Δάσκαλε, πώς να νικήσω τον φόβο;

-Δάσκαλε, το φόβο πώς να τον νικήσω;

-Καταρχάς παιδί μου, δεν τον πολεμάς! Ότι πολεμάς, σε αυτό συγκεντρώνεσαι και τότε αυτό θεριεύει. Ο φόβος, είναι αποτέλεσμα. Κοιτάς λοιπόν να βρεις τις σπηλιές από τις οποίες προέρχεται, εκεί όπου γεννήθηκε. Και σου λέω ότι, ο φόβος γεννιέται σε χρόνους που δεν τους ζεις, σε τόπους όπου ποτέ δεν έχεις πάει.

Μένει, ζει και μεγαλώνει μέσα στη φαντασία σου, αναπτύσσεται από το παρελθόν σου, και στοιχειώνει το μέλλον σου. Αλλά ποτέ το παρόν σου! Ποτέ σου δεν φοβάσαι αυτή τη στιγμή, για αυτή τη στιγμή! Φοβάσαι για κάτι που είναι να συμβεί, για κάτι που στο μέλλον δεν θα μπορέσεις να ανταποκριθείς.

Έστω και αν αυτό το μέλλον είναι μερικά δευτερόλεπτα αργότερα. Μέλλον είναι! Και φοβάσαι γι αυτό, γιατί έτσι εκπαιδεύτηκες να φοβάσαι στο παρελθόν σου.

Έτσι, έχεις μια χρονική στιγμή που ζεις τώρα, στην οποία σύμφωνα με τις εικόνες και τα συναισθήματα του παρελθόντος, έμαθες να φοβάσαι την προσμονή του μέλλοντος! Βρες μου ένα μωρό που να φοβάται! Δεν έχει ακόμα εκπαιδευτεί ώστε να μετατρέπει την εικόνα και το συναίσθημα σε φόβο!

Σε αυτό να πατήσεις γερά! Μπορείς να είσαι κύριος της στιγμής σου. Και αυτή τη στιγμή σου, επειδή είναι δική σου, μπορείς να τη γεμίσεις με αγάπη για τον εαυτό σου. Επέλεξε την αυτοπεποίθηση, τον αυτοσεβασμό, την αυτοεκτίμηση και την αξιοπρέπεια που θα σε οδηγήσουν στην αγάπη σου, και το αυγό του εκκολαπτόμενου φόβου θα μείνει για πάντα αγέννητο στη σπηλιά. Έτσι πόλεμος δεν υπάρχει! Η επόμενη στιγμή, θα συμβεί. Αλλά εσύ έχεις επιλέξει το πώς θα την αντιμετωπίσεις!