Τον άνθρωπο σου να τον θαυμάζεις και να του δίνεις λόγους να σε θαυμάζει.

Τον άνθρωπο σου να τον θαυμάζεις και να του δίνεις λόγους να σε θαυμάζει. Να μην προσπαθείς να τον ανταγωνιστείς. Είναι αγάπη και όχι αγώνας. Nα μην ζηλεύεις περισσότερο από το κανονικό. Μην ξεπερνάς κανένα όριο. Γιατί, αν θυμάσαι καλά, κάθε φορά που ξεπερνούσες όρια, δεν ήταν αληθινή αγάπη. Έχανες τον εαυτό σου, τον τσάκωνες να γίνεται κάτι άλλο πολύ μακριά από σένα. Όταν δεν αισθάνεσαι ηρεμία, ασφάλεια και οικεία, τότε, δεν είναι η αληθινή αγάπη.

Πιάνω συχνά εντός της μέρας τον εαυτό μου να σε σκέφτεται. Να φέρνω ξανά με εικόνες τις στιγμές μας. Πάντοτε φροντίζεις να έχουμε κάτι καινούριο, κάτι δικό μας, κάτι μοναδικό. Το πίστευα πάντα πως γίνεται και να που εσύ καταφέρνεις να το κάνεις πραγματικότητα, το φέρνεις στα μέτρα μας!

Τίποτα μέτριο, τίποτα ψεύτικο. Δεν σου είπα πόσο όμορφα νιώθω μαζί σου… Τη βλέπεις τη σπίθα μέσα στα μάτια μου κάθε φορά που συναντιόμαστε. Στα χαμόγελα που μου προκαλείς, στο πόσο όμορφη αισθάνομαι όταν σε νιώθω τριγύρω μου…

Μου θυμίζεις κάτι από άλλες εποχές, κρατάς τους ευγενικούς τρόπους μιας άλλης εποχής. Τέλεια σκηνοθετημένα με δόσεις όμως αλήθειας. Κι αυτό με φέρνει πιο κοντά σε σένα.. Που δεν είπες τίποτα παραπάνω για να με κερδίσεις. Δεν χρειάστηκε να υπερβείς τον εαυτό σου για να με εντυπωσιάσεις. Σε εpωτεύομαι για αυτό ακριβώς, για την αυθεντικότητα σου.