Το μυαλό είναι σαν το αλεξίπτωτο: Για να λειτουργήσει, πρέπει να είναι ανοιχτό

Είναι κάτι που κάνουμε συνέχεια, ανά πάσα στιγμή της ημέρας είτε το θέλουμε είτε όχι. Αφήνουμε διάφορες σκέψεις να μας κατακλύσουν το μυαλό. Σκέψεις που μπορεί να είναι και παράλογες αν τις αναλογιστούμε κάποια άλλη στιγμή, αλλά σε αυτό το χρονικό πλαίσιο, τα συναισθήματά μας είναι πιο δυνατά και είναι αυτά που προσδιορίζουν τι εισβάλλει στο μυαλό μας.

Είναι σκέψεις που πηγάζουν από προκατειλημμένες αντιλήψεις και μας κάνουν απόλυτους γιατί ριζώνουν τόσο βαθιά στο μυαλό μας που τελικά καθιερώνονται ως πραγματικότητα.

Ως άνθρωποι του 21ου αιώνα, που θέλουμε να θεωρούμαστε η πιο μορφωμένη γενιά, με άπλετη και ελεύθερη πρόσβαση σε γνώση και με τόση τεχνολογική εξέλιξη, θα έπρεπε – δυνητικά – να είμαστε και πολύ πιο ανοιχτόμυαλοι. Αλλά αυτό είναι κάτι που δυστυχώς δεν ισχύει στο βαθμό που θα θέλαμε.

Γιατί υπάρχουν πολλοί που αδυνατούν να καταλάβουν πως οι δικές τους απόψεις και τα δικά τους πιστεύω μπορεί να μην συμβαδίζουν με αυτά των άλλων. Πως ο καθένας κάνει τις επιλογές του και είναι ελεύθερο δικαίωμά του αυτό. Από το τι θα φάει ο καθένας στο τι πιστεύει, τι και ποιος του αρέσει και τι όχι, και ένα σωρό άλλα, ο κάθε άνθρωπος μπορεί να διαλέγει πώς θέλει να ζήσει.

Και αυτό θα έπρεπε να είναι σεβαστό από όλους, είτε συμφωνούν με αυτό είτε όχι. Αυτό σημαίνει να είσαι σωστός άνθρωπος εξάλλου. Το να μπορείς να δέχεσαι τη διαφορετικότητα του άλλου και να τη σέβεσαι όπως απαιτείς να σέβονται και οι άλλοι τις δικές σου απόψεις και επιλογές. Οτιδήποτε άλλο σε κάνει πολύ λίγο.

Οι κλειστόμυαλοι άνθρωποι αδυνατούν να χωρέσουν στο μυαλό τους πως κάποιοι μπορεί να ζουν με ένα τρόπο διαφορετικό από αυτόν που οι ίδιοι έχουν ως «σωστό πρότυπο». Είναι αυτοί που αρνούνται να δεχτούν ή να αντιληφθούν ένα διαφορετικό τρόπο ερμηνείας ή αντίληψης των πραγμάτων. Εξαιτίας αυτής της συμπεριφοράς, όμως, δημιουργούνται συγκρούσεις, απογοητεύσεις και εχθρικότητα, μέχρι και αντιπάθεια.

Όσο μορφωμένοι ή όχι κι αν είμαστε, όσα χρόνια κι αν κουβαλάμε, οφείλουμε να εκτιμάμε τα θέλω, τα πιστεύω και τις επιλογές των άλλων. Με κλειστό μυαλό, οι απόλυτες πεποιθήσεις κάνουν τις σχέσεις μας δυσλειτουργικές και τους ίδιους να παρουσιαζόμαστε ως εγωκεντρικούς και εγωιστές. Το μυαλό, εξάλλου, είναι σαν το αλεξίπτωτο: για να λειτουργήσει, πρέπει να είναι ανοιχτό.