Μία νοικοκυρά αποκαλύπτει την “αλήθεια” της στο σύζυγό της

Υπάρχουν πολλές γυναίκες που δεν εργάζονται εκτός σπιτιού και ασχολούνται με το μεγάλωμα των παιδιών και τη φροντίδα του νοικοκυριού. Κι όμως εργάζονται και αυτές! Οι απαιτήσεις που έχει ένα σπίτι αλλά και το μεγάλωμα των παιδιών είναι τεράστιες. Πολλές φορές ο περίγυρος δεν το καταλαβαίνει αυτό. Αλλά το χειρότερο είναι όταν ακόμα και ο ίδιος ο σύντροφός τους δεν αναγνωρίζει τη δυσκολία αυτού που κάνουν!

Πολλές φορές οι σύζυγοι, οι οποίοι δουλεύουν εκτός σπιτιού, δεν αντιλαμβάνονται τη δυσκολία του να φροντίζει κάποιος το σπίτι και την οικογένεια. Έτσι, πολλές φορές δεν καταλαβαίνουν την κούραση της γυναίκας τους. Το παρακάτω κείμενο μιλά ακριβώς για μία τέτοια κατάσταση. Μία γυναίκα νοικοκυρά γράφει γράμμα στο σύζυγό της προσπαθώντας να του εξηγήσει τις δυσκολίες που περνά.

Αγαπημένε μου σύζυγε,

Μετά από 16 χρόνια έγγαμου βίου, αισθάνομαι την ανάγκη και την υποχρέωση να σου παρουσιάσω το σπίτι μας, γιατί πολλές φορές μου δίνεις την εντύπωση πως ζούμε σε διαφορετικό σπίτι, εάν όχι σε διαφορετικό πλανήτη. Ας ξεκινήσουμε από το χωλ.

Σε περίπτωση που δεν το έχεις προσέξει, διαθέτει μια τεράστια ντουλάπα η οποία είναι χωρισμένη στην μέση.

Η μισή είναι παπουτσοθήκη, που η χρήση της – όπως μαρτυράει και το όνομά της – είναι για να βάζουμε τα παπούτσια μας, ΜΕΣΑ σε αυτήν και όχι έξω από αυτήν. Το δεύτερο μισό της ντουλάπας, έχει τέσσερα ράφια.

Στο ένα από αυτά διαθέτουμε μια πλούσια συλλογή από πετσέτες πολύ καλής ποιότητας (προίκα μου), που μπορείς να πάρεις και να σκουπίσεις το κορμί σου όταν παίρνεις το μπάνιο σου.

Όχι, δεν μπορώ να στην φέρνω εγώ την πετσέτα ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ που κάνεις μπάνιο, γιατί την ξέχασες! Στο μπάνιο μας λοιπόν, έχουμε ένα καλάθι για τα άπλυτα ρούχα.

Ένα ταπεινό καλάθι που βάζουμε ΜΕΣΑ τα άπλυτα ρούχα μας. Πρόσεξε: ΜΕΣΑ σε αυτό. Όχι γύρω από αυτό, ούτε πάνω στο πλυντήριο.

Η χρήση του είναι πολύ απλή. Ανοίγεις το καπάκι, βάζεις μέσα τα ρούχα, κλείνεις το καπάκι.

Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Ακριβώς απέναντί του, βρίσκεται το πλυντήριο ρούχων το οποίο μας πήρε δώρο στον γάμο μας ο αδερφός μου.

Η λειτουργία του δεν χρειάζεται γνώσεις πυρηνικής φυσικής και για να το χρησιμοποιήσεις δεν χρειάζεται ειδική άδεια. Απλά βάζεις απορρυπαντικό στην ειδική θήκη, γυρνάς ΕΝΑΝ διακόπτη, πατάς ΕΝΑ μόνο κουμπί και voilà !!!!!!!!!! Το πλυντήριο πλένει τα ρουχαλάκια σου και τα βγάζει καθαρά, απαλά και μοσχοβολάνε πράσινο μήλο!

Επίσης, σε ενημερώνω ότι το μπάνιο μας διαθέτει μόνο μπανιέρα και όχι πισίνα.

Θα το εκτιμούσα ιδιαίτερα αν όποτε κάνεις μπανάκι δεν άφηνες μια λίμνη νερά στο πάτωμα, γιατί μπαίνω μετά εγώ, γλιστράω και καταλήγω άκομψα και χωρίς καθόλου χάρη ομολογώ, μέσα στη μπανιέρα με το κεφάλι κάτω και τα πόδια επάνω, σε μια εντελώς άβολη στάση και όχι τίποτε άλλο, θα φύγει από την θέση του ο χειρουργημένος μου σπόνδυλος και θα τρέχουμε.

Οχι, για να μαζέψουμε τα νερά, δεν χρησιμοποιούμε ούτε τις πετσέτες, ούτε τα ρούχα μας.

Διαθέτουμε ωραιότατο κουβά και σφουγγαρίστρα γι’ αυτή τη δουλειά.

Επίσης, θα το εκτιμούσα πολύ αν όταν κάνεις το μπανάκι σου, ανάψεις μετά το θερμοσίφωνα για να ξαναζεσταθεί το νερό, γιατί ομολογώ πως όσο καλό κι αν κάνει το παγωμένο νερό στην επιδερμίδα, εγώ προτιμώ το ζεστό νερό για να πλένομαι.

Η κουζίνα μας: Η κουζίνα μας έχει πολλά ντουλάπια. Σε ένα από αυτά έχουμε τα ποτήρια. Μπορείς να τα χρησιμοποιείς, δεν θα σε υποχρεώσω να πίνεις νερό με την χούφτα, αλλά θα ήθελα αφού ξεδιψάσεις, να τα επιστρέφεις στον νεροχύτη και να μην τα αφήνεις σκόρπια σε όλο το σπίτι.

Είναι επιβεβαιωμένο πως δεν γυρίζουν πίσω μόνα τους. Επίσης, έχουμε πιάτα, στα οποία μπορείς να βάζεις ότι θέλεις να φας, ειδικά εάν πρόκειται για φρυγανιές, μπισκότα, ψωμί γιατί όταν δεν το κάνεις αφήνεις πίσω σου ψίχουλα – ίχνη και σε διαβεβαιώ πως δεν θα σου χρειαστούν, δεν είσαι ο κοντορεβυθούλης.

Μιας που βρισκόμαστε στην κουζίνα, η ηλεκτρική συσκευή με τα πολλά κουμπιά που έχει πάνω της συνήθως μια ή περισσότερες κατσαρόλες, χρησιμοποιείται ΚΑΙ για το ζέσταμα του φαγητού.

Πρόσεξε: Όταν το φαγητό έχει ζεσταθεί αρκετά, κατεβάζουμε την κατσαρόλα από το ζεστό μάτι, γιατί αν δεν το κάνεις, το φαγητό καίγεται και η κατσαρόλα δεν καθαρίζει ούτε αν την τρίψει ολόκληρο το Villabacho.

Στο πλυντήριο πιάτων δεν θα επεκταθώ, είναι δύσκολη πίστα. Μου φτάνει να αφήνεις τα βρώμικα πιάτα στον νεροχύτη.

Τα ψίχουλα και οι χαρτοπετσέτες, δεν εξαφανίζονται ως δια μαγείας από το τραπέζι.

Πρέπει κάποιος να τα μαζέψει. Το ίδιο ισχύει για τα χρησιμοποιημένα πιάτα, ποτήρια και μαχαιροπήρουνα. Τα σκουπίδια καλό είναι να τα πετάμε καθημερινά και όχι να μαζεύονται οι σακούλες για να τις πετάξουμε μια φορά την εβδομάδα.

Το ψυγείο και τα ντουλάπια δεν γεμίζουν από μόνα τους, νεράιδα και τζίνι δεν υπάρχουν, μην πιστεύεις σε βλακείες.

Πρέπει κάποιος να αφιερώσει χρόνο, να σκεφτεί τι χρειάζεται το σπίτι και να πάει σε σούπερ μάρκετ, μανάβη και χασάπη, να φορτωθεί σαν το συμπαθές παρεξηγημένο τετράποδο (ναι τον γάιδαρο εννοώ) και να τα φέρει σπίτι. Οχι, δεν είναι καθόλου ευχάριστη διαδικασία, δεν εννοούν αυτό όταν λένε “shopping therapy”.

Όχι, δεν χρειάζεται να αγοράζεις την μεγαλύτερη συσκευασία σε κάθε είδος και θα το εκτιμούσα αν όταν επέστρεφες έφερνες τα πράγματα που σου έχω ζητήσει και όχι μόνο πατατάκια, κομπόστες και σοκολάτες.

Τα ρούχα, τα παιχνίδια των παιδιών, τα βιβλία και γενικά όλα τα αντικείμενα του σπιτιού, έχουν μια ακριβή θέση. Κάποια από αυτά, μπορείς κι εσύ να τα βάλεις στη θέση τους. Όχι, για τα ρούχα δεν είναι οι καρέκλες και τα κρεβάτια.

Τα βρώμικα τα βάζουμε στο “καλάθι για τα άπλυτα” (βλέπε μπάνιο) και τα καθαρά στις ντουλάπες. Ναι, μπορείς να ζητήσεις από τα παιδιά να μαζέψουν τα δικά τους και να τους δείξεις πως να το κάνουν.

Πρέπει να ξέρεις λοιπόν, πως και στο καλύτερο ξενοδοχείο αν πας, η κουζίνα κλείνει γύρω στις 10.00 το βράδυ.

Το ίδιο περίπου ισχύει και για το σπίτι μας. Οχι, δεν μπορώ να φτιάξω μια μπυροποικιλία, ούτε ομελέτα, ούτε μακαρονάδα στις 11.15 μ.μ. που μου το ζητάς. Δεν έχει “γιατί;”. Απλά δεν μπορώ!

Αν θέλεις, μπορείς να παραγγείλεις από ένα ντελίβερι (προλαβαίνεις μέχρι τα μεσάνυχτα). Οι κατάλογοι βρίσκονται στην βιτρίνα στο χωλ, στο πρώτο συρτάρι. Μην ψάχνεις εκεί, στο πρώτο από πάνω εννοώ!

Όταν με ρωτάς “που είναι το ψαλιδάκι” και σου απαντάω “στην ντουλάπα στο δωμάτιό μας, στο αριστερό φύλλο, στο πάνω ράφι, μέσα στο ροζ τσαντάκι” τι δεν καταλαβαίνεις και δεν το βρίσκεις ;;;;

Αγάπη μου, όλα αυτά δεν στα λέω, ούτε γιατί ο Ερμής είναι ανάδρομος, ούτε γιατί η γκρίνια είναι στην φύση μου, ούτε γιατί έχω περίοδο! Απλά ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ !!!!!!!!!!!!!

Επίσης, στα λέω όλα αυτά, γιατί μεγαλώνουμε και έναν γιο, που καλό είναι να μάθει να κάνει κάποια πράγματα μέσα στο σπίτι, γιατί διαφορετικά η νύφη μου θα με βρίζει !!!

Σε φιλώ με αγάπη, η γυναίκα σου