Το κλειδί της ευτυχίας, Χόρχε Μπουκάι

Ο μύθος λέει οτι πριν ακόμα υπάρξει η ανθρωπότητα, μαζεύτηκαν διάφορα τελώνια για να σκαρώσουν μια φάρσα. Λέει ένα από αυτά: «Πολύ σύντομα θα δημιουργηθούν οι άνθρωποι. Δεν είναι δίκαιο να έχουν τόσες αρετές και τόσες δυνατότητες. Κάτι πρέπει να κάνουμε για να τους είναι πιο δύσκολο να πάνε μπροστά. Να τους γεμίσουμε διαστροφές κι ελαττώματα… Αυτό θα τους καταστρέψει».

Το μεγαλύτερο στα χρόνια τελώνιο, λέει:

«Προβλέπεται να έχουν ελαττώματα και διπροσωπία αλλά αυτό θα τους κάνει απλώς πιο ολοκληρωμένους. Νομίζω οτι πρέπει να τους στερήσουμε κάτι που, όπως και να ’ναι θα τους κάνει να ζουν κάθε μέρα κι από μια καινούργια πρόκληση».

«Τι πλάκα θα ’χει!!!» είπαν όλα μαζί.

Αλλά ένα νεαρό και πονηρό τελώνιο, από μια γωνιά, σχολιάζει:

«Πρέπει να τους πάρουμε κάτι σημαντικό… αλλά τί;»

Μετά από πολλή σκέψη, το μεγαλύτερο αναφωνεί:

«Το βρήκα! Θα τους πάρουμε το κλειδί της ευτυχίας».

«Θαυμάσια… φανταστική… καταπληκτική ιδέα!» φωνάζουν τα τελώνια χορεύοντας γύρω από ένα τεράστιο καζάνι.

Το γέρικο στοιχειό συνεχίζει:

«Το πρόβλημα είναι πού να το κρύψουμε για να μη μπορέσουν να το βρουν».

Το πρώτο τελώνιο ξαναπαίρνει το λόγο:

«Να το κρύψουμε στην κορυφή του πιο ψηλού βουνού του κόσμου».

Αμέσως, όμως, ένα άλλο τελώνιο απαντά:

«Όχι. Μην ξεχνάτε πως θα έχουν δύναμη και θα είναι πεισματάρηδες. Εύκολα, κάποια στιγμή, μπορεί ν’ ανέβει κάποιος και να το βρει, κι άμα το βρει ένας θ’ ακολουθήσουν όλοι, και τότε πάει, τελείωσε η πρόκληση».

Ένα τρίτο τελώνιο προτείνει:

«Να το κρύψουμε στο βυθό της θάλασσας».

Ένα τέταρτο, παίρνει το λόγο και απαντά:

«Όχι. Θυμηθείτε πως είναι περίεργοι. Κάποια στιγμή θα κατασκευάσουν μια συσκευή για να μπορούν να κατεβαίνουν στο βυθό, και τότε θα το βρουν πολύ εύκολα».

Το τρίτο τελώνιο λέει:

«Να το κρύψουμε σε έναν πλανήτη μακριά από τη Γη».

Οι άλλοι όμως απαντούν:

«Όχι. Μη ξεχνάς την ευφυία τους. Μια μέρα, κάποιος θα κατασκευάσει ένα πλοίο με το οποίο θα μπορούν να ταξιδέψουν σε άλλους πλανήτες και θα το ανακαλύψουν».

Ένα γέρικο τελώνιο που είχε μείνει μέχρι τώρα σιωπηλό κι αφουγκραζόταν τις προτάσεις των άλλων, σηκώνεται, πάει στο κέντρο και λέει:

«Νομίζω πως ξέρω που πρέπει να το βάλουμε για να μην μπορέσουν πραγματικά να το βρουν. Πρέπει να το βάλουμε εκεί που δεν θα έψαχναν ποτέ».

Γυρνάνε όλοι έκπληκτοι και ρωτάνε μ’ ένα στόμα:

«Πού;»

Το γέρικο τελώνιο απαντά:

«Θα το κρύψουμε μέσα τους… πολύ κοντά στην καρδιά τους…»

Τα χειροκροτήματα πολλαπλασιάζονται, κι αρχίζουν να γελάνε όλα μαζί:

«Χα.. χα.. χα..! Θα ψάχνουν να το βρουν απ’ έξω, απελπισμένοι, και δεν θα ξέρουν πως το έχουν συνεχώς μαζί τους».

Ο νεαρός σκεπτικιστής σημειώνει:

«Οι άνθρωποι θα έχουν βαθιά επιθυμία να γίνουν ευτυχισμένοι, κι αργά ή γρήγορα θα βρεθεί ένας αρκετά σοφός ώστε να ανακαλύψει που βρίσκεται το κλειδί. Και τότε, θα το πει σε όλους».

«Μπορεί να γίνει κι έτσι» λέει το πιο ηλικιωμένο τελώνιο, ωστόσο, οι άνθρωποι θα έχουν επίσης μια έμφυτη δυσπιστία για τα πιο απλά πράγματα. Αν ποτέ υπάρξει αυτός ο άνθρωπος και αποκαλύψει πως το μυστικό κρύβεται μέσα στον καθένα… κανένας δεν θα τον πιστέψει».