Η αλήθεια σου βρίσκεται εκεί που δείχνει η καρδιά σου.

Της Στεύης Τσούτση.

Ποια είναι η αλήθεια σου; Πες μου. Βρες τη δύναμη να με κοιτάξεις στα μάτια και να την ξεστομίσεις. Βρες τι λέξεις εκείνες που θα μπορέσουν να συγκροτήσουν όσα είσαι, όσα θέλεις, όσα κυνηγάς. Δε μιλάς; Μες τη σιωπή κρύβεις την αλήθεια σου. Μέσα στους τοίχους του σπιτιού σου την κρύβεις, με καθρέφτες καλυμμένους με σκούρα πανιά. Γιατί τους αποφεύγεις τους καθρέφτες σου. Αποφεύγεις κάθε αντανάκλαση του εαυτού σου. Κρύβεσαι για να μην αναγκαστείς την ανείπωτη αλήθεια σου να την αντικρύσεις. Γιατί αυτοί ψέματα δε λένε. Μόνο πετούν κατάμουτρα όσα αρνείσαι να ομολογήσεις.

Άκαπνη η ζωή σου. Δειλιασμένη, λειψή. Ποια όνειρα ακολούθησες; Ποια δίκια διεκδίκησες; Ποιους έpωτες δεν κυνήγησες; Πάλι δε μιλάς. Μόνο σωπαίνεις και μετράς. Μετράς στιγμές χαμένες, μετράς τα “αν” και τα “θα μπορούσα” σου κι απελπίζεσαι από το πόσα πολλά είναι. Χάνεις το μέτρημα. Μαζί με αυτό χάνεις και χρόνο. Λεπτά πολύτιμα ζωής που μαζεμένα κάνουν μέρες, μήνες, χρόνια. Χρόνια που ήταν δικά σου κι εσύ τα σκόρπισες σε ξένα όνειρα. Χρόνια που αρνήθηκες από που είσαι, αυτό που θέλησες, αυτό που οραματίστηκες για σένα. Αποτέλεσμα; Έγινες άλλος. Κίνησες για αλλού και βρέθηκες με χαλασμένη ρότα, σε άλλο λιμάνι. Λιμάνι αφιλόξενο κι αδιάφορο, καθώς ποτέ δεν το αγάπησες. Ποτέ δεν το ζήτησες για προορισμό σου.Μην κλαις.

Δε φτάνουν τα δάκρυα για να φέρουν το χρόνο πίσω. Δεν αρκούν τα δάκρυα για να κερδίσεις τη ζωή που σπαταλάς, τις στιγμές που χάνεις. Δε γυρνούν πίσω οι άνθρωποι που άφησες να φύγουν. Δε γυρνούν οι ευκαιρίες που άφησες να πετάξουν. Δε διορθώνονται τα λάθη, οι αμέλειες, οι παραλείψεις. Τίποτα που πέρασε δεν αλλάζει. Μόνο το τώρα μπορείς να φτιάξεις και να ελπίσεις για το αύριο.Θέλει δύναμη και τόλμη η ζωή, μάτια μου.Θέλει να τη διεκδικήσεις. Να την πιάσεις αν χρειαστεί από τα μαλλιά και να τη σύρεις μαζί σου. Γιατί σου ανήκει που να πάρει! Δική σου είναι κι οφείλεις να την ορίζεις. Κι άσε τους άλλους να λένε. Άσε τους να διαφεντεύουν τη δική τους τη ζωή και μην τους χαρίζεις τη δική σου.

Τον έλεγχο της ζωής σου πρέπει να τον έχεις εσύ! Κανείς άλλος καλοθελητής δεν έχει δικαίωμα να αποφασίσει. Καθένας επιλέγει για τον εαυτό του και πορεύεται. Λάθος ή σωστό, κανείς δεν ξέρει. Μόνο ελπίζει. Κι ό,τι γίνει καλώς καμωμένο. Στο χέρι σου θα είναι να το λουστείς και να το αλλάξεις αν δε βγει όπως το θέλεις. Κι αν κάποτε σε ξαναρωτήσουν για την αλήθεια σου, να μη σιωπήσεις.Να πεις με θάρρος ότι είναι εκεί που ζητά η καρδιά σου. Και σε όποιον αρέσει.