«Αγαπητέ πατέρα, που ποτέ δεν γνώρισα..» Το γράμμα ενός koριτσιού στον μπαμπά της

Το να σε εγκαταλείπει ο πατέρας σου είναι κάτι τρομερά επίπονο και κανένα παιδί δεν θα έπρεπε να το βιώσει. Σου αφήνει ένα σημάδι για όλη σου τη ζωή και θα είναι πάντα πιο δύσκολο να αντιμετωπίσεις συναισθήματα όπως της απώλειας. Αλλά πώς θα ένιωθες απέναντι σε εκείνο τον πατέρα που απλά έφυγε χωρίς να πει σε κανέναν τίποτα;

Στο σπίτι αυτής της νεαρής κοπέλας, η μητέρα της βρήκε ένα γράμμα, στο οποίο η κόρης της αντιμετώπισε τα συναισθήματά της απέναντι στον πατέρα της, τον άντρα που την μεγάλωσε και την εγκατέλειψε. Είναι δύσκολο να μπούμε στη θέση της:

«Αγαπητέ πατέρα, που ποτέ δεν γνώρισα,

Δεν ξέρω το όνομά σου και δεν θέλω να το μάθω γιατί δεν θα αλλάξει τίποτα. Πιθανώς να νομίζεις πως θέλω να σου πω πόσο κακός πατέρας ήσουν και πως θα πρέπει να ντρέπεσαι που με άφησες. Αλλά δεν είναι έτσι. Αυτό που θέλω να σου πω είναι…

Σε συγχωρώ.

Σε συγχωρώ που δεν ήσουν εκεί γιατί αυτό με έκανε δυνατότερη. Όταν ήμουν πιο μικρή και ήταν η γιορτή του πατέρα στο σχολείο, ερχόταν ο παππούς. Όταν με ρωτούσαν: “Πού είναι ο μπαμπάς σου;” τους έλεγα πως δεν είχα, αλλά είχα κάτι εξίσου καλό.

Ήταν ήδη σαν πατέρας για μένα και πάντα μου δίδασκε πράγματα. Μου έμαθε να μην τα παρατάω ποτέ και για τίποτα. Μου έδειξε πως δεν μου αξίζει να μου φέρονται σαν κάτι λιγότερο από άνθρωπο.

Σε συγχωρώ που με έδιωξες γιατί αυτό με έκανε να ψάξω νέα αγκαλιά για να με κρατήσει. Η γιαγιά μου μου έδειξε τι σημαίνει σεβασμός και εμπιστοσύνη. Μου έμαθε να μην λέω ψέματα, γιατί το ψέμα είναι πολύ χειρότερο από το να μην πεις τίποτα. Μου έμαθε να σέβομαι τους άλλους και μου έμαθε πως οι πράξεις μας έχουν συνέπειες.

Σε συγχωρώ που δεν ήσουν γονιός γιατί η μαμά μπόρεσε και πήρε τη σκυτάλη. Δεν έχει σταματήσει να δουλεύει από την μέρα που γεννήθηκα. Έχει μεγαλώσει δύο παιδιά και πάντα μας πρόσφερε ότι χρειαζόμασταν. Μερικές φορές δεν μας έδινε όλα όσα ήθελε, αλλά θα της είμαι πάντα ευγνώμον για όλα.

Σε συγχωρώ για όλα αυτά γιατί ξέρω πως είμαι καλύτερος άνθρωπος. Πήγα την πρώτη μου μέρα στο σχολείο χωρίς εσένα. Έβγαλα το λύκειο χωρίς εσένα και τώρα άρχισα τα πρώτα μου βήματα στο πανεπιστήμιο χωρίς εσένα. Έχω καταλάβει πλέον ποια είμαι και ποια θέλω να γίνω.

Ξέρω τώρα τι γονιός θέλω να γίνω. Το να μην σε έχω δεν ήταν αυτό που έφερε την επιτυχία μου, απλά μου έδωσε κίνητρο για να καταφέρω περισσότερα. Όχι επειδή ήθελα να σου αποδείξω κάτι, αλλά επειδή ήθελα να το αποδείξω στον εαυτό μου.

Όταν κοιτάζω τριγύρω, αυτή την οικογένεια που έχει αναπτυχθεί με τον χρόνο, βλέπω όλους αυτούς που ήρθαν και έφυγαν από τη ζωή μου και αναπλήρωσαν το κενό που άφησες.

Οπότε απλά θυμήσου, δεν μου χάλασες τη ζωή όταν έφυγες, όταν σταμάτησες να είσαι με την μαμά και πήγες να αντιμετωπίσεις τα προβλήματά σου. Ο κόσμος μου συνέχισε και χωρίς εσένα. Ελπίζω πραγματικά να βρεις ευτυχία και σε συγχωρώ που ήσουν ο άντρας που με έφτιαξε αλλά δεν με ήθελε.

Ειλικρινά,

Το κoρίτσι που έφερες στον κόσμο και δεν ήθελες»

Όταν κάποιος μας αφήνει, πρέπει να τον αφήσουμε και εμείς. Όλα συμβαίνουν για κάποιον λόγο και εάν κάποιος δεν είναι γραφτό να είναι μαζί σου, τότε σίγουρα θα υπάρχει κάποια εξήγηση γι’αυτό. Η ζωή είναι όμορφη και αυτή η νεαρή κοπέλα ξέρει πώς να τη ζει, ακόμα και χωρίς τον πατέρα της.