“Ανήκω στην παλιά γενιά (αλλά) υπάρχει ελπίδα”.Ένα ποίημα που πρέπει να διαβάσετε δυο φορές.

Είμαι μέρος μιας χαμένης γενιάς.

Πίστευα ότι δεν μπορώ να αλλάξω τον κόσμο και

ξέρω ότι μπορεί να σοκάρει αλλά ‘η ευτυχία έρχεται από μέσα μας’

είναι ένα ψέμα, ‘το χρήμα θα σε κάνει ευτυχισμένο’.

Έτσι, σε τριάντα χρόνια  θα λέω στα παιδιά μου

δεν είναι το πιο σημαντικό πράγμα στην ζωή μου.

Ο εργοδότης μου θα ξέρει ότι

έχω βάλει τις προτεραιότητές μου σωστά

το να δουλεύεις

είναι πιο σημαντικό από

Οικογένεια

Σας λέω μόνο αυτό:

Μια φορά και έναν καιρό

οι οικογένειες ήταν ενωμένες

αλλά αυτό δεν  ισχύει στην εποχή μου

είναι μια γρήγορη εποχή,

ΟΙ εμπειρογνώμονες μου λένε

Σε τριάντα χρόνια από τώρα, θα γιορτάζω τα δέκα χρόνια από το διαζύγιο μου.

Παραδέχομαι ότι  ζω σε μια χώρα που δεν την έφτιαξα εγώ.

Στο μέλλον

είναι  φυσιολογική η  καταστροφή του περιβάλλοντος

δεν θα μπορεί κανείς να πει ότι

για την Γη ενδιαφερόμαστε   εγώ και οι όμοιοί μου

Είναι προφανές ότι

η γενιά μου είναι απαθής και σε λήθαργο.

Είναι ανόητο να υποθέτουμε ότι

Υπάρχει ελπίδα.

Και όλα αυτά θα γίνουν αληθινά, εκτός αν μπορούμε να τα αντιστρέψουμε.

’The Lost Generation’, Jonathan Reed

Τώρα διαβάστε το ποίημα ανάποδα αρχίζοντας από το τέλος.

Οι δυο αντίθετες εκδόσεις του ποιήματος συμβολίζουν την τάση μας να βλέπουμε τα πράγματα είτε θετικά είτε αρνητικά. Και η αλήθεια είναι ότι είναι πραγματικά δική σας η επιλογή ποια από τις δυο θα υιοθετήσετε. Πιστεύουμε ξέρετε ποια είναι η καλύτερη!