Χρωστάμε και στους φίλους μας μερικά «σ’ αγαπώ»

Είναι μια φράση με έξι γράμματα -καμιά φορά κι εφτά, γι’ αυτούς που την προτιμούν ακόμα πιο γεμάτη. Όλοι μας τη δοξάζουμε και τη δανειζόμαστε μόνο σε σημαντικές στιγμές. Την προορίζουμε μόνο για επιλεγμένα άτομα και θέλουμε να την ακούμε συχνά κι από ‘κείνους που νιώθουμε πάνω-κάτω τα ίδια.

Είναι το «σ’ αγαπώ» -ή το πιο μπόλικο «σ’ αγαπάω».

Αυτή η μικρή μα νοηματικά μεγάλη φράση, που τόσα χείλη είπαν κι άλλα τόσα σφράγισαν και την κλείδωσαν μέσα τους, ακόμα κι αν την εννοούσαν. Αυτή η φράση που κάποιοι δυσκολευόμαστε τόσο πολύ να πούμε και κάποιοι άλλοι τη λένε σαν να ‘ναι το όνομά τους. Είναι κακό να ξεστομίζεις τα «σ’ αγαπώ σου», σε εκθέτουν, σε κάνουν ευάλωτο; Γιατί τα φοβούνται τόσο πολύ οι άνθρωποι;

Σε εpωτικές σχέσεις, ναι, το συναντάμε σχετικά συχνά, αλλά στην οικογένεια και πόσο μάλλον στη φιλία; Θαρρείς κι ανάμεσα σε κολλητούς τα «σ’ αγαπώ» η τρυφερότητα κι οποιαδήποτε ένδειξη κι εκδήλωση αισθήματος, περισσεύουν. Ίσως να θεωρούμε δεδομένο πως τα φιλαράκια μας μάς αγαπάνε κι ίσως να το θεωρούν, με τη σειρά τους, κι εκείνα. Αρκεί, όμως, αυτό; Μια υποψία; Κι η αγκαλιά, η έμπρακτη απόδειξη, το «ευχαριστώ», η αναγνώριση; Αυτά δεν τα ‘χουμε ανάγκη; Στην πραγματικότητα, ένα «σ’ αγαπώ» λαχταράμε όλοι, απ’ το σύντροφό μας, τη μαμά μας, το κολλητάρι μας -κι αυτό αρκεί για να τα αντέξουμε όλα, να νιώσουμε δυνατοί.

Φοβάσαι να πεις «σ’ αγαπώ», ανησυχείς μην παρεξηγηθείς και μετά δεν υπάρχει γυρισμός. Δε θέλεις να χαλάσεις τη φιλία σας για μία λέξη, που ίσως τρομάξει τον άλλον. Κι όμως, η φιλία σας –η κάθε φιλία– το ‘χει ανάγκη το «σ’ αγαπώ». Όλες οι αληθινές σχέσεις χρειάζονται την ειλικρινή εκδήλωση συναισθημάτων και την επιβεβαίωση για να επιβιώσουν, να αναθερμανθούν, όταν η καθημερινότητα τις παγώνει, και να αποκτήσουν βαθύτερο νόημα. Το να θεωρούμε δεδομένο το οτιδήποτε και να τρέφουμε αυταπάτες είναι ανόητο κι ανώφελο.

Αν νιώθεις, λοιπόν, ότι αγαπάς το κολλητάρι σου, πως νοιάζεσαι γι’ αυτόν, πως δε θες να τον χάσεις, πως τον αισθάνεσαι άνθρωπο δικό σου, τότε δεν έχεις παρά μονάχα να το λες. Συρματοπλέγματα, ντροπές κι ενδοιασμοί δε χωράνε στις φιλίες. Τη θέση τους πήραν ο αυθορμητισμός, η ειλικρίνεια και το θάρρος. Έχετε περάσει τόσα πολλά μαζί, τόσα ρεζιλίκια, τόσους καβγάδες. Γελάσατε μέχρι το πρωί, ήπιατε και γίνατε λιώμα, αντέξατε τις καταθλιπτικές Δευτέρες και τους δύσκολους χωρισμούς. Μπορείτε να αντέξετε τα «σ’ αγαπώ» κι όλες τις εκρήξεις αγάπης, τις σφιχτές αγκαλιές και τα φιλιά στα μάγουλα, μαζί με τσιμπήματα και πειράγματα.

Πάρε τηλέφωνο το φιλαράκι σου και πες του πόσο πολύ το αγαπάς. Απόλαυσε το χαμόγελο και των δυο σας και τη μαγεία της στιγμής. Έχεις τη δύναμη και μπορείς να χαρίσεις χαμόγελα και χαρά στις στιγμές κάποιου με μία μονάχα λέξη. Κοίτα μόνο να την εννοείς και να βγει αρμονικά και με ειλικρίνεια από μέσα σου.

Οι φίλοι υποθέτουν πως τους αγαπάς, αλλά όταν αποφασίζεις να τους το λες, το ξέρουν, δεν αμφιβάλλουν, δεν ανησυχούν, μπορούν να ‘ναι ο εαυτός τους, να στα πουν όλα. Αισθάνονται ευγνώμονες για τη σχέση σας, εκτιμούν το δέσιμό σας, και σου ανταποδίδουν την αγάπη τους μ’ ένα «κι εγώ σ’ αγαπώ» κι αντίστοιχες πράξεις.

Οι φιλίες που άντεξαν στο χρόνο, εκείνες που νίκησαν τη ζήλια, την κακία και τα άλλα πρόσωπα που ανακατεύτηκαν, είχαν το «σ’ αγαπώ» θεμέλιό τους. Ήθελαν μόνο τα απλά, την ειλικρίνειά τους και την ανιδιοτελή τρυφερότητά τους. Όχι εκείνα τα «σ’ αγαπώ» των social media, που τα λέμε σαν μια κασέτα μαζί με τα φιλάκια, καληνύχτες κι αυτοκόλλητα.

Τα «σ’ αγαπώ» σου μπορούν να ακουστούν και μπορούν σίγουρα να επηρεάσουν μόνο θετικά. Σκόρπισέ τα σε φίλους, εκεί δηλαδή που αξίζουν!