Να την αγαπάς τη γυναίκα που δε χωράει σε καλούπια.

Να την αγαπάς.

Να την αγαπάς για τα στραβά της και τα καλά της, για το χαμόγελό της και για την τσαντίλα της, για τον αυθορμητισμό της και για όλες αυτές τις εναλλαγές που έχει σαν άνθρωπος.

Να τη θες για Εκείνη ακριβώς που είναι κι όχι για εκείνη που θα ήθελες να είναι.

Να τη θαυμάζεις όταν θα την βλέπεις να φοράει το καινούριο της φόρεμα, για να βγει Σάββατο βράδυ και να την εpωτεύεσαι όταν θα την βλέπεις Κυριακή πρωί, με τις πυτζάμες της και μια κούπα καφέ στο χέρι.

Να της δίνεις λόγους να χαμογελάει όταν ακόμα είναι Τετάρτη και περιμένει την Παρασκευή κι όταν έχει μια δύσκολη μέρα, να σου λείπει και να την διεκδικείς με κάθε τρόπο, ακόμα κι αν μένετε μαζί ή ακόμα κι αν μένετε χώρια.

Να την αγαπάς όταν εκείνη θα φροντίζει εσένα παραμελώντας στιγμές δικές της κι όταν θα σου ετοιμάζει το αγαπημένο σου φαγητό ενώ έχει ήδη την κούραση όλης της ημέρας.

Να την αγαπάς όταν θα ξυπνάει νωρίτερα από εσένα για να σου ετοιμάσει καφέ και πρωινό για να πας στην δουλειά σου και θα σε φιλάει τρέχοντας να ετοιμαστεί γιατί άργησε στην δική της.

Να τη σέβεσαι γιατί πολλές φορές θα της είναι δύσκολο να διαχειριστεί κάποια πράγματα και παρόλα αυτά δε θα στα φορτώσει ποτέ.

Να την εpωτεύεσαι για όλες τις στιγμές που θα σε κάνει να νιώσεις ασφαλής και γεμάτος από ευτυχία και για όλες εκείνες τις στιγμές που θα έρθουν και θα σας βρουν αγκαλιά.

Να την εμπιστεύεσαι, Εκείνη είναι διαφορετική.

Να τη γεμίζεις με ευτυχία και να μην την αδειάζεις από δικές σου ανασφάλειες. Να την αγαπάς γιατί Εκείνη δεν θα ζητιανέψει ποτέ την αγάπη σου.

Δε θα ζητήσει από σένα να φροντίσεις τις πληγές της, γιατί τις έχει φροντίσει μόνη της από καιρό.

Να είσαι Εκείνος που θα ενώσει όλα της τα σπασμένα κομμάτια.

Να τη γουστάρεις γιατί είναι ξεχωριστή και δεν την ενδιαφέρει αν θα τραβήξει όλων τα βλέμματα, παρά μόνο το δικό σου.

Να της μιλάς όταν θα παραμένει σιωπηλή και να την ακούς όταν θα σου μιλάει.

Να είσαι ο άνθρωπός της, το σπίτι της, η πρώτη της σκέψη μόλις ανοίξει τα μάτια της κι η τελευταία της λίγο πριν κοιμηθεί.

Εκείνη η γυναίκα δε θα σου υποσχεθεί το πολυπόθητο ‘’Για πάντα’’, μα θα σου δώσει τα πάντα για όσο κρατήσει. .

Δε θα σου ζητήσει τίποτα και δε θα αρκεστεί στις λίγες στιγμές μαζί σου, ξέρει τι θέλει.

Να την αγαπήσεις απόλυτα και αληθινά, αλλιώς μην μπεις καν στον κόπο.

Εκείνη η γυναίκα ξέρει τι αξίζει και δε θα μείνει όταν νιώσει πως περισσεύει.

Εκείνη η γυναίκα δεν χωράει σε καλούπια και δεν κρατάει ότι την αφήνει.

Να την αγαπάς.

Της Μαρίας Χριστίνας Σωτήρου.