Θέλει κότσια να πεις στον εαυτό σου την αλήθεια!

Μέρες  χαμένες στη μετριότητα…

Μέρες  χωρίς ήλιο, χωρίς συναισθήματα.

Βουβές , απρόσωπες  και μόνες!

Ποιος είμαι ; Που είμαι; Γιατί είμαι εδώ ; Που θα ήθελα πραγματικά να είμαι ; Είμαι;

Που ήθελα να φτάσω ;  Έφτασα ; Θα φτάσω ποτέ;

Μήπως έχω χαθεί;

Χιλιάδες ερωτηματικά βασανίζουν το μυαλό σου…

Κολυμπάς και βυθίζεσαι ανάμεσα σε χιλιάδες στοχασμούς.

Ο εαυτός σου διψά απεγνωσμένα να μάθει , σ’ εκλιπαρεί  να δώσεις επιτέλους τις απαντήσεις που του χρωστάς. Τις απαντήσεις που διαρκώς αναβάλεις γι’ αύριο…

Περπατάς δίπλα σ’ ανθρώπους και δε βλέπεις κανέναν, δεν ακούς τίποτα!

Λες  κι ο κόσμος γύρω σου έχει ξαφνικά σωπάσει…

Όμως η φωνή μέσα σου ουρλιάζει και σε κάθε βήμα σου η ένταση  της  δυναμώνει τόσο που νομίζεις  πως τ’ αυτιά σου τρυπάνε και μες  στο κεφάλι σου έχει στήσει χορό ο παραλογισμός με την τρέλα !

Ήρθε η ώρα να σ’ αντιμετωπίσεις , ήρθε η ώρα ν’ αντικρίσεις κατάματα όσα αρνείσαι κατηγορηματικά τόσο καιρό να δεις .

Θέλει κότσια να πεις στον εαυτό σου την αλήθεια !

Να την παραδεχτείς όσο σκληρή κι αν είναι , όσο μικρό κι αν σε κάνει να μοιάζεις…

Να φτύσεις το είδωλο σου στον καθρέφτη  αν χρειαστεί και να χεις τη μαγκιά να πεις πως δε φταίει για όλα η ζωή ,ούτε η τύχη σου η μαύρη  αλλά το μυαλό σου μοναχά!

Αυτό σου βάζει τρικλοποδιές , αυτό σου στήνει ενέδρες…

Όχι το σύμπαν , όχι οι γνωστοί «άλλοι» που καταφεύγουμε  με την πρώτη ευκαιρία.

Διότι οι «άλλοι» δε μπαίνουν με το έτσι θέλω, κάποιος τους ανοίγει την πόρτα !

Κάποιος τους  τοποθετεί σε θρόνους  και όταν απομυθοποιείται η όλη ιστορία ,φέρνει πόνο η εκθρόνιση .

Πως να το κάνουμε άλλωστε!

Οι λάθος επιλογές γίνονται για να εκτιμώνται οι σωστές.

Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης και να μπορούμε μελλοντικά ν’ αποφεύγουμε τις κακοτοπιές .

Αν πάλι νιώθεις εγκλωβισμένος  μες  στον ιστό της ίδιας της αναβλητικότητας σου ,σκέψου πόσο παροδικά και αναλώσιμα είναι τα πάντα γύρω μας…

Δεν ωφελεί να τρέφεις ουτοπίες,να βουλιάζεις κάθε μέρα όλο και πιο βαθιά σε μια ρουτίνα που σου ρουφά όλη σου την ενέργεια προσμένοντας για μία αλλαγή χωρίς καν να κοπιάσεις για δαύτην .

Σταμάτα να κοιτάς αυτούς που πέτυχαν και  δες τι μπορείς να κάνεις εσύ για να πετύχεις!

Βγες έξω στον αγώνα και πάλεψε ,κανείς δε θα το κάνει για σένα.

Κανείς!

Ακούς ;

Της Μοσχούλας Σολάκη