Δεν έφυγα όταν ξενέρωσα, φεύγω τώρα όμως, κι ας άργησα

Γράφει η Δήμητρα Γιαννοπούλου

Δεν έφυγα, όταν ξενέρωσα.

Δεν έφυγα, όταν βαρέθηκα.

Δεν έφυγα, όταν βρήκα τον επόμενο.

Δεν έφυγα, όταν μου είπες ψέματα.

[squareadv]

Δεν έφυγα, όταν δεν είχες χρόνο για μένα.

Δεν έφυγα, όταν έμαθα πως είμαι απλά ακόμα μία.

Δεν έφυγα, όταν με ξεχνούσες.

Δεν έφυγα, όταν η σιωπή σου με τσάκιζε.

Δεν έφυγα, όταν η αδιαφορία σου με λύγιζε.

Δεν έφυγα, όταν κατάλαβα.

Δεν έφυγα, όταν κουράστηκα.

Δεν έφυγα, όταν έπαψα να ελπίζω.

Δεν έφυγα, ούτε όταν ήθελα.

Δεν έφυγα, ούτε όταν έπρεπε.

Φεύγω τώρα.

[squareadv]

Τώρα που αντιλήφθηκα τη διαφορά μεταξύ “κάνω τον μ@λάκα” και ” είμαι μ@λάκας”.

Φεύγω τώρα.

Τώρα που νιώθω λίγη, μα όχι λιγότερη από σένα.

Φεύγω τώρα.

Τώρα κι ας άργησα. Και τώρα ας φύγεις κι εσύ. Τώρα.