθεση, ο άλλος είναι διαθέσιμος για σκέτες αγκαλίτσες.

Όταν υπάρχει απόλυτη, αληθινή εμπιστοσύνη.

Όταν το ταίρι σου, σου φαίνεται πολύ, πολύ όμορφο κι ας έχει παχύνει λιγάκι.

Όταν τσακώνεσαι για χαζούς λόγους αλλά έπειτα από λίγο καταλαβαίνεις πόσο χαζοί ήταν και το ξεχνάς.

Όταν έχεις τους ίδιους φίλους.

Κι όταν, πού και πού, δεν θες κανέναν φίλο. Θες μόνο να είσαι με τον καλό σου.

Όταν δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορείς να του πεις.

Όταν σου λέει το ίδιο πανηλίθιο αστείο κι εσύ γελάς ξανά (σαν χαζή).

Όταν κι οι δυο ξέρετε ότι ο άλλος χρειάζεται τον χρόνο και τον χώρο του -με τον εαυτό, τους φίλους και την οικογένειά του.

Όταν κανείς δεν καταπιέζεται.

Όταν δεν μπορείς να σκεφτείς οποιονδήποτε άλλον στη θέση του συντρόφου σου.

Κι όταν, ακόμη κι αν κάποιος κάπου, κάποτε σου φανεί αυτό που λέμε «καλή περίπτωση» (γιατί άνθρωπος είσαι) σκέφτεσαι «ναι, αλλά ο δικός μου είναι καλύτερος».

Όταν μοιράζεσαι τις δουλειές και τις ευθύνες ισάξια.

Όταν ο άνθρωπος που διάλεξες σε κάνει να θες να γίνεσαι καλύτερος.

Όταν καταστρώνεις ύπουλα σχέδια για τη δολοφονία του άλλου, αλλά καταρρέουν σαν πύργος από τραπουλόχαρτα μόλις σου σκάσει ένα χαμόγελο.

Όταν σας φαντάζεσαι γέροντες, σκυφτούς και γκρινιάρηδες και χαμογελάς.

Όταν σε παίρνει αγκαλιά πριν κοιμηθείτε κι ας μουδιάζει το χέρι του.

Όταν γίνονται αμοιβαίες υποχωρήσεις.

Όταν ξέρει ο ένας πώς να παρηγορήσει τον άλλο για τις χαζές του ανασφάλειες ή για τα μεγάλα του προβλήματα.

Όταν σε κάνει να νιώθεις σeξι κι ας φοράς τις πιτζάμες με τα κουνελάκια.

Όταν ο άνθρωπος που διάλεξες αποδεικνύεται ο πιο γλυκός γονιός του κόσμου.

Κι όταν βρίσκει τρόπο να τα βρει με το παράλογο, περίεργο, μεγάλο σόι σου.

Ξέρεις ότι η σχέση σου είναι ευτυχισμένη, όταν φαντάζεσαι τη ζωή σου χωρίς αυτή και μοιάζει πολύ, πολύ άδεια και βαρετή.