Η κολλητή μας, αυτός ο αφανής ήρωας.

Ας μιλήσουμε για τις κολλητές, αυτούς τους αφανείς ήρωες που κρύβονται πίσω από κάθε όμορφη και άσχημη στιγμή σου.

Είτε σε επαινούν για τις πράξεις σου, είτε πιο συχνά, σε βοηθούν να ξεπεράσεις μια δύσκολη στιγμή.  Είναι πάντα εκεί, άλλοτε για να κοροϊδεύουν  με το μοναδικό τρόπο που μόνο αυτές μπορούν, τις επιλογές σου και άλλοτε να σε μαλώνουν για αυτές.

Δε θα σταθώ στις όμορφες μέρες που περνάς μαζί της κάνοντας τρέλες στο δρόμο, ψώνια,  πίνοντας κοκτέιλς στη παραλιακή,  περπατώντας στο πάρκο με τα σκυλιά σας, δοκιμάζοντας η μια απ’ την άλλη, τις νέες γεύσεις από το καινούριο μαγαζί με το ιταλικό παγωτό, βλέποντας ταινίες ως το πρωί στο καναπέ. Δε θα αναφερθώ στο ότι σχολιάζετε όλο τον κόσμο, ότι γελάτε με τον γελοίο τυπάκο που σας την έπεσε στο δρόμο! Θα μιλήσω για το δύσκολο έργο που κάνει,  στέκοντας  δίπλα σου, όταν τα πράγματα δε πάνε και πολύ καλά…

Είναι τρομερά δύσκολος ο ρόλος της. Ξέρεις πόσο άσχημα νιώθει, όταν πρέπει να σου μιλήσει απότομα για να σε συνεφέρει από κάποια στιγμή παραλογισμού, ενώ σε βλέπει να κείτεσαι αδύναμη, πληγωμένη στο πάτωμα του σπιτιού της; Σκίζεται πρώτα η δική της καρδιά, που δε «πρέπει» να κάνει αυτό που νιώθει. Να σε αγκαλιάσει δηλαδή,  και να κλάψει  μαζί σου στο πάτωμα ώσπου να σου περάσει η κρίση!

Έχεις σκεφτεί,  πόσα βράδια έχουν ξημερώσει, μιλώντας μαζί σου στο τηλέφωνο, αναλύοντας ξανά και ξανά  το ίδιο θέμα, ή  κάνοντας σενάρια για την έκβαση κάποιας ιστορίας;  Την έχεις ρωτήσει  ποτέ, αν υπάρχει κάποιο δικό της θέμα,  που εξίσου την απασχολεί, και θα είχε την ανάγκη να το συζητήσει μαζί σου; Ξέρεις πόσες φορές νυστάζει όταν είναι περασμένες τρείς τη νύχτα και  πρέπει να ξυπνήσει νωρίς το πρωί για τη δουλειά;

Οι κολλητές μας, είναι αδέρφια, που μπαίνουν στη ζωή μας και μας αγαπούν χωρίς να μας δένουν δεσμοί αίματος. Είναι οι άγγελοι και οι δαίμονές μας. Είναι τα άτομα που δε διστάζουμε να εξομολογηθούμε, ακόμα και τα πιο βαθιά μας μυστικά, λέξεις, που ούτε μπροστά στο καθρέπτη μας δε θα τολμούσαμε να ξεστομίσουμε.

Ξέρεις πόσες φορές θέλησε να σου πει ένα μεγάλο σκάσε πια, όταν λες τα ίδια πράγματα ξανά και ξανά,  και δε σταματάς για ώρες;  Αντ’ αυτού κάθεται υπομονετικά, και σε ακούει, χωρίς να σε διακόψει, ώσπου να φιλοτιμηθείς να τη ρωτήσεις πως είναι κι εκείνη!

Ξέρεις πόσες φορές σε έχει βάλει προτεραιότητά , πάνω απ τη σχέση της, πάνω από υποχρεώσεις και πάνω ακόμα και από τον ίδιο της τον εαυτό, απλά και μόνο επειδή νιώθει ότι έχεις ανάγκη τον ώμο της για να κλάψεις; Αρνείται εξόδους και διασκέδαση, και κατ επιλογή μένει δίπλα σου και  φοράει όλη τη μιζέρια σου.  Και ξέρεις πόσες φορές την έχεις κάνει να κλάψει  στα κρυφά, όταν γυρίζει σπίτι,   με το συναισθηματικό φορτίο που της μεταδίδεις; Δε στο είπε όμως ποτέ γιατί σε αγαπάει και δε θέλει να νιώσεις άσχημα!

Εάν λοιπόν κι εσύ έχεις μια κολλητή, ή ακόμα καλύτερα σε θεωρεί κάποιος άλλος κολλητή, σημαίνει ότι είσαι ευλογημένη! Σημαίνει ότι είσαι μοναδική! Οφείλουμε  λοιπόν ένα ευχαριστώ σε αυτές τις φίλες-αδελφές, που βρίσκονται καθημερινά κοντά μας, ανιδιοτελώς. Χωρίς καμία απολύτως απαίτηση, κουβαλώντας  το τεράστιο κόστος που έχει μια τέτοια σχέση…

Σε ευχαριστώ φίλη και αδερφή μου <3

Της Μαρίας Χαρίτου.