15 υπέροχες κουβέντες του Οδυσσέα Ελύτη

Λίγοι είναι οι ποιητές που μπόρεσαν να χειριστούν με τέτοιο τρόπο την ελληνική γλώσσα, ώστε να μιλήσουν κατευθείαν στην καρδιά μας. Να κατορθώσουν να μας χαρίσουν υψηλή τέχνη, τόσο υψηλή που το Νόμπελ μοιάζει να έγραφε από πάντα πάνω του το όνομά τους. Αλλά και να μιλήσουν τόσο λυρικά και όμορφα για εμάς: Για τον έpωτα, για την Ελλάδα, για τη θάλασσα, για την εξουσία, τον θεό και την ομορφιά. Αυτό ακριβώς κατάφερε με τον υπερρεαλιστικό λόγο του ο Οδυσσέας Ελύτης, κι εμείς παρακάτω συγκεντρώνουμε λίγα μόνο από όλα αυτά που μας ψιθύρισε…

*Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.

*Ώσπου τέλος ένιωσα κι ας πα’να μ’ έλεγαν τρελό πώς από ‘να τίποτα γίνεται ο Παράδεισος.

*Η λύπη ομορφαίνει επειδή της μοιάζουμε.

*Πάντα πάντα περνάς τη φωτιά για να φτάσεις τη λάμψη.

*Για να πατάς στέρεα στη γη, πρέπει το ένα πόδι σου να είναι έξω από τη γη.

*Μια νομοθεσία εντελώς άχρηστη για τις Εξουσίες θα ‘τανε αληθινή σωτηρία

*Δυστυχώς και η Γη με δικά μας έξοδα γυρίζει.

*Κι έναν πόντο πιο ψηλά να πάτε, άνθρωποι, ευχαριστώ θα σας πει ο Θεός.

*Ναι, ο Παράδεισος δεν ήταν μια νοσταλγία. Ούτε, πολύ περισσότερο, μια ανταμοιβή. Ήταν ένα δικαίωμα.

*Θεέ μου τι μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε!

*Ψαρεύοντας έρχεται η θάλασσα.

*Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως.Πριν απ’ τον Έpωτα έpωτας Κι όταν σε πήρε το φιλί,Γυναίκα