Δε φταίει η τύχη σου αλλά το μυαλό σου!

Πέρασες απ’ τα χίλια κύματα και χάθηκες μέσα σε άκυρους και κάλπικους έpωτες που σε άφηναν μικρότερο κάθε φορά.

Στα μάτια τους ήσουν όλα τα κακά κι όλες οι όμορφες αξίες που είχες υποβιβάζονταν κι ακυρώνονταν μπροστά τους σε τέτοιο βαθμό που έπειθαν κι εσένα τον ίδιο για το λίγο σου. Πολύ λίγος για να αγαπηθείς, ανάξιος για να κρατήσεις αμείωτο το ενδιαφέρον τους και πολύ μικρός για τα μεγαλεία τους. Σε παίρνουν μεγάλο και τρανό με όρεξη να ζήσεις και σε αφήνουν ερείπιο.

Νιώθεις πια ότι δεν αξίζεις και περπατάς σκυφτός -κυριολεκτικά και μεταφορικά. Η αυτοπεποίθησή σου κι η σιγουριά σου έχουν πάει περίπατο. Δεν εμπιστεύεσαι τις αποφάσεις σου, δεν εμπιστεύεσαι το ένστικτό σου, δεν εμπιστεύεσαι καν τον ίδιο σου τον εαυτό. Καταλήγεις να φαίνεσαι χρόνια μεγαλύτερος από ό,τι είσαι και ζεις στη μιζέρια και την αβεβαιότητα.

Πείθεσαι και θεωρείς ότι οι αληθινοί έpωτες κι οι σύγχρονες πριγκίπισσες και τα βασιλόπουλα δεν είναι για σένα και καταλήγεις να πέφτεις στην πρώτη αγκαλιά που θα βρεθεί στο δρόμο σου και θα σου δείξει έστω και το μικρότερο ενδιαφέρον. Κρατάς τα λίγα από φόβο μη μείνεις μόνος διότι ούτως ή άλλως το μυαλό σου έχει ρυθμιστεί με την πεποίθηση ότι δεν αξίζεις κάτι περισσότερο. Περιορίζεσαι να σκέφτεσαι τις προσβολές που δεχόσουν και τις ανικανότητες που σου απέδωσαν κι αγνοείς όλα τα δυνατά σου σημεία.

Ψάχνεις να βρεις την αναγνώριση και την αξία σου στα πρόσωπα άλλων, θες να κερδίσεις κύρος και σημασία μέσα απ’ την αγάπη κάποιου άλλου. Γνωρίζεις όμως καλά ότι αν δεν αγαπήσεις ο ίδιος τον εαυτό σου και τις ιδιαιτερότητές σου, δε θα τις αγαπήσει και κανείς άλλος. Η αξία κι η ουσία που σου δίνουν οι άλλοι είναι αυτή που τους εμπνέεις. Αν δεν εκτιμάς και δε σέβεσαι το άτομό σου, μην απαιτείς να το κάνουν οι άλλοι.

Μέχρι να το καταλάβεις βέβαια αυτό, έχεις χάσει πολύ απ’ τον χρόνο σου μέσα σε άκυρες αγκαλιές γεμάτες έχθρα κι εκμετάλλευση. Δίνεσαι σε άτομα γεμάτα εγωισμό, ζήλια κι υποτίμηση και τα αντιμετωπίζεις σαν τους έpωτες της ζωής σου.Δεν είναι να απορείς που κάθε φορά ο μεγάλος έρωτάς σου βγήκε μεγάλος μαλάκας.

Επιλέγεις πάντα τον ίδιο τύπο παρτενέρ και μετά παραπονιέσαι για την τύχη σου που είναι μαύρη γάτα.

Δε θέλω να σου το χαλάσω, αλλά δε φταίει η τύχη σου. Το μυαλό σου φταίει που δεν παίρνει την απόφαση να δει τα πράγματα αλλιώς. Μην περιμένεις να αγαπηθείς για τα καλά σου όταν το μόνο που προβάλλεις είναι οι ανασφάλειες κι οι ανησυχίες σου.

Θα έπεφτες ποτέ για κάποιον ο οποίος είναι συνεχώς μίζερος κι ανήσυχος; Θαυμάζεις τα δυναμικά άτομα, τα άτομα αυτά που σε μαγνητίζουν με μια κουβέντα κι ένα βλέμμα. Κι αυτοί έχουν ανασφάλειες και φόβους, αλλά γνωρίζουν επίσης τα δυνατά τους χαρτιά κι αυτά επιλέγουν να προβάλουν. Ξέρουν ότι απ’ τους ίδιους εξαρτάται η προσοχή κι η αξία που θα λάβουν απ’ τους άλλους.

Η αυτοπεποίθηση δεν μπορεί να είναι προϊόν κάποιου εξωτερικού παράγοντα. Το δηλώνει κι η λέξη από μόνη της. Είναι δουλειά που γίνεται μέσα μας, εσωτερικοί μηχανισμοί του μυαλού και της ψυχολογίας μας που κανείς άλλος δεν μπορεί να κατανοήσει και να δουλέψει. Χωρίς να δουλέψεις και να φιλοσοφήσεις τις επιθυμίες και τις προσδοκίες που έχεις από μια σχέση, δεν είσαι σε θέση να επιλέξεις και ποιος άνθρωπος είναι κατάλληλος για σένα και ποιον θα πρέπει να απορρίψεις ευγενικά.

Η έλλειψη αυτοπεποίθησης δημιουργεί σχέσεις ελλειμματικές, μονόπλευρες κι εμμονικές με δεδομένη την ημερομηνία λήξης. Ίσως χρειαστεί να περάσεις από πολλές τέτοιες σχέσεις πριν μπουχτίσεις επιτέλους και δεις ότι αξίζεις περισσότερο, ή μάλλον ότι αξίζεις γενικά.

Θα έρθει η στιγμή που θα νιώσεις όλη την απέχθεια και την υποτίμηση που δέχθηκες απ’ τους συντρόφους σου να μετατρέπεται σε δύναμη και διεκδίκηση. Εκείνη τη στιγμή θα βρίσκεσαι σε θέση να υποδεχτείς κάποιον αντάξιό σου στη ζωή σου και να δημιουργήσεις μια σχέση με όλες τις προοπτικές επιτυχίας.

Θα είναι σαν το παλιό καλό κρασί. Όσο πιο πολύ περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο θα στεριώνετε και θα δυναμώνετε.

Διότι η δύναμη θα πηγάζει από μέσα σου κι όχι απ’ τον άλλο, διότι πλέον θα ξέρεις τι αξίζεις και θα το διεκδικείς, διότι πολύ απλά δε θα είσαι πλέον το ξεφτισμένο, χιλιοχρησιμοποιημένο παιχνιδάκι τους, αλλά το τρόπαιο που θέλουν να κατακτήσουν και να κρατήσουν.

Γράφει η Γεωργία Ευστρατίου